Πόσα πράγματα- ειδήσεις, λόγια, άνθρωποι – περνάνε στα ψιλά. Κάποια, κάποιοι, κάποιες, δεν κάνουν θόρυβο και κρότο σαν κάποια άλλα, κάποιους άλλους, κάποιες άλλες. Αυτή η εισαγωγή δεν μιλά για κάτι ρομαντικό. Μιλάει για τα σκουπίδια της ζωής μας. Και πόσα ήταν αυτά τα σκουπίδια- μεταφορικά και κυριολεκτικά- που κατά καιρούς έχουμε συναντήσει…

Το τραγικό είναι πως τα σκουπίδια, δηλαδή τα πραγματικά σκουπίδια, δεν φεύγουν. Μένουν στα βάθη των ωκεανών και τα συναντάμε αργότερα. Με άλλη μορφή.Και αναρωτιέμαι λοιπόν: πόσο κρότο έχει κάνει η είδηση πως η Ελλάδα νομοθετεί (ενσωμάτωση κοινοτικής οδηγίας) τη μείωση της χρήσης πλαστικού;

Δηλαδή από τον Ιούλιο του 2021 θα πρέπει να αλλάξουμε απο το πως πίνουμε καφέ, μέχρι πως μεταφέρουμε πράγματα. Όταν διαβάζω πως “το 80-85% των θαλάσσιων απορριμμάτων που βρίσκονται στις παραλίες είναι πλαστικά, ενώ το 50% αυτών είναι πλαστικά αντικείμενα μίας χρήσης” σκέφτομαι πως γίνεται να μην έχουμε θεσπίσει νωρίτερα μέτρα. Τα προϊόντα, γράφει μία περιβαλλοντολογική μελέτη, συσσωρεύονται σε μεγάλες ποσότητες στη θάλασσα και στο βυθό και διασπώνται σε βάθος δεκαετιών, όπου τελικά εισχωρούν στην τροφική αλυσίδα. Τα πλαστικά ποτήρια που χρησιμοποιούνται μόνο για το σερβίρισμα του καφέ κάθε χρόνο είναι 300 εκ. πλαστικά και τα πλαστικά μπουκάλια 2 δισ.

Το νομοσχέδιο που υπουργείου Περιβάλλοντος έχει πολλές διατάξεις, ωστόσο η βασική αλλαγή είναι πως από τις 3 Ιουλίου του 2021 θα απαγορευτεί η διάθεση δέκα προϊόντων: Πιάτα, μαχαιροπήρουνα, καλαμάκια, αναδευτήρες ποτών, μπατονέτες, στηρίγματα μπαλονιών, κυπελάκια και περιέκτες ποτών από φελιζόλ, περιέκτες τροφίμων από φελιζόλ.

Για δύο προϊόντα θα μειωθεί η κατανάλωσή τους κατά 30% το 2024 και 60% το 2026: Κυπελάκια ποτών, περιέκτες ποτών. Για τις πλαστικές φιάλες ποτών (έως 3 λίτρα) πρέπει να επανασχεδιαστεί από τους παραγωγούς τους για να παράγεται κατά 25% με χρήση ανακυκλωμένου υλικού έως το 2025 (και 35% έως το 2030). Για τέσσερα προϊόντα πρέπει να ενταχθούν σε Προγράμματα Διευρυμένης Ευθύνης του Παραγωγού για την κάλυψη του κόστους συλλογής, καθαρισμού και ανακύκλωσης των αποβλήτων των προϊόντων αυτών: καπνικά προϊόντα, αλιευτικά εργαλεία, υγρά μαντηλάκια, μπαλόνια.

Θα είναι υποχρεωτική η σήμανση των προϊόντων αναφορικά με τις επιπτώσεις στο περιβάλλον ενώ από 3 Ιανουαρίου το 2022, όλα τα πλαστικά μίας χρήσης και τα εναλλακτικά αυτών θα αναγράφουν εάν είναι ανακυκλώσιμα, κομποστοποιήσιμα ή επαναχρησιμοποιήσιμα.

Σε γενικές γραμμές θεσπίζεται στόχος μείωσης της χρήσης πλαστικών προϊόντων κατά 30% το 2024 και κατά 60% το 2026 με έτος βάσης το 2022. Για την επίτευξη του μέτρου καθιερώνεται περιβαλλοντική εισφορά 4 λεπτά + ΦΠΑ στα πλαστικά κυπελάκια και τους περιέκτες τροφίμων από 1η Ιανουαρίου 2022.

Ως κάτοικοι λοιπόν αυτού του πλανήτη χρειαζόμαστε νόμους και κυρώσεις για να αλλάξουμε συνήθειες αν και βλέπουμε όλοι μας πως η κλιματική αλλαγή δεν είναι πλέον μία θεωρία. Συμβαίνει.

Δεν είναι κόπος να αλλάξουμε συνήθειες. Για τα σκουπίδια που συναντήσαμε στη ζωή μας. Και όπως μάθαμε πρόσφατα: αν δεν θες, τίποτα δεν μπορεί να καταργηθεί με ένα νόμο και ένα άρθρο….

Headlines