Από όλες τις φυσικές καταστροφές, ο σεισμός έχει αυτή την ιδιότητα να κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν ανήμποροι και στο έλεος των φυσικών δυνάμεων.

Αυτό είναι το πιο τρομακτικό.

Και φυσικά οι καταστροφές και ο κίνδυνος για τις ζωές των ανθρώπων.

Οι σεισμοί δεν γνωρίζουν σύνορα.

Και αυτό το βλέπουμε ξανά αυτές τις ώρες, στη Σάμο αλλά και στη Σμύρνη με τις καταρρεύσεις των κτιρίων και την αγωνία για την τύχη των ανθρώπων που μένουν εκεί.

Το βλέπουμε με τους νεκρούς στο δικό μας νησί, αλλά και με τους νεκρούς στην απέναντι όχθη του Αιγαίου.

Οι άνθρωποι που μένουν στις ακτές του Αιγαίου και στις δύο χώρες αντιμετωπίζουν την καταστροφή και τον κίνδυνο.

Κάτι που δείχνει ότι πολλές φορές τα προβλήματα, οι έκτακτες περιστάσεις, οι ανάγκες δεν σταματούν στα σύνορα.

Κοινά προβλήματα, κοινές αγωνίες, κοινές φυσικές καταστροφές.

Τον ίδιο φόβο ένιωσαν όταν ξέσπασε ο σεισμός, την ίδια αγωνία για τους δικούς τους ανθρώπους μετά, την ίδια ανακούφιση όταν πληροφορήθηκαν ότι οι οικείοι τους είναι καλά.

Και την ίδια διάθεση να βοηθήσουν αυτούς που έχουν ανάγκη.

Το βλέπω και στην αγωνία και τη συγκίνηση που υπάρχει στην Ελλάδα για την κατάσταση στη Σμύρνη και όχι μόνο για την κατάσταση στη Σάμο

Αυτές οι εικόνες και αυτές οι αντιδράσεις δείχνουν πώς πραγματικά νιώθουν οι άνθρωποι σε αυτή τη γωνιά της υφηλίου.

Τα νερά του Αιγαίου μπορεί να έχουν σύνορα που χωρίζουν δύο κράτη, όμως ενώνουν στην πραγματικότητα δύο λαούς.

Με κοινές ιστορικές διαδρομές, ίδια τοπία να τους εμπνέουν, όμοιες ανάγκες για προκοπή και ειρήνη.

Σε αυτό το σεισμό χτυπήθηκε η Σάμος, χτυπήθηκε και η Σμύρνη. Καμιά σημασία δεν έχει που είναι μεγαλύτερες οι ζημιές. Κοινός ο πόνος και ο σπαραγμός.

Αυτό μόνο θλίψη μας προκαλεί και αγωνία για τις ζωές των ανθρώπων.

Γι’ αυτό και είναι ώρα αλληλεγγύης.

Αλληλεγγύης των λαών και των κοινωνιών.

Headlines