Να απελαθούν οι τούρκοι διπλωμάτες

Με εντολή της τουρκικής κυβέρνησης παρεμποδίστηκε επί 20λεπτο η πτήση του ελληνικού αεροσκάφους πάνω από τον τουρκικό εναέριο χώρο που μετέφερε προχτές από το Ιράκ, με προορισμό την Αθήνα, τον Έλληνα υπουργό εξωτερικών κ. Νίκο Δένδια. Ανάλογο ήταν το τουρκικό θράσος και με την εντελώς πρόσφατη (13.10.2020), εκδίωξη άλλου αεροσκάφους, στον ίδιο εναέριο χώρο, που μετέφερε ιατρικό εξοπλισμό από την Κίνα στην Κύπρο. Το αεροσκάφος αυτό, ελλείψει αρκετών καυσίμων, αναγκάστηκε να προσγειωθεί στη Μόσχα για να ανεφοδιαστεί με καύσιμα και να επιστρέψει στη Λευκωσία.

Αυτά τα δύο πρωτοφανή περιστατικά νομιμοποιούν τις κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου να προχωρήσουν στα προβλεπόμενα νόμιμα αντίποινα προς την Τουρκία, αναστέλλοντας έτσι την υποδειγματική διπλωματική τους συμπεριφορά προς τους ταραξίες της γαλήνης, στην ανατολική Μεσόγειο, τούρκους, αλλά και να πειθαναγκάσουν τα κέντρα αποφάσεων της ΕΕ να εγκαταλείψουν τον απαράδεκτο ενδοτισμό τους. Ενδεικτικά τα νόμιμα αυτά αντίποινα (rétorsion) θα ήταν:

– Η άμεση απέλαση του στρατιωτικού ακολούθου γιατί όχι και του πρεσβευτή της τουρκικής πρεσβείας στην Αθήνα και η εκ μέρους της Ελλάδας ανάκληση του Έλληνα πρεσβευτή και του στρατιωτικού μας ακολούθου από την ελληνική πρεσβεία της Άγκυρας.

– Η ασφυκτική περικύκλωση των τουρκικών πειρατικών σκαφών με πολεμικά πλοία της Ελλάδας γιατί όχι της Γαλλίας και της Ιταλίας, δηλαδή δύο ευρωπαϊκών χωρών, που έχουν νομίμως αναλάβει γεωτρήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ.

Τουρκικές πειρατείες

Η έξοδος του ερευνητικού τουρκικού σκάφους Όρουτς Ρέϊς που συνοδεύεται από επίσης μαχητικά σκάφη της Τουρκίας σε απόσταση αναπνοής από το Καστελόριζο και τα άλλα ελληνικά νησιά, η νέο τουρκική NAVTEX, που διευκολύνει την τουρκική διείσδυση στους χώρους της ελληνικής κυριαρχίας, αλλά και το θρασύτατο άνοιγμα, από τους Τούρκους παρακρατικούς, των Βαρωσίων της Αμμοχώστου, αναμένεται ν’ απασχολήσουν σήμερα, δεύτερη ημέρα της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, τους εκπροσώπους των 28 κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μολονότι η προηγούμενη Σύνοδος Κορυφής του διημέρου 1-2 τρέχοντος Οκτωβρίου έληξε με τη ρητή προειδοποίηση για κυρώσεις κατά της Ερντογανικής κοινοβουλευτικής δικτατορίας, εάν συνεχιστούν εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου οι πειρατικές ατασθαλίες του Ερντογάν, εν τούτοις, από τις δηλώσεις του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ δεν ξεκαθαρίζεται, ότι οι απειλούμενες κυρώσεις θ’ ανακοινωθούν στη σημερινή Σύνοδο, αλλά μάλλον προγραμματίζονται, για τη Σύνοδο του Δεκεμβρίου.

Αυτή ακριβώς η παρελκυστική-γραφειοκρατική μέθοδος, κάθε άλλο παρά απομονώνει τον Ερντογάν, από την αποσταθεροποιητική του συμπεριφορά, όχι μόνον στην ανατολική Μεσόγειο, αλλά και στη βορειο-ανατολική Αφρική, γιατί όχι και στη διαφιλονικούμενη από την Αρμενία και το Αζερμπαϊζάν περιοχή του Ναγκόρνο Καραμπάχ. Και όλα αυτά, εν ονόματι μιας τυχοδιωκτικής νεκρανάστασης του ξεπεσμένου ιεροκρατικού οθωμανισμού.

Η αινιγματική Μέρκελ…

Όμως, έως πότε κυρία Άνγκελα Μέρκελ θα ανέχεσθε και με την ανοχή σας αυτή θα υποθάλπετε τις απροκάλυπτες εχθρικές ενέργειες της Ερντογανικής κοινοβουλευτικής δικτατορίας, κατά των ισότιμων χωρών-μελών της ΕΕ, δηλαδή της Ελλάδας και της Κύπρου;

Το αμείλικτο αυτό ερώτημα τίθεται ευθέως, για απάντηση, προς την προεδρεύουσα αυτό το εξάμηνο, στην ΕΕ, καγκελάριο της Γερμανίας, μετά τις εντελώς πρόσφατες σταγόνες Ερντογανικού θράσους, που ξεχείλισαν το ποτήρι της ελληνοευρωπαϊκής ανοχής προς τις σκανδαλωδώς ατιμώρητες, νεο-οθωμανικές και ισλαμο-σουϊτικές φονταμενταλιστικές, αήθεις εχθρικές προκλήσεις.

