Με έναν (ενεργειακό) σμπάρο, πολλά (επιχειρηματικά – επενδυτικά) τρυγόνια

Για να είμαστε, μεταξύ μας, ειλικρινείς μην μου πείτε ότι όλοι όσοι εκδήλωσαν αρχικό, μη δεσμευτικό, ενδιαφέρον για την απόκτηση τουλάχιστον 67% των μετοχών της εταιρείας Οργανισμός Λιμένος Αλεξανδρούπολης (ΟΛΑ ΑΕ) στο διαγωνισμό του ΤΑΙΠΕΔ στοχεύουν αποκλειστικά και μόνο στην περαιτέρω αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του ακριτικού λιμανιού όπως τα γήπεδα, τα κτήρια και οι εγκαταστάσεις της χερσαίας λιμενικής ζώνης ή το αλιευτικό καταφύγιο Μάκρης. Και το να πείτε δεν θα σας πιστέψει κανείς. Και αυτό γιατί στην μικρή ελληνική αγορά αλλά και στη διεθνή επενδυτική -επιχειρηματική κοινότητα οι πάντες αναγνωρίζουν ότι ο επόμενος ιδιοκτήτης του Λιμανιού στη πρωτεύουσα του Έβρου θα είναι παίκτης στα ενεργειακά projects της ευρύτερης περιοχής.

Μια μικρή, γρήγορη ανάλυση στα προφίλ των ενδιαφερομένων επενδυτών που συμμετέχουν με τον ένα ή άλλο τρόπο στις κοινοπραξίες θα λύσει πολλές απορίες και θα βοηθήσει -εγκαίρως και εγκύρως- στη κατανόηση του υπό διαμόρφωση ενεργειακού χάρτη με τα γεωπολιτικά συμφέροντα εκπροσώπων της Δύσης ( Αμερικανοί, Γάλλοι).

Ποιοι ενδιαφέρθηκαν και γιατί

Ρίξτε μια ματιά στις κοινοπραξίες (και ο ΟΛΘ κοινοπραξία συμφερόντων είναι σε τελική ανάλυση): 1)QUINTANA INFRASTRUCTURE & DEVELOPMENT,  2)Κοινοπραξία CAMERON S.A- GOLDAIR CARGO AE- BOLLORE AFRICA LOGISTICS , 3)Κοινοπραξία INTERNATIONAL PORT INVESTMENTS ALEXANDROUPOLIS, η οποία απαρτίζεται από τις εταιρείες BLACK SUMMIT FINANCIAL  GROUP – EUROPORTS-EFA GROUP και ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και 4)ΟΛΘ Α.Ε.

Τα ενεργειακά ήταν και ο κυριότερος παράγοντας εκδήλωσης ενδιαφέροντος για και το «υπόγεια αποθήκης» της Καβάλας. Πιο συγκεκριμένα, από τα τρία σχήματα που εκδήλωσαν ενδιαφέρον για την παραχώρηση της χρήσης, ανάπτυξης και εκμετάλλευσης του υπόγειου φυσικού χώρου που προκύπτει από το σχεδόν εξαντληθέν κοίτασμα φυσικού αερίου «Νότια Καβάλα», με σκοπό τη μετατροπή του σε χώρο αποθήκευσης φυσικού αερίου το σχήμα ΔΕΣΦΑ – ΤΕΡΝΑ παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Και αυτό γιατί, ο Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΔΕΣΦΑ) είναι υπεύθυνος για τη λειτουργία, τη διαχείριση, την εκμετάλλευση και την ανάπτυξη του Εθνικού Συστήματος Μεταφοράς Φυσικού Αερίου και των διασυνδέσεών του και έχει ιδιωτικοποιηθεί και ανήκει κατά 66 % σε μια εταιρεία που κατά πλειοψηφία 90 % ελέγχεται από Ιταλικά, Ισπανικά, Βελγικά συμφέροντα.

Ως γνωστόν, το Εθνικό Σύστημα Μεταφοράς Φυσικού Αερίου μεταφέρει φυσικό αέριο από τα ελληνοβουλγαρικά και ελληνοτουρκικά σύνορα σε καταναλωτές στην ηπειρωτική Ελλάδα. Επιπλέον, ο ΔΕΣΦΑ λειτουργεί τον Τερματικό Σταθμό Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (ΥΦΑ) Ρεβυθούσας ο οποίος αποτελεί σημείο εισόδου ΥΦΑ στο Εθνικό Σύστημα Μεταφοράς Φυσικού Αερίου και αποτελεί την μοναδική εγκατάσταση στην Ελλάδα που παραλαμβάνει, αποθηκεύει προσωρινά και αεριοποιεί ΥΦΑ. Από την άλλη πλευρά, ο συνεταίρος του ανήκει στον όμιλο ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ που συμμετέχει και στον διαγωνισμό για το λιμάνι Αλεξανδρούπολης  και έχει διευρυμένη παρουσία στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης, καθώς προωθεί μεγάλη ενεργειακή επένδυση άνω των 300 εκατ. ευρώ για τη δημιουργία μονάδας Φυσικού Αερίου στην Κομοτηνή αλλά και επενδύσεις ΑΠΕ στην ευρύτερη περιοχή, καθώς και σειρά έργων υποδομής.

Με ένα (ενεργειακό) σμπάρο – τα projects στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη- το ελληνικό δημόσιο μέσω ΤΑΙΠΕΔ κατάφερε να πιάσει πολλά επενδυτικά και επιχειρηματικά τρυγόνια που λειτουργούν ως παίκτες στα ενεργειακά projects της περιοχής διαμορφώνοντας τις κατάλληλες συνθήκες για πολλαπλές συμμαχίες συμφερόντων από τον χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ.

Με άλλα λόγια, ο σμπάρος λειτούργησε – μήπως θα ήταν καλή ευκαιρία να δοκιμασθεί ξανά;