Κοροναϊός : Όλα τα διαστρεβλωμένα επιστημονικά δεδομένα στο βίντεο του Πετράκου

Στο επίκεντρο των συζητήσεων βρίσκεται τις τελευταίες ημέρες ο τραγουδιστής και «επιστήμονας» πλέον Γρηγόρης Πετράκος, ο οποίος αμφισβητεί την πανδημία του κοροναϊού καθώς, όπως λέει, δεν υπάρχει μεγάλη θνησιμότητα.

Και ενώ η ανθρωπότητα βιώνει τραγικές καταστάσεις με εκατόμβες θυμάτων, χώρες σε καραντίνα και ένα παγκόσμιο υγειονομικό σύστημα να δοκιμάζεται πάνω από δέκα μήνες, ο «ερευνητής» Πετράκος ενίσταται στην ελίτ κάποιων επιστημόνων που υποκινούνται από την πολιτική, παρουσιάζοντας σειρά… επιχειρημάτων για να στηρίξει τις σαθρές απόψεις του.

Τα Ellinika Hoaxes μάλιστα καταρρίπτουν ένα προς ένα τα ανακριβή επιστημονικά δεδομένα που χρησιμοποίησε ο Γρηγόρης Πετράκος στο viral βίντεο για την πανδημία.

Η κατάρριψη των επιχειρημάτων

Ισχυρισμός: Σύμφωνα με βίντεο που δημοσίευσε ο τραγουδιστής Γρηγόρης Πετράκος η πανδημία της COVID-19 και τα μέτρα για την αντιμετώπιση της είναι μια παγκόσμια απάτη.

Συμπέρασμα: Το υπό εξέταση βίντεο αποτελεί συλλογή διαστρεβλώσεων πραγματικών επιστημονικών μελετών και ανακοινώσεων επίσημων φορέων υγείας.

ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ – ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΙΑ: Σε βίντεο το οποίο δημοσιεύτηκε από τον τραγουδιστή Γρηγόρη Πετράκο στο Facebook, και το οποίο έχει κοινοποιηθεί μέχρι στιγμής πάνω από 25 χιλιάδες φορές, βρίσκουμε συλλογή παραποιήσεων όσον αφορά τη πανδημία της COVID-19 και τα μέτρα που έχουν ληφθεί για τον περιορισμό της παγκοσμίως.

Τι ισχύει

Στο πλαίσιο ορθής ανάλυσης των ισχυρισμών του κ. Πετράκου είναι σκόπιμο να αναλύσουμε τον κάθε ένα ξεχωριστά.

[0:58]

Είναι επιστημονικό γεγονός ότι η σοβαρότητα μια επιδημίας, κρίνεται από τον αριθμό των θανάτων που επιφέρει. Εφόσον λοιπόν η χώρα μας βρίσκεται σε κατάσταση πανδημίας από τα τέλη Φεβρουαρίου έως και σήμερα θα περιμέναμε να δούμε μια δραματική άνοδο των συνολικών θανάτων.

Η σοβαρότητα μιας πανδημίας εξετάζεται με βάση ένα συγκεκριμένο πλαίσιο αξιολόγησης, το οποίο ονομάζεται “Pandemic Severity Assessment Framework (PSAF)“. Στην εν λόγω αξιολόγηση, λαμβάνονται υπόψη δεδομένα από το ρυθμό θνητότητας περιπτώσεων (case fatality rate), από το ρυθμό εισαγωγής και θανάτου σε νοσοκομεία και ούτω καθεξής. Επομένως για να αποτιμηθεί η σοβαρότητα μιας πανδημίας δε μας ενδιαφέρει μόνο ο ρυθμός θνητότητας.

Μάλιστα, ο ρυθμός θνητότητας θεωρείται ανεπαρκές μέτρο αξιολόγησης όταν δεν συνδυάζεται με δεδομένα μετάδοσης και κλινικής σοβαρότητας.

[1:15]

Σύμφωνα λοιπόν με την Ελληνική στατιστική υπηρεσία, οι θάνατοι στη Ελλάδα κατά τις πρώτες 26 εβδομάδες του 2020 ανήλθαν σε 64.469 ενώ για την αντίστοιχη περίοδο του 2019 ανήλθαν σε 65.496. Είχαμε δηλαδή 1.000 θανάτους λιγότερους φέτος σε σχέση με πέρσι, παρά τον κοροναϊό. Αν λοιπόν κανείς δε μας είχε πληροφορήσει ότι υπάρχει μια επιδημία, εμείς εδώ στην Ελλάδα δεν θα είχαμε καταλάβει τίποτα.

Εάν η Ελλάδα με το χαμηλό αριθμό θανάτων δε σας φαίνεται αντιπροσωπευτικό δείγμα, ας δούμε δύο πολυσυζητημένες χώρες τη Σουηδία και τις ΗΠΑ που είχαν πολλούς θανάτους. Στις ΗΠΑ λοιπόν οι συνολικοί θάνατοι το 2019 ήταν 2.855.000 ενώ φέτος, αν συμπληρώσουμε το κενό των 3 μηνών βάζοντας το μέσο όρο των πρώτων 9 που έχουμε στη διάθεση μας, θα έχουμε 2.838.000, δηλαδή λιγότερους από πέρσι.

Αντίστοιχα στον πίνακα που βλέπουμε, θα δούμε ότι στη Σουηδία, ο δείκτης θνησιμότητας είναι μικρότερος από τις προηγούμενες χρονιές. Αυτό δείχνει ότι καταγράφηκαν σα θάνατοι από Covid ασθενείς που πέθαναν από άλλες αιτίες ή από άλλα είδη γρίπης. Αυτό φαίνεται πολύ καθαρά στον πίνακα με τα κρούσματα γρίπης 2019 και 2020. Όπως βλέπετε το 2020 εξαφανίστηκαν τα κρούσματα όλων των ειδών γρίπης με ένα μαγικό ραβδάκι, όλα έγιναν Covid. Επίσης, εξαφανίστηκαν τα εμφράγματα.

Τα νούμερα που παρατίθενται για την Ελλάδα στο εν λόγω κομμάτι του βίντεο είναι ακριβή, όπως φαίνεται και στη σχετική αναφορά της ΕΛΣΤΑΤ για τη περίοδο μεταξύ 1ης και 26ης εβδομάδας του 2020.

Ωστόσο, τα νούμερα που δίνονται, τόσο στη περίπτωση της ΕΛΣΤΑΤ όσο και των Ηνωμένων Πολιτειών, δεν είναι τα τελικά ενώ η ανάλυση αυτών των αριθμών υπεραπλουστεύθηκε στο σημείο του λάθους.

Καταρχάς, ο ισχυρισμός ότι «Αν λοιπόν κανείς δε μας είχε πληροφορήσει ότι υπάρχει μια επιδημία, εμείς εδώ στην Ελλάδα δεν θα είχαμε καταλάβει τίποτα», είναι ιδιαίτερα προβληματικός. Και αυτό γιατί δεν μπορεί να εκτιμηθεί με άμεσο τρόπο η δυναμική της πανδημίας μέσω απευθείας σύγκρισης της θνησιμότητας της τωρινής χρονιάς και των περασμένων, καθώς τις περασμένες δεν είχαμε εφαρμόσει μέτρα περιορισμού της πανδημίας και lockdown, τα οποία εκτιμάται ότι έσωσαν πολλές εκατομμύρια ζωές μόνο στην Ευρώπη και κατά τους πρώτους μήνες της πανδημίας.

Σε μια απλή αναλογία, αν στην αρχή μιας πυρκαγιάς που θα μπορούσε να οδηγήσει στην καταστροφή ενός δάσους, κάναμε χρήση πυροσβεστικών αεροπλάνων και περιορίζαμε τη ζημιά σε ελάχιστα δέντρα, δε θα μπορούσαμε να συμπεράνουμε ότι η πυρκαγιά θα περνούσε απαρατήρητη ακόμη και αν είχε αφεθεί ανεξέλεγκτη.

