20 Οκτωβρίου : Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου Γερασίμου, προστάτη της Κεφαλλονιάς

Στην καρδιά της Κεφαλλονιάς, ανατολικά από το Αργοστόλι, βρίσκεται το σημαντικότερο θρησκευτικό μνημείο του νησιού, το μοναστήρι του Αγίου Γερασίμου Ομαλών.

Στην είσοδο του μοναστηριού δεσπόζει το  περίτεχνο κωδωνοστάσιό του.

Οι χιλιάδες προσκυνητές που επισκέπτονται τη μονή του προστάτη του νησιού όλον το χρόνο έχουν τη δυνατότητα να δουν τόσο την παλαιά εκκλησία, με το ασκητήριο και το σκήνωμα του αγίου, όσο και το νεότερο, μεγαλοπρεπή ναό, που εγκαινιάστηκε το 1992.

Ο Άγιος Γεράσιμος, γόνος της αριστοκρατικής οικογένειας των Νοταράδων, γεννήθηκε το 1509 στα Τρίκαλα Κορινθίας.

Αφού έλαβε πλούσια μόρφωση, περιόδευσε σε όλους τους ιερούς τόπους των Ελλήνων.

Μεταξύ άλλων, επισκέφθηκε την Κωνσταντινούπολη, εκάρη μοναχός στο Άγιον Όρος, χειροτονήθηκε ιερέας και χειροθετήθηκε αρχιμανδρίτης στους Αγίους Τόπους.

Μετά το πέρασμά του από την Κρήτη και τη Ζάκυνθο, ο Άγιος Γεράσιμος αφίχθη το 1555 στην Κεφαλλονιά.

Ασκήτεψε επί πέντε χρόνια σε σπήλαιο στην περιοχή της Λάσσης Αργοστολίου και ακολούθως, το 1560, έφθασε στο γραφικό οροπέδιο των Ομαλών.

Εκεί ανακαίνισε το ξωκλήσι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και ίδρυσε γυναικεία κοινοβιακή μονή με πολυμελή αδελφότητα, τη «Νέα Ιερουσαλήμ».

Ο Άγιος Γεράσιμος εκοιμήθη τον Αύγουστο του 1579.

Το ιερό λείψανο του αγίου, ενδεδυμένο με τα άμφια της ταφής του, εκτίθεται προς προσκύνηση από το 1582 μέσα σε τζαμένια λειψανοθήκη, που είναι ενσωματωμένη σε ασημένια, περίτεχνη λάρνακα, τοποθετημένη πάνω από τον τάφο του αγίου.

Στη μονή του Αγίου Γερασίμου σώζονται, μεταξύ άλλων, τα μεγάλα πλατάνια που φύτεψε ο άγιος.

Η μονή του Αγίου Γερασίμου πανηγυρίζει πέντε φορές κατ’ έτος: στις 16 Αυγούστου (εορτή της κοιμήσεως του αγίου), στις 23 Αυγούστου (εννιάμερα του αγίου), στις 20 Οκτωβρίου (εορτή της ανακομιδής του ιερού λειψάνου), στις 26 Οκτωβρίου (απόδοση ανακομιδής του ιερού λειψάνου) και το Μεγάλο Σάββατο.

Στις λιτανείες που συνοδεύουν τις πανηγύρεις συμμετέχουν πολυάριθμοι κληρικοί και λαϊκοί.

Οι μοναχές ασχολούνται με τη φιλοξενία (η μονή διαθέτει ξενώνα) και την αγιογραφία, ενώ αναπτύσσουν φιλανθρωπική και αποστολική δράση.