Εκπλήξεις

Οσοι από τους «ελληναράδες», στην Αθήνα και τη Λευκωσία, είχαν σπεύσει να επιτεθούν στον Μουσταφά Ακιντζί, τον απερχόμενο ηγέτη των Τουρκοκυπρίων, ας συμβιβαστούν τώρα με την ιδέα ότι και στο τουρκοκυπριακό κρατίδιο υπάρχει πλέον ένας άνθρωπος του Ερντογάν, ο οποίος θα είναι συνεχώς απέναντι στους δικούς μας. Πληροφορήθηκα ότι η ήττα του Ακιντζί έριξε στα μαύρα πανιά την ελληνοκυπριακή ηγεσία, τον πρόεδρο Αναστασιάδη και τον υπουργό Εξωτερικών Χριστοδουλίδη, οι οποίοι, λέει, αιφνιδιάστηκαν εντελώς από το αποτέλεσμα των εκλογών, μη αναμένοντας ότι θα εκλεγεί ο Τατάρ, ο άνθρωπος του προέδρου Ερντογάν, και θα χάσει έστω και οριακά ο Ακιντζί.

Φοβάμαι ότι οι εκπλήξεις θα είναι χειρότερες στη συνέχεια, καθώς ο τύπος αυτός, ο Τατάρ, είναι εντελώς απρόβλεπτος (ένας μικρός Ερντογάν) και ως εκ τούτου δυσκολεύουν τρομακτικά πλέον οι προσπάθειες για την επίλυση του Κυπριακού. Και ευκαιρίας δοθείσης να τα βλέπει αυτά και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος τορπίλισε ως κυβέρνηση τη μόνη πραγματική προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού των τελευταίων ετών, που ήταν η διάσκεψη στο Κραν Μοντανά.

Για να επανέλθουμε σε μια μεγάλη αλήθεια, την οποία έχουν διατυπώσει άλλοι σοφότεροι ημών: «Το Κυπριακό είναι μια ιστορία χαμένων ευκαιριών»…

Φιάσκο

Σε ένα μεγάλο αστυνομικοπολιτικό φιάσκο κατέληξε η υπόθεση του γνωστού ενεχυροδανειστή Ριχάρδου, ο οποίος κατηγορήθηκε, άδικα όπως αποδείχθηκε, από την αστυνομία και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για λαθρεμπόριο χρυσού. Οι αρμόδιες Αρχές, έπειτα από μία εμπεριστατωμένη έρευνα, απέδωσαν τον Ριχάρδο «λευκό» στην κοινωνία, καθώς αποδείχθηκε ότι η εξαγωγή χρυσού στην Τουρκία για επεξεργασία δεν αποτελούσε λαθρεμπόριο, άλλα μια καθ’ όλα νόμιμη πράξη. Σύμφωνα με έγγραφο της ΑΑΔΕ που «αθωώνει» τον Ριχάρδο, δεν συντρέχει περίπτωση λαθρεμπορίας χρυσού, καθώς δεν προβλέπεται η καταβολή δασμών για εξαγωγές χρυσού στην Τουρκία.

Στην πιθανή περίπτωση να ερωτηθώ τι με κόφτει εμένα για τον Ριχάρδο, σπεύδω να διευκρινίσω πως ούτε φίλος μου είναι, ούτε συγγενής μου. Δεν τον γνωρίζω ούτε κατ’ όψιν. Αναδεικνύω όμως την περίπτωσή του ως μια ακόμη απόδειξη της μανιώδους προσπάθειας του Τσίπρα και των περί αυτόν να εμφανίζονται ως αρχάγγελοι της κάθαρσης στον τόπο, ότι αυτοί ήταν οι μόνοι «καθαροί» και όλοι οι υπόλοιποι, πολιτικοί, επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι, βρωμερά σκουπίδια. Για τον Ριχάρδο, αυτός, ο συγκεκριμένος, Τσίπρας είχε εξαπολύσει κεραυνούς κατά την αγόρευσή του στη Βουλή, αναφερόμενος προσωπικά σε μια υπόθεση, η οποία τελούσε υπό διερεύνηση, και μπορούσε, μετά τη δική του αγόρευση – παρέμβαση, πρωθυπουργός ήταν, να αποτελέσει την αιτία για απηνείς διώξεις, αλλά και τη δολοφονία χαρακτήρα ενός ανθρώπου. Γιατί αυτός ήταν ο Τσίπρας. Αδίστακτος.

