Δώρα Αναγνωστοπούλου : «Η τηλεόραση δεν συγχωρεί την προχειρότητα»

Eλένη Κωνσταντάτου

Καθημερινά φροντίζει για την ενημέρωση των τηλεθεατών μέσα από το μεσημεριανό δελτίο ειδήσεων του Mega.

Ωστόσο από τη Δευτέρα 2 Νοεμβρίου, και κάθε Δευτέρα, στις 23.10 η Δώρα Αναγνωστοπούλου βγαίνει από το studio και καταγράφει τις «ιστορίες ανθρώπων που βρέθηκαν στη δίνη των γεγονότων, που αντιμετώπισαν δυσκολίες». Στο «Mega stories», τη νέα εκπομπή του σταθμού, «ο λόγος δεν ανήκει σε εμάς, αλλά σε εκείνους που δεν έχουν εύκολη πρόσβαση στον δημόσιο λόγο» αναφέρει χαρακτηριστικά μιλώντας στο «Βήμα της Κυριακής».

Πρεμιέρα για το «Mega stories». Πείτε μας δυο λόγια για την εκπομπή αυτή.

«Δεν είναι μια εκπομπή στο στούντιο. Είμαστε μια ομάδα που πήρε τους δρόμους για να καταγράψει αυτό που λέει και ο τίτλος της εκπομπής. Ιστορίες ανθρώπων που βρέθηκαν στη δίνη των γεγονότων, που αντιμετώπισαν δυσκολίες, που έδωσαν μάχες για να ξεπεράσουν αυτές τις δυσκολίες, που συνεχίζουν να παλεύουν. Το ρεπορτάζ είναι η ψυχή αυτής της εκπομπής, γιατί κάθε ιστορία, όσο προσωπική και να είναι, δεν παύει να είναι και μια πολύτιμη μαρτυρία που στο τέλος αφορά τον καθένα από εμάς, γιατί όλοι εμείς έχουμε κοινά βιώματα ή έχουμε ανάγκη τη βιωματική εμπειρία των συνανθρώπων μας».

Σε τι θα διαφέρει από αυτά που έχουμε δει;

«Σε αυτή την εκπομπή ο λόγος δεν ανήκει σε εμάς αλλά σε εκείνους που δεν έχουν εύκολη πρόσβαση στον δημόσιο λόγο. Δεν κρατάμε το μικρόφωνο για να μιλήσουμε εμείς αλλά για να δώσουμε ένα βήμα. Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να καταγράφει, να φωτίζει πτυχές, να αναδεικνύει πράγματα και καταστάσεις που πολλές φορές περνάνε κάτω από τις κεραίες μας. Κι αυτό γίνεται με μια προσωπική ματιά και με τα φίλτρα μιας συντακτικής ομάδας που είναι τόσο φρέσκια σε ιδέες όσο και ζυμωμένη σε αυτό το είδος».

Ποιες θα είναι οι πρώτες «Mega stories» που θα παρακολουθήσουμε;

«Το νιώσαμε σχεδόν σαν υποχρέωση να ξεκινήσουμε από τον κορωνοϊό. Είναι το θέμα που απασχολεί όλους μας. Μιλήσαμε με τους ανθρώπους που βίωσαν και βιώνουν την πανδημία εκ των έσω. Ανθρώπους που προσβλήθηκαν από τον ιό, ανθρώπους που δίνουν μάχες για να βγαίνουν οι ασθενείς από τις Εντατικές γεροί. Είναι ένας τεράστιος αγώνας, πιστέψτε με. Ιστορίες που θα διηγούμαστε για χρόνια. Ταξιδέψαμε ως τη Θεσσαλονίκη για να μιλήσουμε με τον «ασθενή μηδέν», τη γυναίκα που πρώτη νόσησε από τον κορωνοϊό στη χώρα μας, καταφέραμε να μπούμε σε μονάδες εντατικής θεραπείας, καταγράψαμε μάχες και αγωνίες».

Υπάρχει κάποια ιστορία από το παρελθόν που θα θέλατε να έχετε καλύψει/ερευνήσει και γιατί;

«Υπάρχουν ιστορίες που έχουν ξεχαστεί ενώ θα έπρεπε να παραμένουν ζωντανές στη συλλογική μνήμη κυρίως για να μην επαναλαμβάνουμε λάθη του παρελθόντος. Εχουμε σκεφθεί να θυμηθούμε κάποιες από αυτές, αλλά θα μου επιτρέψετε να μην πω περισσότερα. Θα πω μόνο πως η επικαιρότητα και οι ρυθμοί της μας αναγκάζουν συχνά να βάζουμε στην άκρη το παρελθόν, αλλά αξίζει πού και πού να επιστρέφουμε στο παρελθόν και να παλεύουμε κόντρα στη λήθη».

