Με τσαμπουκάδες δεν νουθετείς τους μαθητές

Στην κυβέρνηση πρέπει να καταλάβουν ότι με τους μαθητές δεν μπορούν να παίζουν.

Όταν οι μαθητές οργίζονται και κατεβαίνουν στο δρόμο το κάνουν πολύ πιο σοβαρά από άλλες κατηγορίες.

Δεν το κάνουν από κομματικό καθήκον.

Ακόμη και εάν δεν μπορούν πάντα να το εκφράσουν, ξέρουν καλά γιατί εξοργίζονται.

Γιατί ζουν κάθε μέρα την κρίση του σχολείου.

Γιατί αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν την έλλειψη προετοιμασίας στα σχολεία για την πανδημία.

Γιατί έχουν δικαιολογημένη ανασφάλεια για το μέλλον.

Ούτε υποκινούμενοι είναι, ούτε παραβατικοί.

Γι’ αυτόν τον λόγο στην κυβέρνηση καλά θα κάνουν να αφήσουν στην άκρη τις ιδέες για επίδειξη τσαμπουκά απέναντι στους μαθητές.

Ούτε η αστυνομία θα λύσει τα προβλήματα στα σχολεία, ούτε «φαεινές ιδέες» όπως αυτή που θα «τιμωρεί» τους καταληψίες, αποκλείοντάς τους από την τηλεκπαίδευση.

Τέτοιες λογικές απλώς ρίχνουν λάδι στη φωτιά και φανερώνουν βαθιά άγνοια της νεολαίας και του πώς σκέφτονται και αγωνιούν οι μαθητές.

Πάνω από όλα απειλούν να ανατινάξουν τη σχολική χρονιά πριν ουσιαστικά ξεκινήσει.

Για να μην αναφερθώ στο πόσο επικίνδυνες θα ήταν σκέψεις να κινητοποιηθούν τίποτα «αγανακτισμένοι γονείς».

Γι’ αυτό το λόγο μία λύση υπάρχει.

Να σταματήσουν οι δήθεν απειλητικές δηλώσεις και η λογική της τιμωρίας.

Να δείξουν στην κυβέρνηση ότι θέλουν πραγματικά να ακούσουν τους μαθητές και να συζητήσουν μαζί τους.

Να τους αναγνωρίσουν, δηλαδή, ως ένα κίνημα με γνώμη και αιτήματα.

Να δουν ποια μέτρα είναι εφικτά ώστε αυτή τη στιγμή να λειτουργήσουν καλύτερα τα σχολεία.

Για παράδειγμα εάν κάνουν τώρα προσλήψεις επιπλέον εκπαιδευτικών, θα μπορούσαν να μείωναν πραγματικά (και όχι με τα μαθηματικά τερτίπια που έβγαλαν τον δήθεν μέσο όρο 17 παιδιά ανά τάξη) τον αριθμό των μαθητών ανά τάξη.

Αυτό και την ένταση θα εκτόνωνε και το κυριότερο όντως θα έκανε κάπως καλύτερα τα πράγματα στα σχολεία.