Όσον αφορά τα στοιχεία που παρατίθενται καθαυτά: ο ισχυρισμός για τον αριθμό θανάτων και τους υπολογισμούς που οδήγησαν στο νούμερο των 2,838,000 θανάτων για το 2020, προέρχεται από το παρακάτω post στη σελίδα texags.com και όχι από κάποια επίσημη πηγή. Πρόκειται εν ολίγοις για χοντρικό υπολογισμό και όχι για μαθηματικό μοντέλο πρόβλεψης κάποιου επίσημου φορέα υγείας, και δε μπορέσαμε να τον εντοπίσουμε σε καμία επίσημη σελίδα.

Στην αναφορά για τα δεδομένα θνητότητας στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2018, η οποία δημοσιεύτηκε τον Ιανουάριο του 2020 το Εθνικό Κέντρο Στατιστικών Υγείας του CDC κατέγραψε 2,839,205 θανάτους.

Τα προκαταρκτικά δεδομένα για το 2019 δείχνουν 2,855,000 καταγεγραμμένους θανάτους ωστόσο το CDC ανέφερε πως τα δεδομένα θανάτων για το 2019 θα οριστικοποιηθούν στα τέλη του 2020.

Το νούμερο των θανάτων μέχρι τις 19 Σεπτεμβρίου ήταν 2,309,502. Τα νούμερα που δίνονται στο βίντεο φαίνεται πως προέρχονται από χοντρικό υπολογισμό των ημερήσιων θανάτων και σύγκριση του 2020 με τα προηγούμενα έτη. Παρότι όμως αυτός ο χοντρικός υπολογισμός δεν είναι σε καμία περίπτωση αξιόπιστος για να χρησιμοποιηθεί ως πραγματική πρόβλεψη των θανάτων για το έτος, είναι σκόπιμο να εξετάσουμε το λάθος που έγινε και σε αυτόν τον υπολογισμό.

Αν λοιπόν ο αριθμός των θανάτων μέχρι το Σεπτέμβριο ήταν όντως 2,130,000 τότε ο ημερήσιος ρυθμός θανάτων υπολογίζεται στο 8,160. Επομένως, ακολουθώντας τη μεθοδολογία υπολογισμού που παρουσιάστηκε στο βίντεο, κρατώντας σταθερό αυτό το ρυθμό θανάτων μέχρι το τέλος του έτους προβλέπεται αριθμός θανάτων 2,978,400.

Όπως είπαμε προηγουμένως ωστόσο ο αριθμός θανάτων που υπολογίστηκε από το CDC μέχρι τις 19 Σεπτεμβρίου ήταν 2,309,502 επομένως ο ημερήσιος ρυθμός θανάτων με τη προαναφερθείσα λογική θα έβγαινε 8,848. Αν κρατούσαμε αυτό τον ρυθμό θανάτων σταθερό οι θάνατοι μέχρι το τέλος του 2020 θα καταλήγαμε με προβλεπόμενο αριθμό θανάτων 3,229,763 δηλαδή πολύ μεγαλύτερο από τις προηγούμενες χρονιές.

Σε κάθε περίπτωση ωστόσο αυτή η μεθοδολογία υπολογισμού είναι πλήρως αναξιόπιστη. Τέτοιες προβλέψεις δεν συνυπολογίζουν πληθώρα μεταβλητών όπως για παράδειγμα η εποχιακή φύση των δεδομένων για τους ετήσιους θανάτους. Χαρακτηριστικά, πάλι στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο μέσος ημερήσιος αριθμός θανάτων τον Δεκέμβριο του 2017 ήταν 16.6% μεγαλύτερος από τον Ιούλιο του ίδιου έτους.

Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο η τελική αναφορά για τους θανάτους ενός έτους έρχεται πολύ αργότερα, έτσι ώστε να υπάρχει πλήρης εικόνα και όχι εικασίες από ημιτελή δεδομένα.

Η παράμετρος η οποία θεωρείται πιο ακριβής και χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις όπως η τωρινή πανδημία για να εξετάσουμε την επίπτωση που έχει μια νόσος όπως η COVID-19 στους ετήσιους θανάτους, είναι η “επιπρόσθετη θνητότητα” (excess mortality). Ο επιδημιολογικός αυτός όρος περιγράφει τον αριθμό των θανάτων από όλες τις αιτίες στη περίοδο μιας δεδομένης κρίσης, ο οποίος ξεπερνάει τον αριθμό που θα περιμέναμε για την ίδια περίοδο υπό «κανονικές συνθήκες».

Για να υπολογίστει αυτό το ποσοστό πρέπει να γίνει σύγκριση με την εικόνα που θα είχαμε αν δεν είχε υπάρξει η πανδημία της COVID-19. Το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Λοιμωδών Νοσημάτων των ΗΠΑ λοιπόν χρησιμοποιεί εξειδικευμένα στατιστικά μοντέλα τα οποία βασίζονται σε δεδομένα θνητότητας από τα προηγούμενα τρία έτη, συνυπολογίζοντας εποχιακές τάσεις και τις καθυστερήσεις στην καταγραφή των δεδομένων. Μέσα στους υπολογισμούς τους περιλαμβάνεται και το ποσοστό ακρίβειας των προβλέψεων. [πηγή]

Κατά συνέπεια οι επιπλέον θάνατοι στους οποίους αναφερθήκαμε είναι η διαφορά μεταξύ των προβλέψεων από τα μαθηματικά μοντέλα και των παρατηρούμενων θανάτων. Μάλιστα στους υπολογισμούς του το CDC περιλαμβάνει και ένα ανώτατο όριο θανάτων ώστε να είναι εμφανές πότε οι παρατηρούμενοι θάνατοι ξεπερνούν κατά πολύ τους θανάτους των προηγούμενων ετών.

Στα σχετικά γραφήματα από το Εθνικό Κέντρο Στατιστικών Υγείας του CDC βλέπουμε τις κορυφές που ξεπερνάνε τα ανώτατα όρια στις αρχές του Απριλίου και φτάνουν μέχρι τον Οκτώβρη. Οι κορυφές του Απριλίου αντιστοιχούν στην έξαρση του ιού στην Νέα Υόρκη.

Με βάση λοιπόν τα δεδομένα του ίδιου του CDC, μέχρι τον Οκτώβριο του 2020 καταγράφηκαν στις ΗΠΑ 299,028 περισσότεροι θάνατοι από τους αναμενόμενους, με τα 2/3 εξ αυτών, δηλαδή περίπου 66% να αποδίδονται στην COVID-19. Αυτό σημαίνει ότι καταγράφηκαν 198,081 περισσότεροι θάνατοι από αυτούς που θα αναμένονταν αν δεν είχε εμφανιστεί η πανδημία. [πηγή]

Με απλά λόγια ο ισχυρισμός ότι οι θάνατοι τα προηγούμενα έτη ήταν πολύ λιγότεροι από φέτος παρά την πανδημία της COVID-19 φαίνεται πως βασίζεται σε πρόχειρους υπολογισμούς χωρίς καμία επιστημονική βάση.

[4:13]

Για να ξεκαθαρίσουμε τι γίνεται φέτος, δεν έχουμε καθόλου εργαστηριακά επιβεβαιωμένους θανάτους από κοροναϊό γιατί απαγορεύονται οι νεκροψίες. Αντιθέτως, όπως έχουν παραδεχτεί όλοι οι επίσημοι φορείς καταγράφεται σαν θάνατος από κοροναϊό οποιοσδήποτε θάνατος που προηγουμένως ή και μετά θάνατον ο ασθενής είχε βγει θετικός στο τεστ του κορωνοϊού. Άρα φέτος μετράμε αποκλειστικά εκτιμώμενους και σε πολλές περιπτώσεις φανταστικούς θανάτους από κοροναϊό.

