Δεν ήθελα να γράψω τίποτα εδώ για τον Τζον Φαν ‘τ Σιπ και την Εθνική μας πριν από τα ματς με τη Μολδαβία και το Κόσοβο, μολονότι το έβλεπα το κακό να πλησιάζει: η ήττα π.χ. από την Αυστρία, με τον τρόπο που ήρθε, ήταν κακό σημάδι. Η Εθνική μας μπορεί ακόμα να κερδίσει την πρωτιά στον όμιλο του Nations League και μπορεί να διατηρήσει και τη θέση της στο τρίτο γκρουπ δυναμικότητας της UEFA, ώστε να έχει μια (ας ελπίσουμε…) βατή κλήρωση στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Κατάρ – θυμίζω ότι αυτή θα γίνει τον Δεκέμβριο. Αυτό που βλέπω ολοένα και περισσότερο δύσκολο είναι να γίνει μια κανονική ομάδα.

Περίμενα

Από τον Φαν ‘τ Σιπ, σε γενικές γραμμές, περίμενα δυο πράγματα. Το πρώτο να αξιοποιήσει τα αδιάφορα παιχνίδια που η ομάδα είχε να δώσει στον όμιλο των προκριματικών του Εuro με ομάδες όπως η Ιταλία, η Φινλανδία, η Βοσνία και η Αρμενία, ώστε να καταλήξει σε συμπεράσματα για το υλικό. Η ομάδα μας μετά τη σοκαριστική ισοπαλία με το Λιχτενστάιν στο ΟΑΚΑ είχε αποκλειστεί μαθηματικά κι έδωσε παιχνίδια απλά για να ολοκληρωθεί η παρουσία της στον όμιλο. Πίστευα πως αυτά τα παιχνίδια κυρίως θα βοηθούσαν τον προπονητή να διαλέξει με ποιους παίκτες θα πορευτεί στη συνέχεια και ποιους θα αφήσει κατά μέρους: με απλά λόγια περίμενα να δω τη δική του ομάδα. Το δεύτερο που περίμενα ήταν ότι με τη συμπεριφορά του θα απομακρύνει όλες εκείνες τις συζητήσεις περί επιρροών τρίτων στις κλήσεις της Εθνικής – συζητήσεις που είχαν αρχίσει να γίνονται αφόρητες ήδη από τον καιρό Μίκαελ Σκίμπε και μετά την εκλογή της διοίκησης Γραμμένου στην ΕΠΟ. Δυστυχώς δεν έγινε τίποτα από τα δύο.

Δύσκολο

Από το ματς με το Λιχτενστάιν μέχρι και σήμερα (και μολονότι η Εθνική μας έδωσε μόνο ένα φιλικό παιχνίδι – αυτό με την Αυστρία) έχουν χρησιμοποιηθεί 34 ποδοσφαιριστές! Η Εθνική μας έχει αλλάξει τέσσερις φορές τερματοφύλακα, τέσσερις φορές σέντερ φορ, τέσσερις φορές το αμυντικό της κεντρικό δίδυμο, ενώ ο Ολλανδός έχει χρησιμοποιήσει τέσσερα αριστερά μπακ (Σταφυλίδη, Γιαννούλη, Κυριακόπουλο, Λυκογιάννη) αλλά δεν έχει δώσει εδώ κι ένα ολόκληρο χρόνο μια ευκαιρία στον Τσιμίκα, που στο μεταξύ έφτασε στη Λίβερπουλ! Συγγνώμη, αλλά έτσι είναι δύσκολο να δημιουργηθεί μια ομάδα.

Στόχος

Η αλήθεια είναι πως η Εθνική έπαιξε καλούτσικα στα αδιάφορα ματς με τη Βοσνία, τη Φινλανδία και την Αρμενία και στάθηκε αξιοπρεπώς απέναντι στην Ιταλία στη Ρώμη. Ομως σε αυτά τα παιχνίδια δεν υπήρχε βαθμολογικός στόχος: μόλις εμφανίστηκε η υποχρέωση των αποτελεσμάτων ξαναείδαμε σε γενικές γραμμές όσα βλέπαμε και τον καιρό του Αγγελου Αναστασιάδη, δηλαδή παίκτες να χειρονομούν μεταξύ τους, άλλους που να φοβούνται την ευθύνη κι άλλους που απλά σε κάνουν να απορείς αν πραγματικά δεν υπάρχει κάποιος καλύτερος στη θέση τους. Με τέτοιες εμφανίσεις ήταν λογικό να αρχίσει η μουρμούρα για τις επιλογές και το «γιατί παίζει αυτός κι όχι ο άλλος». Και στη συγκεκριμένη περίπτωση η μουρμούρα έγινε χειρότερη γιατί ο προπονητής δεν κατάφερε να σταματήσει τις συζητήσεις για το αν και πώς και από ποιους επηρεάζεται. Χθες π.χ. ο μεγαλομέτοχος της ΑΕΛ Αλέξης Κούγιας έβγαλε μια ανακοίνωση στην οποία μεταξύ άλλων ισχυρίζεται ότι ο Πέλκας και ο Μπάρκας έχασαν τη θέση τους στην Εθνική γιατί κατάφεραν επιτέλους να κάνουν μεταγραφή στο εξωτερικό και τώρα οι υπεύθυνοι της ομάδας έχουν αναλάβει ως δουλειά να προβληθούν άλλοι παίκτες μπας και οι ομάδες τους (ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ δηλαδή) καταφέρουν να τους πουλήσουν. Το βρίσκω πολύ βαρύ και δεν συμφωνώ μαζί του. Ομως ο τρόπος διαχείρισης της ομάδας δυστυχώς αφήνει τέτοιου είδους περιθώρια προβληματισμού.