Λες και δεν αρκούσαν οι διαρκώς ατιμώρητες από την ΕΕ και το διπρόσωπο και φιλοτουρκικό ΝΑΤΟ, προκλήσεις της τουρκικής κυβερνώσας τριανδρίας Ερντογάν-Ακάρ-Τσαβούσογλου, στο Καστελόριζο, στα Βαρώσια της Αμμοχώστου, στην Κυπριακή ΑΟΖ, στον διάτρητο από παραβιάσεις ελληνικό εναέριο και ενάλιο χώρο. Λες και δεν αισθάνθηκαν ταπεινωμένα τα κέντρα αποφάσεων των Βρυξελλών, από την καθημερινή υβριστική συμπεριφορά προς τους υψηλούς εκπροσώπους τους, από την ίδια αυταρχική και αδιάντροπη κυβερνώσα τριανδρία της γείτονος Τουρκίας Ερντογάν-Ακάρ-Τσαβούσογλου.

Ευρωπαϊκή ατολμία

Κι ακαρτέρει κι’ ακαρτέρει

φιλελεύθερη λαλιά

ένα εκτύπαε τ’ άλλο χέρι

από την απελπισιά.

Σ’ αυτή την έκτη τετράστιχη στροφή του εθνικού μας ύμνου, επαληθεύει η απελπιστική προσμονή της απαράδεκτης δυστοκίας, στην υποτίθεται προαποφασισμένη πρόθεση της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, για κυρώσεις κατά του νέου τρομοκράτη της ανατολικής Μεσογείου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που ιχνηλατεί στην πειρατική … «εποποιϊα» του Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα.

Η επικρατέστερη ερμηνεία αυτής της αφ’ υψηλού γραφειοκρατικής δυσλειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης των πολλών και συχνά αλληλοσυγκρουόμενων πολιτικών ταχυτήτων, είναι ότι η ιστορική και πανέμορφη ελληνική χερσόνησος, παρουσιάζει ένα ψυχολογικό και άλλο ένα γεωγραφικό μειονέκτημα.

Το πρώτο μειονέκτημα είναι η γειτνίασή της με το σημερινό χειρότερο γείτονα, που ονομάζεται Τουρκία του κοινοβουλευτικού δικτάτορα Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Το δεύτερο μειονέκτημα είναι η μεγάλη απόσταση, από το κέντρο αποφάσεων των Βρυξελλών, που γίνεται μεγαλύτερη από την κατά παράδοση πολυτάραχη βαλκανική χερσόνησο, που παρεμβάλλεται ανάμεσα στην Ελλάδα και την εμφανώς πιο ήρεμη και φιλήσυχη κεντρο-βόρεια Ευρώπη.

Οι δύο παραπάνω παράγοντες είναι οι βασικότερες αιτίες της άλλοτε συγκεκαλυμμένης και άλλοτε απροσχημάτιστης αδιαφορίας των Βρυξελλών (ΕΕ και ΝΑΤΟ), για τον ελληνισμό. Η αδιαφορία αυτή επιτείνεται και από το γεγονός, ότι το άτυπο διευθυντήριο της ΕΕ, που το συγκροτούν τα βιομηχανικώς πιο ανεπτυγμένα κράτη, τροφοδοτεί, μέσω των πολεμικών του βιομηχανιών, την Τουρκία και την Ελλάδα, με πανάκριβα οπλικά συστήματα, που κορυφώνουν την κούρσα των εξοπλισμών, σε διασυνοριακές εντάσεις, που υποδαυλίζονται από τους εμπόρους του θανάτου μ’ ένα και μόνον στόχο: Τη μεγιστοποίηση της αισχροκέρδειας από την πώληση του αμυντικο-επιθετικού οπλισμού. Τελικά, έτσι ευτελίζεται και αυτοδιασύρεται στον κατήφορο του πολιτικού αμοραλισμού ο ηγεμονικός πυρήνας της ΕΕ, που με κάθε απαράδεκτο μέσο, υπό τη σημερινή εξάμηνη προεδρεία της κυρίας Άνγκελα Μέρκελ, διαρκώς αναβάλλει τις εξαγγελλόμενες κυρώσεις, κατά της Ερντογανικής Τουρκίας, παρεμποδίζοντας έτσι την αποκλιμάκωση της έντασης στην ανατολική Μεσόγειο. Με ένα και μόνο στόχο:

– Να πληρώνει ακριβά η Ελλάδα τον διαλυτικό και κάθε άλλο παρά συνεκτικό ρόλο για την ΕΕ, από τη διπρόσωπη πολιτική της προεδρεύουσας στην Ευρωπαϊκή Ένωση Άνγκελας Μέρκελ.