Κόντρα Γαλλία – Ισλάμ : «Ο πολιτισμικός πόλεμος του Μακρόν είναι λανθασμένος»

Σε άρθρο του με τίτλο «Ο πολιτισμικός πόλεμος του Μακρόν είναι λανθασμένος», ο Ινδός αρθρογράφος του Bloomberg και συγγραφέας, Πανκάζ Μίσρα, μέμφεται τη στάση του Γάλλου προέδρου μετά τις προκλητικές δηλώσεις του Ταγίπ Ερντογάν, θεωρώντας ότι εξισώνει τις πράξεις ενός μεμονωμένου ατόμου συνολικά με το Ισλάμ και τους πιστούς του.

«Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται ο κόσμος εν μέσω μιας αναδυόμενης πανδημίας είναι μια σύγκρουση πολιτισμών. Ωστόσο, αυτό φαίνεται να θέλει να υποδαυλίσει ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουήλ Μακρόν. Και, σε πολλούς μουσουλμάνους ηγέτες, έχει βρει πρόθυμους συνεργάτες για το εγχείρημά του», τονίζει

Ο Μίσρα αναφέρει πως «από όλες τις απόψεις, ο έφηβος που γεννήθηκε στην Τσετσενία και δολοφόνησε φρικιαστικά έναν δάσκαλο στη Γαλλία αυτόν τον μήνα αντιπροσωπεύει μια ακόμη περίπτωση ριζοσπαστικοποίησης μέσω του διαδικτύου – την ίδια δύναμη που ενίσχυσε τους φανατικούς πολίτες στην Ινδία και τις δεξιές πολιτοφυλακές στις Ηνωμένες Πολιτείες».

Και προσθέτει: «Αλλά ο Μακρόν επέλεξε να απαντήσει σ’ αυτήν την αγριότητα με μια άνευ προηγουμένου καταστολή της μουσουλμανικής κοινότητας της Γαλλίας, συνοδευόμενη από μια έντονη κριτική της θρησκείας της – με τον τρόπο αυτό «κοινοτικοποίησε», για να χρησιμοποιήσω μια ινδική φράση, μια ευρεία κοινωνική παθολογία».

Η συλλογιστική του αρθρογράφου συνεχίζει ως εξής: «Αφού ισχυρίστηκε ότι το Ισλάμ «βρίσκεται σε κρίση σε όλο τον κόσμο σήμερα», ο Μακρόν έχει πλέον προχωρήσει περισσότερο, διακηρύσσοντας τη σθεναρή υποστήριξη της Γαλλίας για τα σκίτσα του Προφήτη Μωάμεθ, που αρχικά εξόργισαν τον νεαρό δολοφόνο. Για να το θέσω ευθέως: ο Μακρόν έχει στοιχηματίσει την παγκόσμια φήμη της Γαλλίας στον ακατέργαστο χλευασμό μιας φιγούρας που εκτιμάται από περισσότερους από ένα δισεκατομμύριο μουσουλμάνους.

Αυτοδιορισμένοι ιππότες του Ισλάμ, που πρόσφατα έχουν αρχίσει και πάλι να αναδύονται, δέχτηκαν με χαρά τη σανίδα σωτηρίας που τους έριξε ο Μακρόν. Ο πρωθυπουργός του Πακιστάν Ιμράν Καν και ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν – και οι δύο μαστίζονται από πολλαπλές κρίσεις – επιτέθηκαν με εντυπωσιακό τρόπο στον Γάλλο πρόεδρο.

» Ο Ερντογάν αμφισβήτησε ακόμη και την ψυχική υγεία του Μακρόν, προκαλώντας τη Γαλλία να ανακαλέσει τον πρέσβη της στην Τουρκία. Το μποϊκοτάζ των γαλλικών αγαθών που ζήτησε ο Ερντογάν γίνεται ήδη στο Κουβέιτ και το Κατάρ. Μαζικές διαμαρτυρίες εναντίον του Μακρόν εμφανίζονται σε ένα ευρύ φάσμα μουσουλμανικών χωρών από τη Λιβύη έως το Μπαγκλαντές.

Φλερτάρει με την ακροδεξιά ο Μακρόν

Τις τελευταίες μέρες, η ισλαμοφοβία αυξήθηκε σε όλα τα επίπεδα της γαλλικής κοινωνίας, από τον υπουργό Εσωτερικών, ο οποίος κατηγόρησε ότι τα τρόφιμα halal στα σούπερ μάρκετ προωθούσαν τον αυτονομισμό, μέχρι τους επιτιθέμενους που μαχαίρωσαν δύο μουσουλμάνες με μαντίλες κοντά στον Πύργο του Άιφελ».

Ο Μίσρα εκτιμά ότι ο λόγος γι’ αυτή τη στάση του Μακρόν είναι ξεκάθαρος: για να ξεπεράσει την ακροδεξιά αντίπαλό του Μαρίν Λεπέν. «Ο κακός χειρισμός της πανδημίας είχε ήδη μειώσει τις πιθανότητές του στις προεδρικές εκλογές του 2022. Ο Μακρόν ελπίζει τώρα να ξεφύγει από μια υπαρξιακή κρίση με εκκλήσεις για το απαράμιλλο μεγαλείο της Γαλλίας».

