Να αφήσω το παιδί να επιλέξει μόνο του τι θα φορέσει;

Ισως η μεγαλύτερη μάχη με τα μικρά μας –έπειτα από εκείνη του πρωινού ξυπνήματος – είναι η μάχη για το τι θα φορέσουν. Κάπως έτσι καταλήγουμε να νοσταλγούμε τις εποχές που ήταν μικρά και διαλέγαμε εμείς πώς ακριβώς θα τα ντύσουμε. Ωστόσο, η επιθυμία του παιδιού να διαλέξει εκείνο τι θα φορέσει είναι ένα σημάδι ότι μεγάλωσε. Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας διανύουν ένα στάδιο ανάπτυξης κατά το οποίο προσπαθούν να αποκτήσουν μια σχετική ανεξαρτησία και να δοκιμάσουν τα όριά τους (πολλές φορές και τα δικά μας). Η διαδικασία της επιλογής ρούχων τούς δίνει την ευκαιρία να εφαρμόσουν και τα δύο αυτά πράγματα στην πράξη. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε πρωί πρέπει να μετατρέπεται το σπίτι μας σε εμπόλεμη ζώνη.

Γιατί αξίζει να το αφήσουμε να διαλέξει μόνο του τι θα φορέσει

Οταν επιτρέπουμε στο παιδί να φορέσει ό,τι θέλει, του δίνουμε χώρο να εκφράσει και να ορίσει το ίδιο τον εαυτό του. Ακόμα και τα μικρά παιδιά χρησιμοποιούν το ντύσιμο για να δείξουν στους άλλους την προσωπικότητά τους. Ετσι αφήνοντας το μικρό μας να διαλέξει τα ρούχα του τού δίνουμε την ευκαιρία να ορίσει τον εαυτό του μέσω του στυλ του.

Η ανεξαρτησία δίνει επίσης την αίσθηση ελέγχου στο παιδί, σε έναν κόσμο που δεν έχει συχνά αυτή την ευκαιρία. Αλλωστε, εμείς ως γονείς παίρνουμε τις περισσότερες μεγάλες αποφάσεις για τη ζωή του: πού θα ζήσει, σε ποιο σχολείο θα πάει και πού θα περάσει τις διακοπές του.

Πώς θα διευκολύνουμε το πρωινό ντύσιμο του παιδιού

Του δίνουμε επιλογές

Τα περισσότερα νήπια αποζητούν τον έλεγχο με κάθε ευκαιρία. Επομένως, καλό είναι όποτε γίνεται να τους τον δίνουμε ή έστω να τους δίνουμε την εντύπωση ότι τον έχουν. Ετσι, μπορούμε να αφήσουμε το μικρό μας να επιλέξει ανάμεσα σε προκαθορισμένες επιλογές, για παράδειγμα ανάμεσα στο μπλε ή το λευκό μπλουζάκι του.

 Σεβόμαστε τις προτιμήσεις του

Όπως εμείς μπορεί να αντιπαθούμε το μάλλινο ύφασμα ή απλώς να μη μας βολεύουν τα εφαρμοστά ρούχα, έτσι και το μικρό μας έχει τις προτιμήσεις του, τις οποίες οφείλουμε να σεβαστούμε. Δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να αποφεύγουμε όσα ενοχλούν το παιδί, ενώ παράλληλα με αυτόν τον τρόπο του δείχνουμε ότι ακούμε τη γνώμη του.

 Το αφήνουμε να εξασκηθεί

Μέχρι τα τρία τους, τα περισσότερα νήπια μπορούν να βάλουν μόνα τους μια φόρμα και ένα φούτερ. Τα πιο δύσκολα καθήκοντα, όπως τα ρούχα με φερμουάρ και κουμπιά, θα ακολουθήσουν στη συνέχεια. Μάλιστα, το παιδί μπορεί να αντλεί ευχαρίστηση από τη διαδικασία του ντυσίματος, αφού το κάνει να νιώθει ικανό. Ακόμα κι αν χρειάζεται αρκετή ώρα μέχρι να ολοκληρώσει τη διαδικασία του ντυσίματος, καλό είναι να το αφήνουμε να ντύνεται μόνο του όποτε έχουμε χρόνο στη διάθεσή μας, για παράδειγμα τα Σαββατοκύριακα που δεν μας πιέζει ο χρόνος.

Μετατρέπουμε το ντύσιμο σε… παιχνιδάκι

Μπορεί εμείς να τρέχουμε το πρωί προκειμένου να προλάβουμε να τα κάνουμε όλα στην ώρα τους, το μικρό μας όμως φαίνεται να μη μοιράζεται την ίδια ανησυχία με εμάς. Στην πραγματικότητα, προτιμάει να βλέπει τηλεόραση και να παίζει μέχρι να πάρει απόφαση να ντυθεί. Για να αποφύγουμε λοιπόν την αργοπορία αλλά και τις εντάσεις, μετατρέπουμε τη διαδικασία του ντυσίματος σε παιχνίδι. Για παράδειγμα, μπορούμε να του πούμε ότι θα κλείσουμε τα μάτια μας και θα μετρήσουμε πόση ώρα τού πήρε για να βάλει την μπλούζα και το παντελόνι του ή να βάζουμε χρονόμετρο στα δέκα λεπτά και να το επιβραβεύουμε με ένα αυτοκόλλητο κάθε φορά που καταφέρνει να ντυθεί εντός της προθεσμίας.

 Οργανωνόμαστε εκ των προτέρων

Ενα tip που θα μπορούσε να φανεί χρήσιμο και σε εμάς τους ίδιους είναι να βρίσκουμε από το προηγούμενο βράδυ τα ρούχα της επόμενης ημέρας. Κάπως έτσι θα είμαστε σε θέση να γλιτώσουμε πολύτιμο χρόνο το πρωί. Σκεφθείτε απλώς εκείνο το πρωί που ψάχνατε επί δέκα λεπτά την αγαπημένη του μπλούζα για να ανακαλύψετε τελικά ότι ήταν στα άπλυτα.

«Τη ζακέτα σου να πάρεις!»

Πιθανότατα δεν υπάρχει μητέρα που δεν έχει πει την παραπάνω φράση στο παιδί της. Δεδομένου ότι το μικρό μας δεν νιώθει κρύο μέσα στο σπίτι, η ζακέτα τού φαίνεται ένα άχρηστο πράγμα που θα πρέπει να κουβαλάει. Μόλις όμως βγει έξω, πιθανότατα θα αλλάξει γνώμη. Αν δεν έχει πραγματικά πολύ κρύο έξω, δεν υπάρχει λόγος να το πιέζουμε. Μπορούμε απλώς να πάρουμε εμείς το πανωφόρι του και να του το δώσουμε μόλις μας το ζητήσει. Ετσι, την επόμενη φορά μπορούμε απλώς να του υπενθυμίσουμε πόσο κρύωνε εκείνη τη φορά που δεν είχε φορέσει τη ζακέτα του.