Ευρωκοινοβούλιο : Πρόταση για να περιοριστεί η παγκόσμια αποψίλωση δασών

Το Κοινοβούλιο καλεί την Επιτροπή να υποβάλει κανόνες για την παύση της παγκόσμιας αποψίλωσης που οφείλεται στην ΕΕ μέσω υποχρεωτικής δέουσας επιμέλειας για εταιρείες που διαθέτουν προϊόντα στην αγορά της ΕΕ.

Επί του παρόντος δεν υπάρχει νομοθεσία της ΕΕ που να απαγορεύει τη διάθεση προϊόντων που συμβάλλουν στην καταστροφή δασών εκτός της ΕΕ στην αγορά της ΕΕ. Στη συνέχεια, οι ευρωπαίοι καταναλωτές δεν γνωρίζουν εάν τα προϊόντα που αγοράζουν συμβάλλουν στην αποψίλωση των δασών, συμπεριλαμβανομένων των αναντικατάστατων τροπικών δασών που είναι ζωτικής σημασίας για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής ή την προστασία της βιοποικιλότητας.

Ως εκ τούτου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε την Πέμπτη έκθεση με 377 ψήφους υπέρ, 75 και 243 αποχές, με την οποία καλούσε την Επιτροπή να παρουσιάσει ένα νομικό πλαίσιο της ΕΕ για να σταματήσει και να αντιστραφεί η παγκόσμια αποψίλωση. Οι ευρωβουλευτές χρησιμοποίησαν το δικαίωμά τους στη Συνθήκη για να ζητήσουν από την Επιτροπή να υποβάλει νομοθεσία.

Απαιτούνται υποχρεωτικά μέτρα για να σταματήσει η αποψίλωση των δασών

Οι ευρωβουλευτές λένε ότι οι εθελοντικές πρωτοβουλίες, η πιστοποίηση τρίτων και οι ετικέτες δεν κατάφεραν να σταματήσουν την παγκόσμια αποψίλωση των δασών και ζητούν από την Επιτροπή να παρουσιάσει νομοθεσία της ΕΕ με δεσμευτικά μέτρα για να σταματήσει και να αντιστραφεί η παγκόσμια αποψίλωση.

Ζητούν ένα νέο νομικό πλαίσιο της ΕΕ που να βασίζεται στην υποχρεωτική δέουσα επιμέλεια για τις εταιρείες, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να πραγματοποιήσουν αξιολόγηση κινδύνου των προϊόντων τους για να εντοπίσουν, να αποτρέψουν, να μετριάσουν και να λάβουν υπόψη τον τρόπο αντιμετώπισης του ζητήματος της αποψίλωσης σε όλη την αλυσίδα εφοδιασμού. Όλοι οι φορείς στην αγορά της ΕΕ πρέπει να διασφαλίσουν ότι τα προϊόντα τους μπορούν να εντοπιστούν ώστε να είναι σε θέση να προσδιορίσουν την καταγωγή τους και να διασφαλίσουν την επιβολή των κανόνων.

Ωστόσο, η διοικητική επιβάρυνση για τις ΜΜΕ πρέπει να είναι ελάχιστη και οι φορείς εκμετάλλευσης με μεγάλο αριθμό προμηθευτών θα πρέπει να επικεντρώνονται σε εκείνους όπου ο κίνδυνος επιζήμιων επιπτώσεων είναι πιο σημαντικός με βάση την εκτίμηση επικινδυνότητας. Οι εταιρείες που δεν το πράττουν και διαθέτουν προϊόντα στην αγορά της ΕΕ που προέρχονται από εμπορεύματα που θέτουν σε κίνδυνο τα δάση και τα οικοσυστήματα θα πρέπει να αντιμετωπίσουν κυρώσεις.

Η νομοθετική πρωτοβουλία αναφέρεται σε αρκετές μελέτες που δείχνουν ότι η απαγόρευση εισόδου στην ΕΕ προϊόντων που συνδέονται με την αποψίλωση των δασών δεν θα έχει αντίκτυπο στον όγκο και την τιμή και ότι τυχόν επιπλέον έξοδα που επιβαρύνουν τους φορείς εκμετάλλευσης θα ήταν ελάχιστα. Θα ωφελούσε επίσης τις επιχειρήσεις, καθώς θα ισοδυναμούσε με τους ανταγωνιστές στα ίδια πρότυπα.

Οι ευρωβουλευτές δηλώνουν ότι ένα τέτοιο νομικό πλαίσιο της ΕΕ θα πρέπει επίσης να επεκταθεί ώστε να περιλαμβάνει αποθέματα υψηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα και οικοσυστήματα πλούσια σε βιοποικιλότητα εκτός από τα δάση, όπως θαλάσσια και παράκτια οικοσυστήματα, υγρότοπους, τύρφης ή σαβάνες, για να αποφευχθεί η μετατόπιση της πίεσης σε αυτά τα τοπία. Η Επιτροπή θα πρέπει επίσης να παράσχει ορισμούς για το τι συνιστά αποψίλωση των δασών και υποβάθμιση των δασών.

Πιστεύουν επίσης ότι τα αρχαία και πρωτογενή δάση πρέπει να θεωρούνται παγκόσμια κοινά και να προστατεύονται ως τέτοια και ότι τα οικοσυστήματά τους πρέπει να έχουν νομικό καθεστώς.

Τα μέλη υπογράμμισαν επιτέλους τον τρόπο με τον οποίο η εμπορική και επενδυτική πολιτική της ΕΕ πρέπει να περιλαμβάνει δεσμευτικά και εκτελεστά κεφάλαια αειφόρου ανάπτυξης που σέβονται πλήρως τις διεθνείς δεσμεύσεις και εξέφρασαν τη λύπη τους για το γεγονός ότι τέτοιες διατάξεις δεν έχουν συμπεριληφθεί πλήρως στη συμφωνία ΕΕ-Mercosur.

Ιστορικό

Από το 1990, χάθηκαν 1,3 εκατομμύρια km2 δασών – μια περιοχή μεγαλύτερη από τη Νότια Αφρική. Η αναστροφή της αποψίλωσης των δασών είναι το κλειδί για την προστασία της βιοποικιλότητας, τη δημιουργία δεξαμενών άνθρακα και τη βιώσιμη υποστήριξη των τοπικών κοινοτήτων.

Εκτιμάται ότι η κατανάλωση στην ΕΕ αντιπροσωπεύει περίπου το 10% της παγκόσμιας αποψίλωσης με φοινικέλαιο, κρέας, σόγια, κακάο, ευκάλυπτο, αραβόσιτο, ξυλεία, δέρμα και καουτσούκ μεταξύ των κυριότερων παραγόντων αποψίλωσης.