Αυτό το σημείο του βίντεο διαστρεβλώνει τη πραγματικότητα σχετικά με τη καταγραφή θανάτων από COVID-19. Οι αρμόδιες αρχές δεν κατέγραφαν απλά σαν θάνατο από κορωνοϊό «οποιοιδήποτε θάνατο που προηγουμένως ο ασθενής είχες βγει θετικός στο τεστ» αλλά θανάτους στους οποίους η άμεση ή έμμεση αιτία θανάτου ήταν η COVID-19.

Σύμφωνα με τις οδηγίες του CDC το υγειονομικό προσωπικό οφείλει να συμπεριλαμβάνει την υποκείμενη αιτία θανάτου (UCOD) εξαιτίας της οποίας ξεκίνησε μια αλυσίδα γεγονότων που οδήγησαν τον ασθενή στο θάνατο.

Για να γίνει πιο εύκολα κατανοητό αυτό το σημείο είναι σκόπιμο να εξετάσουμε ένα υποθετικό σενάριο ασθενούς και η καταγραφή του πιστοποιητικού θανάτου.

Ας υποθέσουμε λοιπόν, πως μια 34χρονη γυναίκα χωρίς κάποιο ιατρικό ιστορικό, αναφέρει στον ιατρό της πως τις τελευταίες έξι ημέρες έχει πυρετό, βήχα και μυαλγίες. Στην εξέταση του ιατρού βρέθηκε εμπύρετη, υποτασική και υποξική. Έτσι, μεταφέρεται στο νοσοκομείο και υποβάλλεται σε ακτινογραφία θώρακος η οποία δείχνει πως πάσχει από ιογενής πνευμονία.

Δείγματα στάλθηκαν για τεστ PCR. Η νεαρή γυναίκα είναι θετική στον κοροναϊό. Τις επόμενες δύο μέρες η κατάστασή της επιδεινώνεται καθότι εμφάνισε σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας και εισήχθη σε μονάδα εντατικής θεραπείας. Παρά τις προσπάθειες των ιατρών, η ασθενής κατέληξε την τέταρτη ημέρα στο νοσοκομείο.

Εν προκειμένω, η αιτία θανάτου ήταν το ARDS το οποίο καταγράφεται στη γραμμή a και το οποίο ήταν αποτέλεσμα της πνευμονίας η οποία καταγράφεται στη γραμμή b. Η υποκείμενη αιτία θανάτου, που συνέβαλε στο θάνατο, ήταν η ασθένεια COVID-19 και καταγράφεται επίσης στη γραμμή c.

Κατά συνέπεια η παράμετρος που καθορίζει το αν ένας θάνατος θα καταγραφεί ως αποτέλεσμα της COVID-19 δεν είναι το αν θα βγει θετικός ο ασθενής στο τεστ αλλά αν από την κλινική εξέταση βρεθούν στοιχεία τα οποία υποδηλώνουν πως η νόσος ήταν η άμεση ή η έμμεση αιτία θανάτου.

Με βάση τα παραπάνω κριτήρια, εκπρόσωπος του CDC δήλωσε πως στο 92% των περιπτώσεων των ΗΠΑ όπου αναφερόταν ο κορωνοϊός στο πιστοποιητικό θανάτου, αποτελούσε την υποκείμενη αιτία θανάτου.

[4:40]

Ο δεύτερος σημαντικός αριθμός που μας δείχνει την επιδημιολογική σοβαρότητα, είναι ο αριθμός ανθρώπων σε μονάδες εντατικής θεραπείας. Καθ’ όλη τη διάρκεια της επιδημίας, ο αριθμός ανθρώπων σε ΜΕΘ ήταν ιδιαίτερα χαμηλός. Ακόμα και τώρα που είμαστε στην καρδιά του φθινοπώρου μιας εποχής που πάντα έχουμε έξαρση ιώσεων και λοιμώξεων μας ανακοινώνουν 82 ανθρώπους σε ΜΕΘ. Σε οποιαδήποτε πολιτισμένη χώρα 82 νοσηλευόμενοι σε πληθυσμό 11 εκατομμυρίων θα θεωρούνταν εύκολα διαχειρίσιμη κατάσταση. Εμάς μας λένε βέβαια ότι είμαστε στο κόκκινο και ότι τελειώνουν τα κρεβάτια. Είναι άραγε η πρώτη φορά που βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τέτοια νούμερα;

Σύμφωνα πάλι με την έκθεση του ΕΟΔΥ, πέρσι είχαμε φτάσει στους 122 ασθενείς ταυτόχρονα σε ΜΕΘ. Το 2016 είχαμε φτάσει στους 158 και στο όχι πολύ μακρινό 2010 είχαμε φτάσει στους 186 ασθενείς ταυτόχρονα σε ΜΕΘ. Από γρίπη. Θυμάστε να είχε γίνει κάποιο lockdown τότε; Θυμάστε να φορούσαμε μάσκες στα παιδιά του νηπιαγωγείου; Θυμάστε να καταστρέψαμε τον τουρισμό και την οικονομία μας; Και αφού το πρόβλημα των λίγων κρεβατιών ΜΕΘ υπάρχει από τότε, γιατί καμία κυβέρνηση δεν έχει μεριμνήσει να έχουμε 200 άλλες κλίνες ΜΕΘ ώστε να μην αντιμετωπίσουμε ποτέ ξανά τέτοιο πρόβλημα;

Αρχικά, σύμφωνα με το “Pandemic Severity Assessment Framework“, μας ενδιαφέρει το ποσοστό των νοσηλευομένων που χρειάστηκε εισαγωγή σε μονάδα εντατικής θεραπείας, όχι ο αριθμός.

Σε κάθε περίπτωση η σύγκριση με τα δεδομένα για τη γρίπη και την COVID-19 είναι εσφαλμένη για δυο λόγους. Πρώτον, τα δεδομένα για την COVID-19 συλλέγονται ακόμα καθώς πρόκειται για μια πανδημία εν εξελίξει, επομένως οποιαδήποτε προσπάθεια ακριβούς σύγκρισης μεταξύ των δυο δεν είναι ακριβής.

Επίσης η γρίπη τείνει να είναι εποχιακή, δηλαδή η διαχρονική παρακολούθηση του νοσήματος έχει δείξει ότι η δραστηριότητα της γρίπης συνήθως αρχίζει να αυξάνει κατά τον Ιανουάριο και κορυφώνεται κατά τους μήνες Φεβρουάριο-Μάρτιο. Η περίπτωση της COVID-19 είναι πολύ διαφορετική καθώς δεν περιορίζεται σε αυτό το χρονικό πλαίσιο, αντίθετα συνεχίζει να καταγράφεται αύξηση στα κρούσματα, τους θανάτους και τις νοσηλείες στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας.

Δεύτερον, στην ανάλυση του βίντεο παραβλέπεται το γεγονός πως στη περίπτωση της γρίπης διαθέτουμε λειτουργικό εμβόλιο. Μάλιστα όπως αναφέρει και η σχετική έκθεση του ΕΟΔΥ για τη περίοδο της γρίπης 2018-2019:

Η πλειοψηφία των ασθενών με εργαστηριακά επιβεβαιωμένη γρίπη οι οποίοι νοσηλεύτηκαν σε ΜΕΘ ή κατέληξαν δεν είχαν κάνει το αντιγριπικό εμβόλιο ενώ ανήκαν σε ομάδα αυξημένου κινδύνου για την οποία συστήνεται ο εμβολιασμός.