»Ο Μακρόν έχει μια παράδοση να προκαλεί με τη ρητορική του σε αυτό το θέμα. Πάρτε, για παράδειγμα, αυτή τη δήλωση από το βιβλίο του «Révolution» του 2016: «Στο πνεύμα της Γαλλίας υπάρχει μια φιλοδοξία για το οικουμενικό που είναι ταυτόχρονα μια αδιάκοπη αγανάκτηση για την αδικία και την καταπίεση, και μια αποφασιστικότητα να πούμε στους άλλους τι πιστεύουμε για τον κόσμο, εδώ, τώρα και για λογαριασμό όλων».

Ο Μακρόν δεν φαίνεται να έχει λάβει υπόψη του ένα βασικό πρόβλημα: Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο σήμερα δεν ενδιαφέρονται πολύ για το τι σκέφτονται οι Γάλλοι. Ισχυρισμοί όπως εκείνος του προκατόχου του Νικολά Σαρκοζί το 2007 ότι «ο Αφρικανός δεν έχει εισέλθει πλήρως στην ιστορία» ή οι παρατηρήσεις του ίδιου του Μακρόν το 2017 ότι η Αφρική είχε ένα αδιάλλακτο «πολιτισμικό» πρόβλημα, που προέρχεται από το ότι οι Αφρικανές γυναίκες γεννάνε «7 έως 8 παιδιά», δεν έδωσαν σε αυτούς τους ανθρώπους πολλούς λόγους να επανεξετάσουν την περιφρόνησή τους».

»Θέλοντας να αναλάβει το βάρος των λευκών στο εξωτερικό, ο Γάλλος πρόεδρος φαίνεται να αγνοεί ένα βαθύτερο πρόβλημα στο εσωτερικό της χώρας του: Το παλιό γαλλικό μοντέλο, το οποίο ισχυριζόταν ότι είναι καθολικό και ανώτερο από όλα τα κοινωνικά συστήματα, είναι καταστροφικά ακατάλληλο για μια ολοένα και πιο πολυεθνική και πολυφυλετική κοινωνία.

H Γαλλία έχει μείνει στο παρελθόν

Ούτε το πνεύμα της Γαλλίας είναι απρόσβλητο από ορισμένες παγκόσμιες τάσεις. Η κοινωνική συνοχή έχει τεθεί σε κίνδυνο σε ολόκληρο τον κόσμο από την άνιση ανάπτυξη και την ακραία ανισότητα, καθώς και τη συρρίκνωση των συνδικάτων, των εκκλησιών, των τοπικών εφημερίδων και άλλων θεσμών που κάποτε βοήθησαν στην προώθηση της συμμετοχής των πολιτών και των ευθυνών της ιθαγένειας. Σε σχεδόν όλες τις μεγάλες χώρες, τα μέλη μιας μειοψηφίας που ριζοσπαστικοποιούνται στο Διαδίκτυο διαταράσσουν περιοδικά τη δημόσια ζωή με φρικτές πράξεις βίας».

»Η Γαλλία φαίνεται ιδιαίτερα απροετοίμαστη για αυτές τις ασταθείς πραγματικότητες, επειδή οι Γάλλοι ηγέτες μπορούν ακόμη να συγκεντρώσουν ευρεία υποστήριξη για μια ξεπερασμένη εθνική ιδεολογία του κοσμικού κράτους. Ένας τέτοιος κύκλος γεγονότων, ωστόσο, μπορεί να απομακρύνει περαιτέρω τις μειονεκτούσες μειονότητες και να καθυστερήσει τις απαραίτητες τροποποιήσεις στην εικόνα της χώρας στα πολιτικά, νομικά και εκπαιδευτικά συστήματα.

Πράγματι, οι Γάλλοι ηγέτες εγκωμιάζοντας ατέλειωτα τις πολιτικές και πνευματικές παραδόσεις της χώρας τους, τις κατέστησαν άκαμπτες και αντίθετες προς τον 21ο αιώνα όσο οι «αυθεντικές» ερμηνείες του αμερικανικού συντάγματος που φετιχοποιήθηκαν από τους δεξιούς Ρεπουμπλικάνους».

Η επίκληση των γνωμικών του Βολταίρου και άλλων μεγαλύτερων επιτυχιών του Γαλλικού Διαφωτισμού μπορεί να ικανοποιήσει τους ακραίους κοσμικούς. Όμως, πολλοί περισσότεροι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν τώρα τις μακροπρόθεσμες συνέπειες αυτού που είπε ο Βολταίρος, μεταξύ πολλών άλλων παρελθόντων «διαφωτιστικών», για τους μαύρους (που προφανώς, μοιάζουν με τα ζώα στη βλακεία τους) και τους Εβραίους (όλοι γεννημένοι φανατικοί).

Αγνοώντας τον αμετάκλητα πλέον διαφοροποιημένο πληθυσμό της Γαλλίας και την εύθραυστη κατάσταση ασφάλειας, καθώς και ένα εξαιρετικά ασταθές διεθνές κλίμα, ο Μακρόν ανέλαβε να αφαιρέσει μια μη βιώσιμη ιδέα της γαλλικής δόξας στην προσπάθειά του για επανεκλογή. Οι κίνδυνοι του οπορτουνισμού του περιλαμβάνουν μεγαλύτερη πόλωση στο εσωτερικό και ευρύτερες, πιο έντονες συγκρούσεις στο εξωτερικό. Αυτές δεν πρέπει να υποτιμούνται».