Πόση προετοιμασία χρειάζεται μια τέτοια εκπομπή σε σχέση με ένα δελτίο ειδήσεων;

«Ολα χρειάζονται πολλή και σκληρή προετοιμασία. Η τηλεόραση είναι ένα σπορ που δεν συγχωρεί την προχειρότητα. Η οθόνη είναι μεγάλη, δεν μπορείς να κρύψεις τίποτε, και η οθόνη του Mega, ενός καναλιού με πολλή ιστορία και πολύ μέλλον, ακόμα μεγαλύτερη. Αν υπάρχει μια διαφορά, αυτή είναι πως για το δελτίο ειδήσεων εργάζεται όλο το κανάλι. Η εκπομπή είναι ένα πιο προσωπικό στοίχημα, το στοίχημα μιας μικρής και ευέλικτης ομάδας στην περίπτωσή μας, που όμως δουλεύει με πολλή όρεξη για να πετύχει το αποτέλεσμα που θέλει».

Αναμφισβήτητα το 2020 είναι η χρονιά του κορωνοϊού. Τι κρατάτε από αυτή τη χρονιά και τι σας προβληματίζει περισσότερο;

«Κατ’ αρχάς ελπίζω να μην είναι και το 2021 ή τουλάχιστον να μην είναι ολόκληρο. Εμείς είμαστε μια γενιά που ευτυχώς δεν έζησε πολέμους και μεγάλες καταστροφές. Αυτή ήταν η δεύτερη μεγάλη μας δοκιμασία μετά την οικονομική κρίση και όσο και να θέλω να ελπίζω να είναι και η τελευταία, αυτό που κρατώ είναι το δίδαγμα αυτής της ιστορίας. Κι αυτό το δίδαγμα λέει πως οι μάχες κερδίζονται συλλογικά αλλά και με υψηλό αίσθημα ατομικής ευθύνης. Είναι αυτό που κρατώ, γιατί αυτή η πανδημία πρέπει να μας αφήσει θωρακισμένους για το μέλλον. Τώρα ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε».

Από την αρχή της καραντίνας βρεθήκατε στην πρώτη γραμμή της ενημέρωσης. Τι θυμάστε πιο έντονα από εκείνη την περίοδο;

«Οπως όλοι μας, έχω εικόνες που νομίζω πως θα μείνουν χαραγμένες στη μνήμη μου. Την εικόνα της πόλης-φάντασμα που ήταν η Αθήνα τις ημέρες της καραντίνας, τις εικόνες από το Μπέργκαμο με τα στρατιωτικά οχήματα που μετέφεραν φέρετρα, την κούραση των γιατρών, τον πόνο των ανθρώπων που δεν μπορούσαν να αποχαιρετήσουν τους οικείους τους που «έφευγαν». Δεν θα ξεχάσω φυσικά ποτέ και τη μάχη που δίναμε όλοι εδώ στο Mega, σε αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες, για να σταθεί η ενημέρωση στο ύψος των περιστάσεων. Οπως θα θυμάστε, το Mega είχε μόλις ξεκινήσει, αλλά καταφέραμε να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των τηλεθεατών».

Θεωρείτε ότι η κυβέρνηση διαχειρίστηκε σωστά την πανδημία;

«Δεν νομίζω πως έχει έρθει η ώρα του απολογισμού. Είναι νωρίς για κάτι τέτοιο. Πιστεύω ότι το lockdown βοήθησε πολύ στην πρώτη φάση που γειτονικές ευρωπαϊκές χώρες μετρούσαν πολλά θύματα. Το καλοκαίρι έπρεπε να ανοίξει η χώρα στον τουρισμό και εκεί εμφανίστηκαν ενδεχομένως κάποιες αρρυθμίες. Θα μπορούσαμε να προετοιμαστούμε καλύτερα για το δεύτερο κύμα που είναι ήδη εδώ; Χωρίς αμφιβολία – και μιλώ ως πολίτης της Ευρώπης».

Ποια είναι η δική σας Mega story;

«Τα αγόρια μου. Η καθημερινότητά τους. Τα γέλια τους. Λείπω πολλές ώρες απ’ το σπίτι και μου λείπουν».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΒΗΜΑ