5/10/1951 : Το Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδος γράφει σελίδες δόξας στην Κορέα

Στις 5 Οκτωβρίου 1951, κι αφού προηγήθηκε τριήμερη επίθεση, το Τάγμα του Εκστρατευτικού Σώματος Ελλάδος (ΕΚΣΕ) κατόρθωσε να καταλάβει το Ύψωμα 313 (Σκοτς) κοντά στον ποταμό Ιμτζίν της Κορέας.

Η μάχη αυτή αποδείχθηκε η πλέον φονική για το Ελληνικό Εκστρατευτικό Σώμα που πολέμησε στην Κορέα, καθώς ο φόρος αίματος που κλήθηκε να καταβάλει για την κατάληψη του εν λόγω υψώματος ήταν βαρύτατος: 28 πεσόντες και 85 περίπου τραυματίες.

Το ιστορικό υπόβαθρο

Στα τέλη της δεκαετίας του ’40, ενώ η χώρα μας έβγαινε καθημαγμένη από μια σκληρότατη εμφύλια διαμάχη, οι δύο αντίθετοι πόλοι της υφηλίου, οι ΗΠΑ και η ΕΣΣΔ, διαγκωνίζονταν για την εξασφάλιση της κυριαρχίας σε διάφορα περιφερειακά μέτωπα.

Ένα εξ αυτών ήταν η Κορεατική χερσόνησος, η οποία, μετά την ήττα της Ιαπωνίας στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είχε χωριστεί σε δύο ζώνες με όριο τον περίφημο 38ο Παράλληλο (δηλαδή, τον 38ο παράλληλο κύκλο βορείως του Ισημερινού): στη βόρεια, που τελούσε υπό τον έλεγχο των Σοβιετικών και των Κινέζων, και στη νότια, όπου είχαν αναπτυχθεί αμερικανικά στρατεύματα.

Στις 15 Αυγούστου 1948 είχε ιδρυθεί η Δημοκρατία της Κορέας (Νότια Κορέα), με πρόεδρο τον Σίνγκμαν Ρι, ενώ στις 25 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε εκλογή αντιπροσώπων στο βόρειο τμήμα της χερσονήσου και σχηματίστηκε κυβέρνηση της Λαϊκής Κορέας, με πρόεδρο τον Κιμ Ιλ Σουνγκ.

Ένα μήνα αργότερα ανακηρύχθηκε επίσημα η Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας (Βόρεια Κορέα).

Η συνύπαρξη των δύο κρατών υπήρξε εξαρχής προβληματική.

Τα ξημερώματα της 25ης Ιουνίου 1950 δυνάμεις του Βορειοκορεατικού Στρατού εισήλθαν αιφνιδίως στα εδάφη της Νότιας Κορέας και στις 28 του μηνός κατέλαβαν τη Σεούλ.

Μπροστά σε αυτήν την εξέλιξη το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ όχι μόνο αξίωσε από τη Βόρεια Κορέα να αποσύρει τις δυνάμεις της πέραν του 38ου Παραλλήλου αλλά και κάλεσε τα κράτη-μέλη του Οργανισμού να παράσχουν στρατιωτική συνδρομή στη Νότια Κορέα.

Η αμερικανική πλευρά έσπευσε να ανταποκριθεί στο κάλεσμα του Συμβουλίου Ασφαλείας, κι έτσι στις 30 Ιουνίου δυνάμεις του Αμερικανικού Στρατού, που βρίσκονταν στην Ιαπωνία, ενεπλάκησαν στις πολεμικές επιχειρήσεις που πραγματοποιούνταν στην Κορεατική χερσόνησο, με επικεφαλής το στρατηγό Ντάγκλας Μακάρθουρ.

Τα αμερικανικά στρατεύματα ενίσχυσαν σταδιακά δυνάμεις από διάφορες χώρες της υφηλίου, μεταξύ αυτών και από την Ελλάδα (υπό τη σημαία του ΟΗΕ συμμετέσχον στον Πόλεμο της Κορέας 22 χώρες).

Το Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδος (ΕΚΣΕ)

Η χώρα μας έλαβε μέρος στον Πόλεμο της Κορέας με το λεγόμενο Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδος (ΕΚΣΕ), που συνίστατο από ένα Τάγμα Ειδικής Σύνθεσης, δύναμης 1.000 περίπου ανδρών, και το 13ο Σμήνος Μεταφορών, δύναμης 67 ανδρών (25 εξ αυτών ιπτάμενοι), με 7 αεροσκάφη Dakota C-47.

Διοικητής του Εκστρατευτικού Σώματος τοποθετήθηκε ο συνταγματάρχης (ΠΖ) Δασκαλόπουλος Ιωάννης, ενώ καθήκοντα διοικητή του Τάγματος ανέλαβε ο αντισυνταγματάρχης (ΠΖ) Αρμπούζης Διονύσιος.

Οι δυνάμεις Πεζικού αναχώρησαν από την Ελλάδα το Νοέμβριο του 1950, αφίχθησαν στον κορεατικό λιμένα του Πουσάν το Δεκέμβριο και διατέθηκαν στο 7ο Σύνταγμα της 1ης Αμερικανικής Μεραρχίας Ιππικού.

Το σμήνος των C-47 , με διοικητή τον επισμηναγό Ανδρέα Γκορένκο, εντάχθηκε στην 21η Μοίρα Μεταφορών της 374ης Πτέρυγας Μάχης της Αμερικανικής Αεροπορίας.

Πολεμικές επιχειρήσεις και απώλειες

Κατά γενική ομολογία, οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις πολέμησαν στην Κορέα με γενναιότητα, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην τελική νίκη των δυνάμεων του ΟΗΕ.

Το Μάρτιο του 1955 το Σύνταγμα περιορίστηκε και πάλι σε Τάγμα, ενώ άρχισε ο σταδιακός επαναπατρισμός των ελληνικών δυνάμεων, ο οποίος ολοκληρώθηκε το Δεκέμβριο του 1955.