Μιζέρια

Αδίστακτος και διπρόσωπος. Οπως και το κόμμα της χαράς του οποίου ηγείται. Παράδειγμα χθεσινό, μικρό μεν, αλλά τόσο κραυγαλέο. Η Βουλή προ μηνών αποφάσισε να κατασκευάσει – λόγω κορωνοϊού – με δικά της έξοδα 50 κλίνες ΜΕΘ, προκειμένου το νοσοκομείο «Σωτηρία» να μπορεί να ανταποκριθεί στις αναμενόμενες, υψηλές ανάγκες που θα προκύψουν λόγω του δεύτερου κύματος της πανδημίας. Χθες, σε μια σεμνή τελετή παρόντος του προέδρου Κυριάκου, του προέδρου της Βουλής Κώστα Τασούλα πατριώτη μου, οι 50 κλίνες ΜΕΘ παραδόθηκαν έτοιμες στο νοσοκομείο, και ταυτόχρονα στον ελληνικό λαό. Πώς χαρακτήρισε το όλο θέμα ο μίζερος και κακομοίρης ΣΥΡΙΖΑ ως πρωθυπουργική φιέστα και κομματική εκδήλωση; Στην ίδια εκδήλωση ήταν παρόντες εκπρόσωποι όλων των κομμάτων της Βουλής, η πρόεδρος Φώφη, και μέλη του προεδρείου του κοινοβουλίου, και μεταξύ τους ο αντιπρόεδρος Δημήτρης Βίτσας, εκ των σοβαρών ανθρώπων αυτού του κόμματος.

Πού την είδαν ακριβώς τη φιέστα; Και αν ήταν φιέστα, θα παρευρισκόταν ο Βίτσας; Εγώ λέω πως όχι.

Παραπλάνηση

Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί δηλαδή μια εκδήλωση η οποία αφορά σε δωρεά της Βουλής προς ένα κρατικό νοσοκομείο και παρίσταται ο Πρωθυπουργός της χώρας να χαρακτηρίζεται ως «φιέστα» και «κομματική» σύναξη; Διότι αν έχεις καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτή η κυβέρνηση και αυτός ο Πρωθυπουργός τελούν υπό αίρεση και έχεις επεξεργαστεί έναν σχεδιασμό, σύμφωνα με τον οποίο «όπου να ‘ναι φεύγουν», διότι «θα τους ρίξει η οργή του λαού, από τις επιπτώσεις της πανδημίας» (κατά την εξομολόγηση φίλου μου, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ), ζεις μέσα στο συννεφάκι τού «όπου να ‘ναι φεύγουν, έρχεται η δική μας ώρα ξανά»!..

Δεν είναι καινούργιο αυτό, και άλλοι το έχουν πάθει. Μετατρέπουν την επιθυμία σε χειροπιαστή πραγματικότητα και καθορίζουν τη στάση τους απέναντι στα πράγματα με βάση αυτό – ασχέτως του αν πρόκειται για ολέθρια κατάσταση, η οποία τους οδηγεί από το ένα λάθος στο άλλο.

