Παρουσιάζονταν ως οι… ιππότες της Χρυσής Αυγής μόνο που το τάγμα τους τα βράδια λέρωνε τα χέρια του με αίμα αθώων. Η προσπάθεια της εγκληματικής συμμορίας να ενδυθεί έναν φιλολαϊκό μανδύα ώστε να διευρύνει την αποδοχή της στην ελληνική κοινωνία έχει αποδομηθεί εδώ και χρόνια – από την ίδια την πραγματικότητα. Η υπενθύμιση της στρατηγικής, όμως, που ακολούθησε από το 2011 και μετά έχει ιδιαίτερη αξία, καθώς οι παραφυάδες της οργάνωσης εξακολουθούν να υφίστανται, γεγονός που απαιτεί ισχυρά αντανακλαστικά για το μέλλον.

Ηταν η εποχή που κάποιοι έσπευδαν να χαρακτηρίσουν ακόμη και πολιτικό ακτιβισμό τη φασιστική δράση της Χρυσής Αυγής ενώ τα μέλη της σκορπούσαν δηλητήριο μέσα από «κοινωνικές πράξεις»: Συσσίτια, αιμοδοσίες, προαναγγελία ίδρυσης «παιδικών σταθμών», «προστασία» των επιχειρηματιών από το παρεμπόριο. Ηταν η ίδια εποχή που τα στελέχη της έκαναν δημόσιες εμφανίσεις ως «καλοί Σαμαρείτες» που βοηθούν γριούλες ή ως «άνθρωποι της διπλανής πόρτας» που αγωνίζονται στις γειτονιές «κατά της εγκληματικότητας». Την ίδια στιγμή, επιχειρούσαν να ενταχθεί η μισαλλοδοξία τους ως lifestyle στην καθημερινότητα της ελληνικής κοινωνίας.

Από το 2013 τα συσσίτια

Τα πολυδιαφημισμένα συσσίτια της Χρυσής Αυγής ξεκίνησαν το 2013 κι ενώ η εγκληματική της δράση βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη. Εκμεταλλευόμενη τη φτώχεια και την ανεργία, όπως ακριβώς έκανε το γερμανικό εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα τη δεκαετία του 1920, υποχρέωσε σε μια εξευτελιστική διαδικασία τους συμμετέχοντες ενώ τους σέρβιρε λίγο κρέας, λίγες πατάτες και μπόλικη δόση ρατσιστικού δηλητηρίου: Τα συσσίτια ήταν «μόνο για Ελληνες». Ο απροκάλυπτα ρατσιστικός χαρακτήρας των συσσιτίων οδήγησε, υπό το βάρος αντιδράσεων, στην απαγόρευσή τους, όμως η Χρυσή Αυγή είχε ήδη καταφέρει να φτιάξει δεσμούς με κάποια από τα πιο εξαθλιωμένα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας. Ορισμένα από τα μέλη της θα υποστήριζαν, άλλωστε, αργότερα, ενώπιον ανακριτών, πως συμμετείχαν στις φασιστικές δράσεις της οργάνωσης για «λόγους επιβίωσης».

Μισανθρωπισμό απέπνεε και η προσπάθεια των χρυσαυγιτών να διοργανώσουν «αιμοδοσίες μόνο για Ελληνες», κίνηση στην οποία έβαλαν φρένο από νωρίς γιατροί και νοσοκόμοι που αρνήθηκαν να παραβιάσουν τον ιερό τους ρόλο απέναντι στην κοινωνία και να μετατραπούν σε κομπάρσους στο σόου της Χρυσής Αυγής.

Αυτόκλητοι προστάτες

Το 2012, επιχειρώντας να προσεταιριστούν μικρομεσαίους εμπόρους, στελέχη της Χρυσής Αυγής εμφανίζονταν ως αυτόκλητοι «φύλακες της τάξης». Με συστηματικές εφόδους σε λαϊκές αγορές και πανηγύρια έσπαζαν πάγκους αλλοδαπών μικροπωλητών που είχαν βγει για το μεροκάματο. Και ήταν ακόμη νωρίτερα, αρκετά χρόνια πριν οι νοσταλγοί του ναζισμού αρχίσουν να εκλιπαρούν για ελαφρυντικά στο δικαστήριο, όταν εμφανίζονταν με την πυγμή του σωτήρα στις υποβαθμισμένες γειτονιές του κέντρου. Ηταν εκείνοι οι «αγανακτισμένοι» που επιχειρούσαν να αποκτήσουν ρόλο πατώντας στην οργή του κόσμου για την εγκατάλειψη περιοχών του κέντρου από την πολιτεία. Την ίδια εποχή εκδηλώνονταν ακόμη και μπροστά στις κάμερες πογκρόμ κατά μεταναστών, οι οποίοι απλώς έτυχε να περνούν από το σημείο, ενώ μέλη της οργάνωσης, σύμφωνα με μαρτυρίες, εισέβαλλαν σε λεωφορεία κατεβάζοντας δια της βίας όσους δεν ήταν Ελληνες.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΝΕΑ

Headlines