Ο Θανάσης Βισκαδουράκης σε μια εξομολόγηση ψυχής στην Νάντια Κοντογιώργη…

«Από μικρό παιδί αγαπάω τη ζωή. Επειδή μου φέρθηκε λίγο σκληρά η ζωή, διορθώνει η ίδια τα λάθη της, Πάντα έλεγα πως ήθελα να είμαι καλός σαν άνθρωπος. Όταν δραπέτευσα από το ορφανοτροφείο είπα, «θα ‘σαι καλό παιδί! Δεν θα κλέψεις, δεν θα ρουφιανέψεις». Δεν ήξερα τι σημαίνουν αυτά ούτε ότι έπασχα από ιδρυματισμό αλλά απέφευγα ότι έβλεπα βρώμικο. Ακόμα και στο ορφανοτροφείο. Κράτησα αυτό, το να είσαι ένα έντιμο και καθαρό παιδί. Δεν έχασα το παιδί από μέσα μου και όσο μεγαλώνω, ακόμα πολλαπλασιάζεται το παιδί. Ήμουν πάντα ένα παιδί με χιούμορ. Είχα μία άγνοια. Δεν ήξερα ποιος είναι ο χώρος, στην πορεία έμαθα. Για πρώτη μου φορά διάβασα βιβλίο στη δραματική σχολή. Γιατί εγώ, ένα παιδί από ίδρυμα, ορφανό, από διαλυμένη οικογένεια, δεν διάβαζα», συμπλήρωσε, με ειλικρίνεια, ο γνωστός ηθοποιός Θανάσης Βισκαδουράκης.

Δείτε τι είπε

Headlines