Αν έπρεπε να δώσουμε μόνο έναν χαρακτηρισμό στην Άλκηστη Πρωτοψάλτη, αυτός θα ήταν «αθλήτρια της μουσικής». Και αυτό όχι μόνο γιατί στα εφηβικά της χρόνια διέπρεψε στο στίβο και σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις θα μπορούσε να κάνει μια αξιοθαύμαστη καριέρα, αλλά κυρίως γιατί δεν σταμάτησε ποτέ να αντιμετωπίζει τη μουσική σαν πρωταθλητισμό.

Δουλεύει ασταμάτητα, προετοιμάζεται με μεγάλη συνέπεια πριν από κάθε συναυλία και φροντίζει η φωνή της να είναι πάντα σε άριστη κατάσταση. «Αυτά τα δύο εκατοστά» όπως λέει η ίδια, οι φωνητικές χορδές, που είναι ο μεγαλύτερος θησαυρός της.

Το κοριτσάκι που ήρθε σε ηλικία επτά ετών από την Αλεξάνδρεια και χρειάστηκε να προσαρμοστεί στις αθηναϊκές συνθήκες στην αρχή και αργότερα στην απουσία του πατέρα της, έγινε μια γυναίκα που όλοι θαυμάζουν.

Μια καλλιτέχνις που ξέρει να βλέπει μπροστά, που ξέρει να βγάζει από τους συνεργάτες της τον καλύτερό τους εαυτό. Που ξέρει να δίνει ψυχή σε μουσικές δημιουργίες. Μια ερμηνεύτρια που έχει συμπράξει με τους πιο καταξιωμένους τραγουδιστές του εξωτερικού και έχει ανέβει στις πιο ιστορικές σκηνές του κόσμου.

Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη την Παρασκευή 16 Οκτωβρίου θα ανέβει στη σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά σε μια μουσική βραδιά στο «Σπίτι με το Μega». Στον ίδιο χώρο όπου το 2008 παρουσίασε ένα θεατρικό μουσικό πρόγραμμα που άλλαξε τα δεδομένα στη νυχτερινή Αθήνα, σκηνοθετημένο από τον Δημήτρη Παπαϊωάννου σε μουσική επιμέλεια Λίνας Νικολακοπούλου.

Με καλεσμένους τη Δήμητρα Γαλάνη, τον Μάριο Φραγκούλη και τον Νίκο Πορτοκάλογου, η ερμηνεύτρια θα μας χαρίσει τραγούδια από την 40χρονη πορεία της, τραγούδια που έχουν σημαδέψει το ελληνικό πεντάγραμμο.

Από τον Δήμο Μούτση, τον Σταμάτη Κραουνάκη, τον Γκόραν Μπρέκοβιτς και τον Στέφανο Κορκολή. Από τις βραδιές στο Zoom, στο Γκάζι, στο Vox αλλά και στο Διογένη και φυσικά στο Δημοτικό Θέατρο. Η Άλκηστις είναι όλα αυτά μαζί. «Η σωτηρία της ψυχής», «Τα λαϊκά», «Ο άγγελος μου» αλλά και το «Τρίτο στεφάνι».

Ο Δήμος Μούτσης και η μελοποιημένη ποίηση

Η πορεία στο στίβο της Άλκηστης ανακόπτεται μετά τις προτροπές φίλων να ασχοληθεί με το τραγούδι. Η νεαρή Άλκηστις Σεβαστή Αττικιουζέλ, όπως είναι το πραγματικό της όνομα, πείθεται και πηγαίνει στον Δήμο Μούτση, ο οποίος αμέσως ξεχωρίζει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της φωνής της και πολύ σύντομα ο πρώτος της δίσκος είναι γεγονός.

«Τετραλογία» σε ποιήματα Καβάφη, Σεφέρη, Ρίτσου και Καρυωτάκη μελοποιημένα από τον Μούτση. Και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα, και η Αττικιουζέλ γίνεται κατόπιν ιδέας του Μούτση Πρωτοψάλτη.

Η πρώτη συναυλία στο Παλαί ντε Σπορ στη Θεσσαλονίκη το 1975 ήταν μόνο η αρχή για μια καριέρα στην οποία οι ζωντανές εμφανίσεις έμειναν στην ιστορία.

Ακολουθούν ο Ηλίας Ανδριόπουλος με το «Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες» (ντουέτο με τον Αντώνη Καλογιάννη), ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Γιάννης Σπανός.