Υπερβολές

Είναι αλήθεια ότι γράφονται πολλά υπερβολικά πράγματα για την Εθνική. Τις προηγούμενες μέρες διαβάσαμε έμμεσες προτροπές στους παίκτες του Ολυμπιακού να αρνηθούν τις κλήσεις στην Εθνική και αναλύσεις για το πόσο αδικούνται από τον ομοσπονδιακό προπονητή. Ολα αυτά προκαλούν δυσάρεστες συζητήσεις που μεταφέρονται και εντός της Εθνικής. Είναι δύσκολο για ένα παίκτη να προσφέρει, όταν πλανάται η υποψία πως δεν είναι βασικός, γιατί παίζει σε μια ομάδα που έχει ανοιχτό μέτωπο με την ΕΠΟ, αλλά και σε κανένα δεν αρέσει να ακούει ότι παίζει με μέσο – για να καταφέρει π.χ. η ομάδα του να τον πουλήσει επιτέλους. Αλλά τις συζητήσεις για το πώς και με ποια κριτήρια λειτουργεί η Εθνική δυστυχώς τις έβαλε στην ημερήσια διάταξη η ίδια η ΕΠΟ. Ούτε οι ομάδες, ούτε οι δημοσιογράφοι δεν το ξεκίνησαν αυτό.

Θυμίζω

Θυμίζω ότι η διοίκηση Γραμμένου, άνευ λόγου και αιτίας (και κόντρα στα θέλω των παικτών), πήρε την ομάδα από το Καραϊσκάκη. Η διοίκηση Γραμμένου έδιωξε τον Μίκαελ Σκίμπε (γιατί ήταν επιλογή της προηγούμενης διοίκησης…) για να φέρει τον Αγγελο Αναστασιάδη, ενώ δεν είχε ολοκληρωθεί η παρουσία της ομάδας στο προηγούμενο Nations League κι ακόμα παιζόντουσαν πολλά. Η διοίκηση Γραμμένου αναβάθμισε τον Τάκη Φύσσα σαν να τον επιβραβεύει για τις περίφημες καταθέσεις του που θα προκαλούσαν τον υποβιβασμό του Ολυμπιακού και του Ατρομήτου. Ακόμα και η διαχείριση της υποτιθέμενης κρίσης των δηλώσεων του Δημήτρη Σιόβα με λάθος τρόπο έγινε: οι συνεργάτες του Φαν ‘τ Σιπ έπρεπε να τον συμβουλεύσουν να μην πάει στο κανάλι του Ιβάν Σαββίδη για να κάνει διαγγέλματα, γιατί θα φανεί ότι το κάνει για να ευχαριστήσει παράγοντες που του το ζητάνε. Ακόμα χειρότερη υπήρξε η συνέχεια. Ενώ ο Ολλανδός έκοψε τον Σιόβα γατί τάχα μου του έκανε υποδείξεις και γιατί ο ίδιος είναι σκληρός σε θέματα πειθαρχίας, λίγες μέρες μετά έκανε ο ίδιος υποδείξεις στον προπονητή του Ολυμπιακού Πέδρο Μαρτίνς για τη χρησιμοποίηση του Φορτούνη και χθες δεν είπε τίποτα όταν δυο παίκτες του, ο Χατζηδιάκος και ο Λημνιός, παραλίγο να έρθουν στα χέρια στη διάρκεια του ματς! Ολα αυτά πολύ φοβάμαι πως μπορεί να κάνουν τη συνέχεια ακόμα χειρότερη. Και είναι κρίμα. Γιατί στο ελάχιστο εκείνο διάστημα που η ομάδα είχε κάπως ηρεμήσει έδειξε και ωραία πράγματα.

Ισοπαλία

Το χειρότερο δεν είναι η ισοπαλία με το Κόσοβο. Είναι ότι αυτή η ισοπαλία ήρθε μετά από ένα καλούτσικο στο πρώτο ημίχρονο παιχνίδι που τελείωσε 0-0 γιατί ο Μπακασέτας έχασε πέναλτι και ο Παυλίδης δυο – τρεις καλές ευκαιρίες. Αν η Εθνική μας παίζει καλούτσικα και παρ’ όλα αυτά δεν μπορεί να κερδίσει εντός έδρας το Κόσοβο (το οποίο είχε κερδίσει εκτός έδρας πριν από ένα μήνα) τα ακόμα χειρότερα, πολύ φοβάμαι πως έρχονται…

Headlines