Απόφαση ελπίδας για τις γενιές που έρχονται

Η σημερινή μέρα καταγράφεται ως ιστορική στην σύγχρονη ιστορία της χώρας μας, με την απόφαση καταδίκης του ναζιστικού μορφώματος.

Μια καταδίκη που ήταν εδώ και καιρό “υπογεγραμμένη” από την συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, μια καταδίκη που έχει πλέον και την σφραγίδα της Δικαιοσύνης.

Είναι αλήθεια πως ο νοητός ήλιος της Δικαιοσύνης για τον οποίο έγραψε ο Ελύτης, έλαμψε σήμερα στην Αθήνα. Κι αυτή η λάμψη μετέδωσε φως δημοκρατίας και αντίστασης στον φασισμό, σε κάθε γωνιά του κόσμου κι αυτή είναι μιαν ακόμα σημαντική παράμετρος της σημερινής διαδικασίας.

Το αίμα του Παύλου Φύσσα στον δρόμο είναι ακόμα νωπό. Είναι το αίμα που έχει ποτίσει τόσες και τόσες φορές το άγιο χώμα της Δημοκρατίας στην πατρίδα μας.

Είναι το αίμα του γιου της Μάγδας, του φίλου μας και του συναγωνιστή μας. Και στο άκουσμα της μάνας, της πονεμένης τραγικής μορφής αυτής της δίκης, αισθανθήκαμε πως κι εμείς φωνάξαμε με ορμή. “Νίκησες Παύλο, νίκησες Μάγδα, νίκησες Δημοκρατία”. Και δεν ήταν μια εύκολη νίκη.

Καμιά επικράτηση κόντρα στο τερατούργημα του ναζισμού δεν είναι εύκολη και ο ελληνικός λαός το έχει βιώσει για τα καλά στο χιλιοβασανισμένο πετσί του.

Αυτός ο λαός λοιπόν έστειλε σήμερα μέσω της προέδρου του δικαστηρίου, ένα ξεχωριστό μήνυμα στην ανθρωπότητα.

Πως οι πυλώνες της Δικαιοσύνης παραμένουν ισχυροί και αποτελούν θεμέλιο λίθο προόδου στην ελληνική κοινωνία. Μια κοινωνία που απαιτούσε ένα μόνο πράγμα. Δικαιοσύνη.

Γιατί κανείς δεν πρέπει να ξεχνά πως ο θεσμός της Δικαιοσύνης είναι το βασικό στήριγμα του δημοκρατικού πολιτεύματος και οι αποφάσεις πρέπει να στηρίζονται στο δίκιο.

Αποδόθηκε λοιπόν δικαιοσύνη και αυτό από μόνο του είναι κάτι παραπάνω από σημαντικό. Δεν είναι όμως το μοναδικό κέρδος για το πολίτευμά μας.

Η πρόεδρος του δικαστηρίου, Μαρία Λεπενιώτη, έγινε η φωνή της συνείδησης των ανθρώπων που δεν ανέχονται την ναζιστική ιδεολογία.

Των ανθρώπων που δεν θέλουν να βλέπουν σβάστικες στα μπράτσα και χιτλερικούς χαιρετισμούς. Η φωνή μια κοινωνίας που αντιστέκεται σε εκείνα τα “απολιθώματα” που ξεπήδησαν από τα… πηγάδια της λήθης, θυμίζοντας μας πως ο ναζισμός παραμένει μεγάλος εχθρός της ελευθερίας.

Για μια λευτεριά, για την οποία τόσο παλέψαμε.

Στους ώμους λοιπόν της συγκεκριμένης γυναίκας το βάρος ήταν μεγάλο. Πολύ μεγάλο για ν’ ακριβολογούμε και να αποδίδουμε την σωστή διάσταση των πραγμάτων.

Αποδείχθηκε όμως στην πράξη πως η Μαρία Λεπενιώτη φρόντισε να υπάρξουν όλα εκείνα τα εχέγγυα για να εξασφαλιστεί η σωστή διαδικασία καθ’ όλη την διάρκεια της δίκης.

Και το κυριότερο, να ληφθεί η απόφαση που θα βασίζεται στα αδιάσειστα στοιχεία και στα όσα έγιναν, όχι μόνο το βράδυ της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, αλλά και σε πολλές ακόμα περιπτώσεις.

Είναι προφανές πως η μάχη κατά των ναζιστών δεν έχει τελειώσει. Ο αγώνας για να μην ακούσουμε ξανά απόψεις της Χρυσής Αυγής, για να μην ξαναδούμε σβάστικες όχι μόνο στο Κοινοβούλιο αλλά ούτε και στους δρόμους, συνεχίζεται.

Η απόφαση αυτή όμως λειτουργεί ως μήνυμα σε όλο τον κόσμο, πως κάθε απολυταρχική δράση θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζεται με θάρρος και πείσμα, με μοναδικό βέβαια γνώμονα την προάσπιση της Δημοκρατίας.

Είναι μια καλή μέρα για τον ελληνικό λαό, είναι μια καλή μέρα για την Ευρώπη. Είναι μια καλή μέρα για την ανθρωπότητα. Μια καλή μέρα για την Δημοκρατία μας.

Η σημερινή απόφαση είναι από εκείνες που θ΄ αποτελούν σημείο αναφοράς στα χρόνια που θα έρθουν.

Και θα είναι ασφαλώς μια πανίσχυρη δημοκρατική δέσμευση για μια νέα κοινωνική συμφωνία, βασισμένη σε αρχές ανθρωπισμού και αίσθημα δικαίου.

Για να μην μακρηγορούμε, είναι από εκείνες τις μέρες που επιτρέπουν από την μια την ικανοποίηση (για την καταδίκη της Χρυσής Αυγής) αλλά απ’ την άλλη πρέπει να οδηγούν στην περισυλλογή (για το πώς φτάσαμε ως εδώ).

Γιατί η ελληνική κοινωνία πρέπει να συζητήσει ανοιχτά για τα λάθη που οδήγησαν σε αυτές τις δολοφονικές δράσεις και την άνοδο της ακροδεξιάς.

Είναι επίσης κάτι που πρέπει σίγουρα ν’ απασχολήσει όλη την Ευρώπη, γιατί υπάρχουν ανησυχητικά μηνύματα. Και είναι ενθαρρυντικό πως η ελληνική Δικαιοσύνη μίλησε σήμερα σε όλο τον κόσμο.

Το διαπιστώσαμε από την απήχηση που είχε η απόφαση στα μαζικά μέσα ενημέρωσης του εξωτερικού. Και για το τέλος η αναφορά στην ηρωίδα. Μάγδα, είμαστε περήφανοι για τον αγώνα σου.