Στη περίπτωση της COVID-19 δεν διαθέτουμε αυτό το εργαλείο επομένως τα μέτρα lockdown ήταν ένας από τους βασικούς τρόπους να περιορίσουμε τα κρούσματα και τη νοσηλεία ασθενών σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας.

[6:35]

Είναι λοιπόν φανερό από τα νούμερα ότι στη χώρα μας δεν υπήρχε καμία έξαρση επιδημίας και τίποτα ανησυχητικό σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές. Και εδώ ξεκινούν οι εύλογες απορίες και αντιρρήσεις, θα τις αντιμετωπίσουμε όλες. 1η και κυριότερη, δεν είχαμε καμία έξαρση γιατί κάναμε lockdown και πήραμε αυστηρά μέτρα. Καταρχάς να θυμίσω ότι τα lockdown δεν επηρεάζουν τις επιδημίες παρα μόνο έχουν σκοπό να μαλακώσουν την απότομη καμπύλη της μετάδοσης. Από την αρχή λοιπόν της πρώτης καραντίνας, ανεξάρτητοι επιστήμονες μας είχαν πληροφορήσει ότι τα lockdown και τα μέτρα επιβλήθηκαν όταν η μετάδοση του ιού είχε ήδη περάσει το ύψιστο σημείο της καμπύλης, δηλαδή δεν ήταν τα μέτρα που έφεραν την ομαλή πτώση της επιδημίας, αλλά η φυσική πορεία όλων των ιώσεων που μετά από ένα ύψιστο σημείο μετάδοσης αρχίζουν να φθίνουν.

Το συγκεκριμένο σημείο του βίντεο στερείται εσωτερικής συνοχής καθώς ο παρουσιαστής αντικρούει τα επιχειρήματα που παρουσιάζει.

Συγκεκριμένα αναφέρει ότι:

Tα lockdown δεν επηρεάζουν τις επιδημίες παρά μόνο έχουν σκοπό να μαλακώσουν την απότομη καμπύλη της μετάδοσης
[…]
δεν ήταν τα μέτρα που έφεραν την ομαλή πτώση της επιδημίας, αλλά η φυσική πορεία όλων των ιώσεων που μετά από ένα ύψιστο σημείο μετάδοσης αρχίζουν να φθίνουν.

Η επιπεδοποίηση της καμπύλης, όπως αποδίδεται ο όρος “flattening the curve”, αναφέρεται στην μείωση της ταχύτητας διασποράς μιας πανδημίας έτσι ώστε να μειωθεί ο αριθμός των ατόμων που χρειάζονται ιατρική φροντίδα σε μια δεδομένη χρονική περίοδο.

Μια απότομη καμπύλη μεταφράζεται σε αυξημένο καθημερινό αριθμό κρουσμάτων, ενώ μια πιο επίπεδη καμπύλη δείχνει σταδιακή αύξηση κρουσμάτων. Μακροπρόθεσμα, οι αριθμοί των κρουσμάτων μπορεί να είναι ίδιοι ωστόσο μια πιο επίπεδη καμπύλη σημαίνει πως το εκάστοτε σύστημα υγείας μπορεί να αντιμετωπίσει πιο αποτελεσματικά τα κρούσματα της νόσου χωρίς να κινδυνεύει από κατάρρευση.

Κατά συνέπεια, τα μέτρα που οδηγούν σε αυτή τη μείωση της ταχύτητας διασποράς προφανώς επηρεάζουν την εξέλιξη μιας πανδημίας και, εφόσον εφαρμοστούν σωστά, μειώνουν σημαντικά τη συσσώρευση κρουσμάτων σε μικρές χρονικές περιόδους επιτρέποντας σε ένα δεδομένο σύστημα υγείας να αντιμετωπίσει την εκάστοτε πανδημία με όσο το δυνατόν πιο ομαλό τρόπο.

[7:26]

Αυτό επιβεβαιώθηκε από το ότι όταν αρχές Μαίου καταργήσαμε το lockdown και ξεχυθήκαμε όλοι στις παραλίες, στις πλατείες, τα πανηγύρια και τα μαγαζιά χωρίς μάσκες, μέτρα και αποστάσεις δεν υπήρξε καμία άνοδος των κρουσμάτων, είχαμε μηδενισμό των θανάτων και ουσιαστικά τέλος της επιδημίας μέχρι και το τέλος Ιουλίου που κάτι μαγικό συνέβη.

Αν ήταν το lockdown και όχι η ανοσία του πληθυσμού που σταμάτησε την επιδημία, τότε μόλις ανοίξαμε Μάιο, Ιούνιο και Ιούλιο θα έπρεπε να έχουμε εκατόμβες θυμάτων. Στο επίσημο γράφημα των θανάτων στις Ευρωπαϊκές χώρες βλέπουμε καθαρά ότι η επιδημία τελείωσε τέλη Μάϊου αρχές Ιουνίου.

Η λογική πως αμέσως μετά την άρση των μέτρων lockdown έπρεπε να παρατηρηθεί άμεση αύξηση κρουσμάτων και θανάτων δείχνει ελλιπή κατανόηση των χαρακτηριστικών της τωρινής πανδημίας.

Αφενός μέχρι εκείνο το σημείο η χώρα βρίσκονταν υπό κατάσταση lockdown, οι μετακινήσεις ήταν ιδιαίτερα περιορισμένες και οι πολίτες ως επί τω πλείστον εναρμονίζονταν με τις οδηγίες της κυβέρνησης. Επομένως όταν έγινε η άρση των μέτρων, όπως ήταν αναμενόμενο, τα κρούσματα ήταν ελάχιστα.

Για ένα σχετικά μικρό χρονικό διάστημα μετά τη σταδιακή άρση των μέτρων από τις 4 Μαΐου υπήρχαν ακόμα ορισμένοι περιορισμοί ενώ και ο πληθυσμός συνέχιζε να είναι προσεκτικός. Από τις αρχές έως τα μέσα Ιουνίου και κατά τη υπόλοιπη θερινή περίοδο παρατηρήθηκαν αυξημένες μετακινήσεις σε παραλίες ενώ από τα μέσα καλοκαιριού και μετά ξεκίνησαν και οργανωμένες διαδηλώσεις κατά των μέτρων της πανδημίας, οι οποίες κορυφώθηκαν με ιδιαίτερα μεγάλες πορείες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη στις οποίες δεν τηρούνταν ούτε τα μέτρα αποστασιοποίησης, ούτε της χρήσης μάσκας.

Αν στα παραπάνω συνυπολογίσουμε ότι η περίοδος ασυμπτωματικής μετάδοσης της COVID-19 μπορεί να φτάσει και τις δυο εβδομάδες τα δεδομένα των κρουσμάτων είναι πλήρως αιτιολογημένα.

Επιπρόσθετα, βλέποντας την απότομη αύξηση των κρουσμάτων από τα μέσα Ιουνίου μέχρι και τον Οκτώβριο, τόσο για την Ελλάδα όσο και για πληθώρα άλλων χωρών όπως η Γαλλία, η Γερμανία και η Ισπανία καθίσταται σαφές πως ο ισχυρισμός ότι η «η πανδημία τελείωσε τέλη Μαίου αρχές Ιουνίου» είναι πλήρης διαστρέβλωση της πραγματικότητας.

[8:40]

Ας δούμε όμως πως τα πήγε η μόνη χώρα της Ευρώπης και από τις μοναδικές στο κόσμο που δεν ακολούθησαν την καταστροφική λύση των lockdown και της επιβολής μέτρων. Ο λόγος βέβαια για τη Σουηδία που τόσο σχολιάστηκε και τόσο επικρίθηκε από τα mainstream media.

