Toν λένε Γκρέισον Πέρι, είναι 60 ετών και από το 2015 είναι πρύτανης του Πανεπιστημίου Τεχνών του Λονδίνου, του μεγαλύτερου πανεπιστημίου στην Ευρώπη για την τέχνη, το design, τη μόδα και τα θεάματα. Είναι ένας σπουδαίος και πολύ δημοφιλής καλλιτέχνης, είναι στρέιτ, ζει με τη γυναίκα του και την κόρη τους και του αρέσει να κυκλοφορεί ντυμένος γυναικεία. Ετσι πηγαίνει κάθε πρωί στο Πανεπιστήμιο, έτσι παραλαμβάνει τα βραβεία του. Στην αρχή είχε σοκάρει, στη συνέχεια έγινε αποδεκτός, σήμερα τον λατρεύουν. Με άλλα λόγια, είναι διαφορετικός αλλά δεν είναι γελοίος.

Τη λένε Πέτρα ντε Σούτερ, είναι 57 ετών και πριν από λίγο καιρό έγινε η πρώτη διεμφυλική υπουργός στην ιστορία του Βελγίου (όπου κατέχει και τη θέση της αντιπροέδρου της κυβέρνησης). Εκτός από κάποια σχόλια ακροδεξιών, ο διορισμός της δεν αποτέλεσε καν είδηση στη χώρα. Σχολιάστηκε, αντίθετα, ευρέως στο εξωτερικό, όπως για παράδειγμα στη Βραζιλία, όπου ο μέσος όρος ζωής των τρανς είναι τα 35 χρόνια. Η ίδια εξέφρασε σε μια πρόσφατη συνέντευξή της την ελπίδα ότι το παράδειγμά της θα ανοίξει τη συζήτηση στον υπόλοιπο κόσμο – αλλά δεν θα αρχίσει και περιοδείες ως «η τρανς υπουργός». Με άλλα λόγια, είναι διαφορετική, αλλά δεν είναι γελοία.

Και ο Γκρέισον και η Πέτρα λυτρώθηκαν όταν μπόρεσαν να εκφράσουν ελεύθερα τη διαφορετικότητά τους. Ο πρύτανης φοράει γυναικεία ρούχα από τα 15 του, αλλά τον πρώτο καιρό το έκρυβε. Η υπουργός χρειάστηκε σαράντα χρόνια για να καταλάβει τι της συνέβαινε, για ποιον λόγο ήταν δυστυχισμένη. Δεν υπήρχε ενημέρωση, δεν υπήρχε Διαδίκτυο. Τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι κοινωνίες έχουν προχωρήσει. Οχι στον ίδιο βαθμό: η ομοφυλοφιλία αποτελούσε ανέκαθεν ταμπού στην ελληνική πολιτική σκηνή, η σημερινή κυβέρνηση είναι η πρώτη που έχει τρία ανοιχτά ομοφυλόφιλα στελέχη, σκέφτεται κανείς με τι χαρακτηρισμούς θα λουζόταν ένας υπουργός που έχει αλλάξει φύλο ή του αρέσει να ντύνεται με ρούχα του άλλου φύλου;

Οχι σε όλα τα πράγματα: έχει ενδιαφέρον ότι οι γυναίκες κατέκτησαν το δικαίωμα να φορούν παντελόνι, αλλά oι άνδρες χλευάζονται όταν φορούν ψηλοτάκουνα παπούτσια – κι ας ήταν αρχικά σχεδιασμένα γι’ αυτούς. Πότε θα σπάσει αυτό το ταμπού; Πότε θα πάψουμε να βάζουμε τους ανθρώπους σε κουτάκια και να απορρίπτουμε εκείνους που τα ξεπερνούν; Πότε θα απομυθοποιήσουμε την ταυτότητα και το φύλο; Δεν πρόκειται για πολιτική ορθότητα, αλλά για την ουσία. Η απόσταση ανάμεσα σε ένα κοροϊδευτικό σχόλιο ή μια περιφρονητική ματιά και μια επίθεση εναντίον της σωματικής ακεραιότητας είναι μικρότερη απ’ ό,τι φανταζόμαστε, ιδίως σε κοινωνίες που εξακολουθούν να δίνουν σημασία στην «αρρενωπότητα».

«Ας σταματήσουμε τις διακρίσεις εναντίον ανθρώπων επειδή είναι διαφορετικοί, επειδή νιώθουν αλλιώς, επειδή έχουν άλλο δέρμα ή θρήσκευμα», λέει η Πέτρα ντε Σούτερ. «Ας ξεπεράσουμε το σχήμα «εμείς και οι άλλοι»». ‘Η, σε μια άλλη εκδοχή, «οι σοβαροί και οι γελοίοι».

Headlines