Η Ζαρούλια και η διακομματική ντροπή

Ήταν αναμφισβήτητα ντροπή, αίσχος και πρόκληση για κάθε δημοκράτη πολίτη αυτό που συνέβη με την Ελένη Ζαρούλια, σύζυγο του Νίκου Μιχαλολιάκου, και μάλιστα λίγα εικοσιτετράωρα πριν από την ανακοίνωση του δικαστηρίου για τη Χρυσή Αυγή. Μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει όποιο χαρακτηρισμό θέλει και να πει οτιδήποτε επικριτικό για την απόφαση διορισμού της στη Βουλή με βάση συγκεκριμένη διάταξη του Κανονισμού του Κοινοβουλίου που ετέθη σε εφαρμογή από πολιτικές δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου.

Είναι σαφές και νομίζω δεν χρειάζεται εξηγήσεις, ότι δεν έπρεπε ο Πρόεδρος της Βουλής να προχωρήσει στην υπογραφή του συγκεκριμένου διορισμού που τελικά, υπό την πίεση και των πολιτών από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τις αντιδράσεις των κομμάτων, ανακλήθηκε με παρέμβαση του Πρωθυπουργού.

Ας φύγουμε όμως από την Ζαρούλια, το Μιχαλολιάκο και τη Χρυσή Αυγή, καθώς έχουν ειπωθεί πολλά και όλοι αναμένουμε τη δίκαιη κρίση του Δικαστηρίου την προσεχή Τετάρτη ώστε να αποδοθεί δικαιοσύνη και να επιβληθεί η μεγίστη τιμωρία στους κατηγορουμένους, φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα και βέβαια των άλλων εγκληματικών πράξεων.

Είναι ώρα να συζητήσουμε επιτέλους, και αυτό διαπιστώνω ότι κανείς επί της ουσίας δεν ασχολείται από το πολιτικό σύστημα -με εξαιρέσεις- και από τις δυνάμεις του συνταγματικού τόξου, εκτός από ορισμένους δημοσιολογούντες.

Είναι ντροπή να υπάρχει η συγκεκριμένη διάταξη -βάση της οποίας ο γ.γ. της Χ.Α. Ν. Μιχαλολάκος προχώρησε τις ενέργειες για να διοριστεί η σύζυγός του στη Βουλή- και ουδείς μέχρι στιγμής μιλά και τοποθετείται γι’ αυτό το αίσχος.

Είναι ντροπή να υπάρχει αυτός ο νόμος που επιτρέπει στις συζύγους των αρχηγών κοινοβουλευτικών ομάδων (ή πρώην) να διορίζονται στη Βουλή. Και δεν είναι ο μόνος νόμος βάση του οποίου γίνονται ρουσφετολογικές προσλήψεις ημετέρων, ανεξαρτήτως ιδεολογίας και…χρωμάτων!

Είναι διάταξη ανήθικη που πρέπει άμεσα να καταργηθεί όπως και κάθε άλλος νόμος πελατειοκεντρικής λογικής και σε αυτό πρέπει να συμβάλλουν όλα τα κόμματα (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, κ.α.) και ας αφήσουν την υποκρισία.

Δεν είναι κάποιοι άνθρωποι πιο ίσοι από τους άλλους. Δημοκρατία έχουμε, ισότητα και ισονομία επιζητούμε. Κράτος δικαίου επιδιώκουμε να υπάρχει σε όλες τις εκφάνσεις του.

Οι εξυπηρετήσεις ημετέρων από ένα φαύλο πελατειακό -διακομματικό- πολιτικό σύστημα πρέπει να τελειώσουν. Είναι ζήτημα Δημοκρατίας ώστε να μην δίνεται και η ευκαιρία σε αρνητές και εχθρούς της να βρίσκουν παραθυράκια για να βολεύονται και την ίδια στιγμή να εφοδιάζονται με άπειρα επιχειρήματα δημοκρατικοί πολίτες να καθυβρίζουν το Κοινοβούλιο και τα πολιτικά κόμματα και εν τέλει το ίδιο το δημοκρατικό μας πολίτευμα διότι βλέπουν ότι είναι παιδιά κατώτερου Θεού και οι ημέτεροι τακτοποιούνται.

Και όπως λένε οι Λατινοί, Δικαιοσύνη για όλους (Justitia omnibus).