Ας ξεκινήσουμε από το τέλος. Αυτή τη στιγμή η Σουηδία θεωρείται η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που έχει τελειώσει με το θέμα του κορωνοϊού, οι θάνατοι έχουν μηδενιστεί. Ο κόσμος δουλεύει κανονικά, τα μαγαζιά, τα σχολεία και όλες οι δραστηριότητες λειτουργούν χωρίς περιορισμούς και η οικονομία ανασαίνει και ανακάμπτει.

Έκανε δηλαδή αυτό ακριβώς που είχε στόχο απ’ την αρχή. Να αφήσει την επιδημία να εξαλειφθεί ομαλά, να αφήσει τη φύση να κάνει τη δουλεία της και να φτάσει γρήγορα στο επίπεδο ανοσίας της αγέλης που βρίσκεται σήμερα. Επίσημα έχει πάρει τα εύσημα ως η καλύτερη αντιμετώπιση της επιδημίας. Επιστέγασμα το ότι ο εγκέφαλος πίσω από την οργάνωση του σχεδίου της προσελήφθη από τον ΠΟΥ ως γενικός σύμβουλος του διευθυντή.

Σε αυτό το σημείο του βίντεο είναι σκόπιμο να ξεκαθαρίσουμε κάτι βασικό. Η Σουηδία δεν έχει επιτύχει ανοσία της αγέλης.

Ανοσία της αγέλης έχουμε πετύχει όταν ένα επαρκές ποσοστό ενός δεδομένου πληθυσμού έχει αποκτήσει ανοσία σε μια νόσο είτε μέσω εμβολιασμού είτε μέσω αντιμετώπισης της ίδιας της νόσου. Πρακτικά η ιδέα είναι πως όσο περισσότερα άτομα έχουν ανοσία στον παθογόνο παράγοντα που προκαλεί την εκάστοτε νόσο, όπως έναν ιό για παράδειγμα, τόσο πιο αφιλόξενο γίνεται το περιβάλλον διασποράς και εν τέλει αυτός ο παθογόνος παράγοντας δεν μπορεί να μεταφερθεί μέσα στο πληθυσμό.

Για κάθε νόσο υπάρχει διαφορετικό όριο ανοσίας το οποίο πρέπει να επιτευχθεί προκειμένου να φτάσουμε στην ανοσία της αγέλης. Για την COVID-19 αυτό το ποσοστό έχει υπολογιστεί σε 60-70%. Επομένως για να δηλώσουμε ότι η Σουηδία έχει πετύχει το στόχο της πρέπει τουλάχιστον να έχει ξεπεράσει αυτό το ποσοστό. Στη πραγματικότητα όμως η Σουηδία βρίσκεται σημαντικά κάτω από αυτό το στόχο.

Τον Απρίλιο του 2020 ο Anders Tegnell, ο επιδημιολόγος που ήταν υπεύθυνος για τη στρατηγική που ακολούθησε η Σουηδία, προέβλεψε πως η προσέγγιση του θα οδηγούσε σε ανοσία 40% του πληθυσμού της Στοκχόλμης. Με βάση τα δεδομένα της ίδιας υπηρεσίας που δημοσιεύτηκαν στις 3 Σεπτεμβρίου το ποσοστό ανοσίας για την Στοκχόλμη ήταν 11.5% και για ολόκληρη τη Σουηδία 7.1%.

Όπως είναι εμφανές λοιπόν η Σουηδία απέχει κατά πολύ από το όριο της ανοσίας αγέλης.

Επιπρόσθετα, ο ισχυρισμός πως η Σουηδία “επίσημα έχει πάρει τα εύσημα ως η καλύτερη αντιμετώπιση της πανδημίας” είναι πλήρως ψευδής. Συνολικές συγκρίσεις καταγράφουν την πολυεπίπεδη αποτυχία της Σουηδίας σε σχέση με τα άλλα σκανδιναβικά κράτη, τόσο σε επιδημιολογικό, όσο και σε οικονομικό επίπεδο.

Η προσέγγιση της Σουηδίας είναι πλήρως κατακριτέα από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα, ενώ επίσημοι φορείς έχουν ταχθεί ανοιχτά κατά της εν λόγω στρατηγικής.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ο οποίος στη σελίδα του αναφέρει τα εξής:

Αρχικό κείμενο: Attempts to reach ‘herd immunity’ through exposing people to a virus are scientifically problematic and unethical. Letting COVID-19 spread through populations, of any age or health status will lead to unnecessary infections, suffering and death.

Μετάφραση: Προσπάθειες που έχουν ως στόχο την επίτευξη “ανοσίας της αγέλης” μέσω έκθεσης ανθρώπων σε έναν ιό είναι επιστημονικά προβληματικές και ανήθικες. Το να επιτρέψουμε στην νόσο COVID-19 να διαδοθεί μέσα σε πληθυσμούς διαφορετικών ηλικιών και κατάστασης υγείας θα οδηγήσει σε αχρείαστες λοιμώξεις, πόνο και θάνατο.

Το γεγονός ότι ο Johan Giesecke, ο προκάτοχος του Anders Tegnell, προσελήφθη από τον Παγκόσμιο Οργανισμός Υγείας δεν είναι σε καμία περίπτωση άμεση ή έμμεση σφραγίδα αποδοχής του φορέα στη στρατηγική που ακολούθησε η Σουηδία. Η θέση του οργανισμού για την εν λόγω προσέγγιση είναι ξεκάθαρα αρνητική.

Χαρακτηριστικά, τα κρούσματα που καταγράφονται στη Σουηδία έφτασαν σε ύψη ρεκόρ κατά τα τέλη του Οκτώβρη.

Τέλος, πρέπει να τονίσουμε πως η ανοσία της αγέλης μέχρι στιγμής έχει επιτευχθεί μέσω εμβολιασμού και όχι μέσω ηθελημένης διασποράς νόσου στον γενικό πληθυσμό.

[9:38]

Ακούω ήδη τον 1ο να πετιέται και να φωνάζει “ναι αλλά είχαν 5.800 θανάτους ενώ η Ελλάδα με ίδιο πληθυσμό είχε μόνο 500” και βέβαια θα συμπληρώσω ότι και το Βέλγιο με ίδιο πληθυσμό είχε 10.000 θανάτους παρ’ όλη την καραντίνα και παρόλα τα αυστηρά μέτρα.

Η κατάσταση που εμφανίζει το Βέλγιο οφείλεται σε ηθελημένη υπερεκτίμηση των περιπτώσεων COVID-19. Όπως έχουν αναφέρει σε πληθώρα συνεντεύξεων κρατικοί εκπρόσωποι το Βέλγιο έχει υιοθετήσει διαφορετική προσέγγιση μέτρησης περιπτώσεων της COVID-19 συγκριτικά με άλλες χώρες. Συγκεκριμένα όπως ανέφερε ο Steven van Gucht, υπεύθυνος του τμήματος ιογενών λοιμώξεων στο Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας, το Βέλγιο συμπεριλαμβάνει στη μέτρηση των θανάτων ακόμα και εικαζόμενες περιπτώσεις COVID-19, ανεξάρτητα από το αν ο αποθανών είχε εξεταστεί για τη νόσο. Σύμφωνα με τον ίδιο πρόκειται για μια σωστή προσέγγιση πλήρους διαφάνειας παρότι η τακτική του έχει δεχθεί έντονη κριτική, μεταξύ άλλων και από μέλη της κυβέρνησης του Βελγίου.

Επιπρόσθετα, στα τέλη του καλοκαιριού, και ενώ είχαν αρχίσει να παρατηρούνται αυξήσεις στα κρούσματα της νόσου, η κυβέρνηση του Βελγίου αποφάσισε για αδιευκρίνιστους λόγους να προχωρήσει σε άρση των μέτρων προστασίας από τη πανδημία.