Ο Σταμάτης Κραουνάκης και η Λίνα Νικολακοπούλου

Για πολλούς η πορεία της Πρωτοψάλτη θα ήταν εντελώς διαφορετική αν δεν είχαν βρεθεί στο δρόμο της ο Σταμάτης Κραουνάκης και η Λίνα Νικολακοπούλου.

Από το 1985 και για πολλά χρονιά το θρυλικό τρίο συνεργάζεται δίνοντας στο κοινό αριστουργήματα. Τραγούδια που έμειναν στην ιστορία, δίσκοι που σηματοδότησαν τον ήχο μιας εποχής, ζωντανές εμφανίσεις που άλλαξαν τον τρόπο που η νυχτερινή Αθήνα υποδεχόταν τη μουσική.

Ο δίσκος «Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ» έφερε επανάσταση, για να ακολουθήσουν πολλοί ακόμα εξαιρετικοί, με το «Ανθρώπων έργα» το 1993 να σφραγίζει μια εποχή.

Τα κομμάτια που άφησε η συνεργασία με τον Κραουνάκη και τη Νικολακοπούλου συντρόφευσαν δύο γενιές Ελλήνων, που με τη φωνή της ερωτεύτηκαν, αγάπησαν, χώρισαν, ονειρεύτηκαν και τοποθέτησαν τον εαυτό τους σε μια εποχή που όλο άλλαζε.

«Ο Άδωνις», ο «Βράχος», «Η δουλειά», «Το σύστημα» και η λίστα είναι ατελείωτη με το «Τρίτο Στεφάνι», δίσκο για την ομώνυμη τηλεοπτική σειρά το 1995, να κλείνει -προσωρινά- ένα μεγάλο κύκλο.

Από το «Βενζινάδικο» στο «Διθέσιο»

Ανάμεσα στους σπουδαίους δίσκους με τον Κραουνάκη, το 1991 κυκλοφορεί ο επίσης εξαιρετικός δίσκος «Παραδέχτηκα» σε μουσική Γκόραν Μπρέγκοβιτς.

Ο συνθέτης που όλοι είχαμε αγαπήσει από τη μουσική στην ταινία του Εμίρ Κουστουρίτσα «Ο καιρός των τσιγγάνων» το 1989 συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό μέσα από τους στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου και τη φωνή της Πρωτοψάλτη.

Ο δίσκος γίνεται μεγάλη επιτυχία και για αρκετά χρόνια μετά ο βαλκανικός ήχος του Μπρέγκοβιτς συντροφεύει στιγμές του ελληνικού κοινού.

Και αν ο Μπρέγκοβιτς μας σύστησε τον ήχο των Βαλκανίων, ο επόμενος αγαπημένος της μας έκανε να λατρέψουμε λίγο παραπάνω τα ντραμς. Ο Νίκος Αντύπας και για ακόμη μια φορά η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφουν το 1997 το «Σαν ηφαίστειο που ξυπνά».

Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη είναι ξανά στην κορυφή, ο νέος ήχος του Αντύπα εντυπωσιάζει και ο δίσκος γίνεται πολυπλατινένιος. Τα περισσότερα από τα 13 κομμάτια του δίσκου γίνονται κλασικά και ο Αντύπας με την Πρωτοψάλτη ξεκινούν μια συνεργασία και μια φιλία που θα κρατήσει χρόνια.

Τα χρόνια που ακολούθησαν η Πρωτοψάλτη δεν επαναπαύτηκε ποτέ στις δάφνες της. Επιλέγοντας πάντα συνεργάτες που είχαν να δώσουν υπέροχες δουλειά η ερμηνεύτρια ήξερε πάντα να μιλάει στην καρδιά των ακροατών. Με τον Στέφανο Κορκολή και το δίσκο «Να σε βλέπω να γελάς» το 2004 δημιουργεί επίσης μια σχέση ζωής που επισφραγίζεται με ζωντανές παραστάσεις στο Gazarte.

Οι επιτυχίες δεν σταματούν, η κοινωνική δράση το ίδιο. Το 2004 η Πρωτοψάλτη τραγουδάει στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων, ενώ το 2010 στις τελετές έναρξης και λήξης των Special Olympics, όπου ερμήνευσε τον Ολυμπιακό Ύμνο μαζί με το διάσημο ιταλό τενόρο Vittorio Grigolo.

Headlines