Παρακολουθώ καθημερινά, εκ καθήκοντος, αλλά και εξ επαγγελματικής διαστροφής, όσα (ή τουλάχιστον τα περισσότερα από όσα) γράφουν τα sites και τα έντυπα που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ. Η εικόνα που αποπνέει η αρθρογραφία τους είναι ότι η χώρα έχει καταστραφεί, ο λαός λιμοκτονεί, ο Κυριάκος είναι ολετήρας του έθνους, η κυβέρνησή του ένας θίασος σκιών, και τα χειρότερα είναι προ των πυλών. Και το ότι ο κόσμος δεν έχει βγει ακόμη στους δρόμους να γκρεμίσει την κυβέρνηση οφείλεται αποκλειστικά στη στήριξη που του παρέχουν οι μιντιάρχες, οι οποίοι έχουν καταφέρει για άλλη μια φορά να παραπλανήσουν τον λαό!

Κατά τη γνώμη ουδέποτε κατά το παρελθόν έχει εμφανιστεί κάτι παρόμοιο – να είναι σε τέτοια αναντιστοιχία η πολιτική ανάλυση ενός κόμματος με την πραγματικότητα…

Απειλές

ΤΟ κόμμα ΣΥΡΙΖΑ είναι σε φάση «τρεις λαλούν και δυο χορεύουν» και είναι φανερό αυτό από το γεγονός ότι ουδείς δίνει δεκάρα για τον Τσίπρα, ο οποίος τη μόνη φροντίδα που είχε είναι το πώς θα δημιουργήσει ένα αρχηγικό κόμμα, να υποδύεται τον ανεξέλεγκτο αρχηγό. Ενθυμείσθε ασφαλώς ότι στο πλαίσιο της εσωτερικής αναδιάρθρωσης του κόμματος μια από τις πλέον… επιτυχείς κινήσεις του ήταν ότι τοποθέτησε τον «πολλά βαρύ και όχι» Πολάκη ανθυποτομεάρχη Εσωτερικών, με μια αρμοδιότητα η οποία είναι… ανύπαρκτη – μόνο και μόνο για να τον βγάλει από τα πόδια του. Για το Υγείας ούτε λόγος, εκεί τοποθέτησε τον σοβαρό και σώφρονα Ανδρέα Ξανθό. Ο περί ου Πολάκης έδειξε από την πρώτη στιγμή ότι έχει γραμμένο τον αρχηγό και τις εντολές του στα παλαιότερα των υποδημάτων του, εκεί όπου συνήθως δεν πιάνει μελάνι. Ως εκ τούτου όχι μόνο δεν ασχολείται με το αντικείμενο που του ανέθεσε ο αρχηγός, αλλά ασχολείται με οτιδήποτε άλλο – χρησιμοποιώντας πάντοτε το Facebook και με γλώσσα η οποία δεν προσιδιάζει στο (πολυδιαφημισμένο) ήθος της Αριστεράς, αλλά στην Ακροδεξιά.

Χθες πήρε αμπάριζα από δημοσίευμα που είχε κάνει ο Κωστάκης ο Βαξεβάνης την Κυριακή στην εφημερίδα του, προκειμένου να επιτεθεί στον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα (πώς να καταπιεί ο φουκαράς ότι η σύζυγος Στουρνάρα αθωώθηκε πανηγυρικά από τι άθλιες κατηγορίες του για το ΚΕΕΛΠΝΟ;). Τον αποκάλεσε «ελεεινό και τρισάθλιο» τον Στουρνάρα (τίτλος τιμής φυσικά για τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος να τον υβρίζει ο Πολάκης) και συνέχισε με κάτι που έχει ενδιαφέρον. Το σημειώνω: «Τίποτα δεν θα ξεχαστεί ΓΙΑΝΝΗ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ και η ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΙΩΣ!!!».

Ητοι απειλεί ο θρασύς Σφακιανός. Οπως απείλησε προ μηνών και εμένα με τη φράση «την άλλη φορά θα είναι με αίμα»! Επιμένει λοιπόν. Ο Τσίπρας συμφωνεί με όλα αυτά; Ηρεμα ρωτάω…