Αν εξετάσουμε τα δεδομένα για τις περιπτώσεις της νόσου στη χώρα βλέπουμε εμφανώς πως τα κρούσματα και οι θάνατοι από την COVID-19 εμφάνισαν δραματική αύξηση από τον Σεπτέμβριο.

[10:26]

Πρόκειται για κάτι που κανείς από τους επίσημους ειδικούς δεν μας πληροφόρησε. Σημαντικότερος λοιπόν παράγοντας υπήρξε η επιδημιολογική εικόνα της προηγούμενης χρονιάς σε κάθε χώρα. Εξηγώ: οι χώρες που το 2019 είχαν πολύ λίγους θανάτους από γρίπη και λοιμώξεις φέτος βίωσαν πολύ πιο σοβαρά την επιδημία του κορωνοϊού.

Αντίθετα, οι χώρες που πέρσι είχαν σοβαρές απώλειες από γρίπη και λοιμώξεις φέτος βίωσαν εντελώς επιφανειακά την επιδημία. Βλέπουμε λοιπόν στο γράφημα πως Σουηδία, Ολλανδία, Ισπανία και Μεγάλη Βρετανία πέρσι είχαν μεγάλη ύφεση στους θανάτους με αποτέλεσμα φέτος να έχουν μεγάλες απώλειες. Αντίθετα, Ουγγαρία, Φινλανδία και Νορβηγία είχαν πέρσι φυσιολογικούς έως και αυξημένους θανάτους με αποτέλεσμα φέτος να έχουν φυσιολογική έως και χαμηλότερη θνησιμότητα από κοροναϊό.

Αυτό συμβαίνει γιατί η θνησιμότητα κάθε χρόνο από ιώσεις και λοιμώξεις αφορά κυρίως αυτή τη μικρή ομάδα του πληθυσμού που λέγεται ευπαθής. Αυτοί οι άνθρωποι κάθε χρόνο λόγω κακής τους υγείας και πεσμένου ανοσοποιητικού κινδυνεύουν από την αντίδραση σε μία λοίμωξη.

Αν λοιπόν μια χρονιά η γρίπη επιφέρει το θάνατο σε λιγότερα άτομα αυτής της ομάδας, η επόμενη χρονιά θα βρει περισσότερο πληθυσμό να απειλήσει με κίνδυνο να έχει περισσότερους θανάτους από το κανονικό. Έτσι να αναφέρουμε ότι η Σουηδία πριν 2 χρόνια για την ίδια περίοδο σημείωνε 68.112 θανάτους, πέρσι μόλις 64.351, πολύ λιγότερο δηλαδή από το φυσιολογικό με αποτέλεσμα φέτος να έχει παραπάνω και να έχει φτάσει στους 69.773.

Αυτό το σημείο του βίντεο παρουσιάζει υπόθεση που διατύπωσε ο Anders Tegnell, ο επιδημιολόγος που σχεδίασε την στρατηγική αντιμετώπισης της πανδημίας για τη Σουηδία.

Αυτή του η θέση βασίστηκε σε μια μελέτη η οποία αναρτήθηκε στη σελίδα προδημοσιεύσεων “Social Science Research Network” στις 31 Αυγούστου με τίτλο “16 Possible Factors for Sweden’s High COVID Death Rate among the Nordics”. [πηγή]

Η εν λόγω μελέτη συντάχτηκε από 3 οικονομολόγους κανένας εκ των οποίων δεν έχει υπόβαθρο στην επιδημιολογία ενώ η ίδια η μελέτη, ως προδημοσίευση, δεν έχει περάσει peer-review.

Με απλά λόγια το επιχείρημα ότι η σοβαρότητα της πανδημίας συνδέεται με τη σοβαρότητα της περιόδου γρίπης του προηγούμενου έτους, δεν έχει καμία επιστημονική βάση.

[12:43]

Άλλος ένας πολύ σημαντικός παράγοντας της γενικότερης κατάστασης υπήρξε το θέμα των γηροκομείων. Για να καταλάβουμε την έκταση αρκεί να αναφέρουμε ότι σχεδόν οι μισοί θάνατοι παγκοσμίως συνέβησαν στα γηροκομεία. Αυτό σημαίνει κοντά στους 500.000 θανάτους σε γηροκομεία. Αν δηλαδή αντί για γενικό lockdown στον υγιή πληθυσμό είχαν ληφθεί τα σωστά μέτρα εξ αρχής για την ασφάλεια στα γηροκομεία, αυτή τη στιγμή θα είχαμε τους μισούς θανάτους και θα μιλούσαμε για μια απλή γρίπη. Άρα για την υψηλή θνησιμότητα της επιδημίας δεν ευθύνεται η ατομική ευθύνη, αλλά οι λανθασμένες επιλογές των ειδικών. Ακόμα και σήμερα όμως, δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους και εξακολουθούν την επιβολή ακραίων μέτρων στον υγιή πληθυσμό, ενώ έπρεπε να έχουν επικεντρωθεί στις ευπαθείς ομάδες.

Σε αυτό το σημείο ο παρουσιαστής διαστρεβλώνει πλήρως τη πραγματικότητα για το ζήτημα των θανάτων σε οίκους ευγηρίας. Ο ισχυρισμός πως “σχεδόν οι μισοί θάνατοι παγκοσμίως συνέβησαν στα γηροκομεία” είναι ψευδής.

Η μόνη αναφορά που έχει κάνει λόγο για 50% θανάτων μόνο σε γηροκομεία δημοσιεύτηκε από τον οργανισμό International Long Term Care Policy Network με τίτλο “Mortality associated with COVID-19 in care homes: international evidence”.

Η αναφορά παρουσίασε τα αρχικά της συμπεράσματα τον Απρίλιο του 2020 και ανανεώθηκε στις 14 Οκτωβρίου του 2020 αφού έλαβε πολύ μεγαλύτερο αριθμό δεδομένων από περισσότερες χώρες.

Όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά οι συγγραφείς της αναφοράς:

Αρχικό κείμενο: A striking finding of the first version of this report published on the 12th of April and when data were only available for 5 countries, was that in all those countries the share of deaths of care home residents was around 50% of all deaths linked to COVID-19. As data for more countries have been added, and more detailed data has become available for some of the countries, it has become clear that the impact of COVID-19 on care home residents has been very different internationally. Notably, one country(Jordan) reported no deaths (or infections) in care homes and two countries (Canada and Slovenia) reported that over 80% of COVID-19 deaths were of care home residents. With the caveat that the definitions used vary, on average the share of all COVID-19 deaths that were care home residents is 46% (based on 21 countries).

Μετάφραση: Ένα συγκλονιστικό εύρημα της πρώτης έκδοσης της παρούσας αναφοράς η οποία δημοσιεύτηκε στις 12 Απριλίου, όταν είχαμε διαθέσιμα δεδομένα μόνο από 5 χώρες, ήταν πως σε αυτές τις χώρες το ποσοστό των θανάτων από ενοίκους οίκων ευγηρίας αποτελούσε το 50% των συνολικών θανάτων από COVID-19. Όταν προσθέσαμε δεδομένα από περισσότερες χώρες έγινε σαφές πως η επίπτωση της COVID-19 στους οίκους ευγηρίας διέφερε σημαντικά από χώρα σε χώρα. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως μια χώρα (η Ιορδανία) δεν είχε κανένα καταγεγραμμένο θάνατο ή λοίμωξη σε οίκους ευγηρίας ενώ δυο χώρες (ο Καναδάς και η Σλοβενία) ανέφεραν πως πάνω από το 80% των θανάτων από COVID-19 καταγράφηκαν σε ενοίκους οίκων ευγηρίας. Με την κατανόηση ότι οι ορισμοί μπορεί να ποκίλου, κατά μέσο όρο το ποσοστό των θανάτων από COVID-19 σε ενοίκους οίκων ευγηρίας είναι 46% (με βάση δεδομένα από 21 χώρες).

Κατά συνέπεια η αναφορά βασίστηκε σε στοιχεία από 21 χώρες. Μέχρι σήμερα η COVID-19 έχει επηρεάσει 213 χώρες και περιοχές ανά τον κόσμο.

Αυτό σημαίνει ότι τα δεδομένα από 21 χώρες, παρότι είναι ιδιαίτερα σημαντικά στην ενημέρωση της εικόνας που έχουμε για τη πανδημία, δεν αντιπροσωπεύουν όλες τις χώρες και περιοχές που επηρεάστηκαν και προφανώς δε μεταφράζονται σε “500,000 θανάτους παγκοσμίως σε οίκους ευγηρίας”.

[13:29]

Εφόσον όμως οι θάνατοι έχουν επανέλθει στο φυσιολογικό σε όλες τις χώρες της Ευρώπης από τον Ιούνιο, τότε γιατί ακόμα μιλάμε για πανδημία; Γιατί ακόμα οι χώρες υποφέρουν από ακραία μέτρα, ανεργία και φτώχεια; Ο ΠΟΥ ανακοίνωσε ότι το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει μολυνθεί από τον ιό. Αυτό σημαίνει 770.000.000 κρούσματα με 1.1 εκατομμύριο νεκρούς, αυτό σημαίνει ότι ο δείκτης θνησιμότητας IFR είναι 0,14 όσο ακριβώς και μιας ήπιας γρίπης.

Αρχικά, η δήλωση του επικεφαλής έκτακτων καταστάσεων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ήταν πως σύμφωνα με τους μέχρι τώρα υπολογισμούς του φορέα, είναι πιθανό περίπου 1 στους 10 ανθρώπους παγκοσμίως να έχει κολήσει τον SARS-CoV-2.

Όσο έρχονται νέα δεδομένα σχετικά με την COVID-19 τόσο πιο ακριβής γίνεται η εικόνα που έχουμε τόσο για τα κρούσματα όσο και για τους θανάτους. Με δεδομένο λοιπόν ότι ο υπολογισμός του IFR είναι δυναμικός και επηρεάζεται από τις συνεχείς ενημερώσεις στα στοιχεία που χαρακτηρίζουν μια εν εξελίξει πανδημία η χοντρική χρήση του εν λόγω επιδημιολογικού όρου στο υπό εξέταση βίντεο δεν έχει ιδιαίτερη αξιοπιστία.

Ωστόσο, ακόμα και αν χρησιμοποιήσουμε τους υπολογισμούς του κ. Πετράκου, το IFR για την COVID-19 είναι και πάλι κατά πολύ μεγαλύτερο από αυτό της γρίπης.

Σύμφωνα λοιπόν με τον υπολογισμό που κάνει στο βίντεο, το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού είναι 770,000,000 κρούσματα και μέχρι στιγμής έχουμε περίπου 1,100,000 νεκρούς. Επομένως προκύπτει IFR 0.14 για την COVID-19.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, κάθε χρόνο καταγράφονται περίπου 1 δισεκατομμύριο περιπτώσεις γρίπης και 290,000-650,000 θάνατοι.

Χρησιμοποιώντας το μικρότερο άκρο του φάσματος καταλήγουμε σε IFR 0.029 ενώ χρησιμοποιώντας το μεγαλύτερο καταλήγουμε σε IFR 0.065, δηλαδή με βάση τη μεθοδολογία του κ. Πετράκου, το IFR της γρίπης είναι 115.38%-382.76% μικρότερο από το IFR της COVID-19.

Σε κάθε περίπτωση, όπως είχαμε σημειώσει και σε προηγούμενο άρθρο μας επί του θέματος, η εκτίμηση του IFR δε μπορεί να γίνει με καμιά ακρίβεια μέσω γενικών μετρήσεων αλλά απαιτεί εξειδικευμένες μελέτες, οι οποίες καταλήγουν σε πολύ μεγαλύτερη διαφορά θνητότητας μεταξύ γρίπης και COVID-19 (που εκτιμάται ότι φτάνει τις 14 φορές στους υπερήλικες).

[14:50]

Εδώ να πούμε ότι αναφέρονται σαν κρούσματα όλο οι θετικοί στο τεστ PCR, ενώ σύμφωνα με τον καθηγητή Μπαμπινιώτη, κρούσμα ονομάζεται η εκδήλωση συμπτωμάτων λοιμώδης νοσήματος. Άρα ο όρος ασυμπτωματικό κρούσμα είναι αστείος ως και επικίνδυνος. Δεν υπάρχει ασυμπτωματικό κρούσμα, ο ασυμπτωματικός είναι υγιείς ο οποίος πέρασε και νίκησε τον ιό χωρίς να νοσήσει και αυτή τη στιγμή έχει ανοσία. Όχι μόνο δηλαδή δεν αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια υγεία αλλά αποτελεί και ασπίδα ανοσίας όταν βρίσκεται  γύρω από ευπαθείς.

Αυτό το σημείο δείχνει πλήρη έλλειψη γνώσης για τη χρήση του όρου κρούσμα σε επιδημιολογικό πλαίσιο. Ο ορισμός κρούσμα όπως δίνεται από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Λοιμωδών Νοσημάτων και τον ΕΟΔΥ, αφορά άτομο που πληροί τα εργαστηριακά κριτήρια, δηλαδή την ανίχνευση νουκλεϊκού οξέος SARS-CoV-2 σε κλινικό δείγμα.

Κατά συνέπεια, ακόμα και αν ένα άτομο είναι ασυμπτωματικό, αν βρεθεί σε τεστ ότι φέρει τον ιό SARS-CoV-2 αποτελεί κρούσμα.

[15:21]

Το ίδιο το CDC ανακοίνωσε ότι οι άνθρωποι που δεν εμφανίζουν συμπτώματα δεν θα έπρεπε να κάνουν τεστ ακόμα και αν έχουν εκτεθεί πρόσφατα στον ιό.

Αυτή η δήλωση είναι πλήρως ψευδής. Το CDC στην σχετική σελίδα οδηγιών του, η οποία ενημερώθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου, αναφέρει ρητά πως αν έρθουμε σε κοντινή επαφή με επιβεβαιωμένο κρούσμα του ιού πρέπει να κάνουμε τεστ.

Επίσης αναφέρει πως αν βρισκόμαστε σε περιοχή όπου υπάρχει υψηλή μεταδοτικότητα ο πάροχος υγείας μας μπορεί να προτείνει την διεξαγωγή τεστ.

Η μόνη περίπτωση στην οποία αναφέρει πως δεν χρειάζεται να κάνουμε τεστ, εκτός αν συστηθεί από τον πάροχο υγείας μας, είναι αν δεν έχουμε συμπτώματα της COVID-19 και δεν έχουμε έρθει σε επαφή με επιβεβαιωμένο κρούσμα της νόσου.

[16:06]

Το φθινόπωρο παραδοσιακά είναι περίοδος με αυξημένες λοιμώξεις και αυξημένους θανάτους, αυτό δεν αποτελεί δεύτερο κύμα, αλλά νόμο της φύσης. Οι αριθμοί των θανάτων του φθινοπώρου δεν έχουν ουδεμία σχέση με τους θανάτους της άνοιξης και δεν συνιστούν 2ο κύμα. Σε περίπτωση που σε κάποιους οι 2 ή 5 θάνατοι τη μέρα φαίνονται πολλοί και επειδή είμαι σίγουρος πως δεν το φαντάζονται, να αναφέρω ότι στη χώρα μας κατά μέσο όρο πεθαίνουν κάθε μέρα 328 άνθρωποι από όλες τις αιτίες. Συνολικά χάνουμε 120.000 ανθρώπους το χρόνο στην Ελλάδα. Από αυτούς τους 120.000, οι 400 ήταν από κοροναϊό και για αυτούς τους 400 ή 500 σήμερα που μιλάμε κλείσαμε όλη τη χώρα. Ενώ για τους 30.000 θανάτους από καρκίνο δε κλείσαμε ούτε τα περίπτερα, ούτε απαγορεύσαμε τα τσιγάρα. Ας πάει να πνιγεί λοιπόν όλος ο κόσμος, εμάς το μόνο που μας νοιάζει είναι να μη πεθάνει κανείς από κοροναϊό.

Καταρχάς, πρέπει να αναφέρουμε ότι οι θάνατοι του φθινοπώρου είναι αυξημένοι συγκριτικά με αυτούς της άνοιξης.

Επιπρόσθετα, η ύπαρξη δεύτερου κύματος της πανδημίας δεν επιβεβαιώνεται μόνο από τη περίπτωση της Ελλάδας αλλά και από πολλές άλλες χώρες ανά το κόσμο οι οποίες είδαν δραματική αύξηση στα κρούσματα και τους θανάτους από τη νόσο.

Τέλος, η σύγκριση των θανάτων από COVID-19, μια μολυσματική ασθένεια, με τον καρκίνο, προς υποστήριξη του επιχειρήματος ότι τα μέτρα lockdown ήταν εσφαλμένα δεν έχει απολύτως καμία λογική ή βάση. Ο λόγος για τον οποίο πάρθηκαν τα εν λόγω μέτρα ήταν εξαιτίας της ιδιαίτερα μεγάλης μεταδοτικότητας του ιού και των σοβαρότατων επιπτώσεων που θα είχε η ανεξέλεγκτη μετάδοση του στο σύστημα υγείας της χώρας και στην ασφάλεια των πολιτών.

[17:13]

Ας μιλήσουμε τώρα για δύο κατηγορίες που στοχοποιήθηκαν, τους ασυμπτωματικούς νέους και τα παιδιά. Οι ασυμπτωματικοί λοιπόν σύμφωνα με 3 μελέτες που έφτασαν στον ΠΟΥ και ανακοινώθηκαν σε συνέντευξη τύπου τον Ιούνιο δε μεταδίδουν τη νόσο, παρά σπάνια. Τα παιδιά ήταν γνωστό από την αρχή ότι δε μεταδίδουν τη νόσο, όμως μετά το αφήγημα άλλαξε και είπαν ότι τελικά μάλλον μεταδίδουν.

Στην αρχή της επιδημίας είχε ανακοινωθεί ότι σε παιδάκι με κορωνοϊό έγινε ιχνηλάτηση των επαφών του και βρέθηκε ότι δε μετέδωσε τον ιό σε κανέναν από τους 172 ανθρώπους που ήρθε σε επαφή. Μελέτη που έγινε στη χώρα μας και ανακοινώθηκε το Σεπτέμβρη από τη Δρ. Έλενα Μαλτέζου, επιστημονική συνεργάτιδα του ΕΟΔΥ, έδειξε πως σε 23 οικογένειες που είχαν μέλη θετικά στον κορωνοϊό, ενώ οι ενήλικες μετέδωσαν τον ιό στα παιδιά, τα παιδιά δεν μετέδωσαν τον ιό ούτε σε άλλο παιδί ούτε σε ενήλικα.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Medical Virology και δεν πιστεύω να ακούσατε για αυτήν στις ειδήσεις. Αντιθέτως φόρεσαν μάσκες στα 4χρονα παιδιά.

Ο ισχυρισμός ότι σε συνέντευξη τύπου του ΠΟΥ ανακοινώθηκε πως τα ασυμπτωματικά άτομα μεταδίδουν σπάνια τη νόσο είναι διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Η δήλωση έγινε από την Dr. Maria Van Kerkhove η οποία μετά την αναστάτωση που προκάλεσαν οι δηλώσεις της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ξεκαθάρισε άμεσα την θέση της.

Όπως ανέφερε η ίδια, οι δηλώσεις της παρερμηνεύτηκαν καθώς στην επίμαχη συνέντευξη τύπου αναφερόταν σε μια υποκατηγορία μελετών και δεν έκανε γενικευμένη δήλωση για τα περιστατικά της νόσου παγκοσμίως ούτε ανακοίνωσε πως ο ΠΟΥ αναθεωρεί τη θέση του σχετικά με την ασυμπτωματική μετάδοση της νόσου. [πηγή]

Συγκεκριμένα ο ΠΟΥ αναφέρει σε σχετική έκθεση του πως υπάρχει σημαντική πιθανότητα μετάδοσης του ιού από ασυμπτωματικούς φορείς. [πηγή]

Προχωρώντας στο επόμενο σημείο που θίγει ο κ. Πετράκος βρίσκουμε τον ισχυρισμό πως “τα παιδιά ήταν γνωστό από την αρχή ότι δε μεταδίδουν τη νόσο, όμως μετά το αφήγημα άλλαξε και είπαν ότι τελικά μάλλον μεταδίδουν“. Το εν λόγω θέμα έχει καλυφθεί από το άρθρο μας με τίτλο “Τα παιδιά μπορούν να μεταδώσουν τον κοροναϊό” το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Επιγραμματικά μπορούμε να αναφέρουμε πως ενώ μέχρι προσφάτως η επικρατούσα άποψη στην επιστημονική κοινότητα ήταν ότι τα παιδιά δεν μεταδίδουν εύκολα τον κοροναϊό, η άποψη αυτή έχει αρχίσει να ανατρέπεται από νέες και πιο ποιοτικές μελέτες.

Τέλος, παρότι η μελέτη της Δρ. Μαλτέζου και των συνεργατών της εμφανίζει μεγάλο ενδιαφέρον, όπως αναφέρουν και οι ερευνητές έχει ορισμένες αδυναμίες. [πηγή]

Συγκεκριμένα το δείγμα που εξετάστηκε ήταν αρκετά μικρό ενώ όπως αναφέρουν οι ερευνητές οι ενήλικοι εμφανίζουν συμπτώματα σε μεγαλύτερο ποσοστό από τα παιδιά επομένως είναι πιθανό ο γονέας να ταυτοποιήθηκε ως η αρχική πηγή της νόσου αλλά το ασυμπτωματικό παιδί να ήταν στη πραγματικότητα η πηγή. Γι αυτό το λόγο μεταξύ άλλων το συμπέρασμα που διατύπωσαν οι συγγραφείς της μελέτης ήταν πως:

Συνεπώς δε μπορεί να εξαχθεί στέρεο συμπέρασμα για την αρχική πηγή λοίμωξης ενώ ο ρόλος των παιδιών στη μετάδοση του ιού χρειάζεται περαιτέρω έρευνα.

Με απλά λόγια η μελέτη που παραθέτει ο κ. Πετράκος προς υποστήριξη του ισχυρισμού πως τα παιδιά δεν μεταδίδουν τη νόσο δεν φαίνεται να επαληθεύει αυτή τη θέση και δείχνει επιφανειακή ανάγνωση της έρευνας.

[18:57]

Κάποιοι επιστήμονες αναρωτήθηκαν πως μπορεί να έπαιξαν τόσο έξω οι αρχικές εκτιμήσεις που μιλούσαν για υπερταχεία μετάδοση του ιού και για 20 εκατομμύρια θανάτους παγκοσμίως. Ένας από αυτούς, ο Καρλ Φρίστον, ο οποίος πέρσι ανακηρύχθηκε ο σπουδαιότερος νευροεπιστήμονας της σύγχρονης εποχής, χρησιμοποίησε το πρόγραμμα που έχει εφεύρει για να χαρτογραφήσει τον ανθρώπινο εγκέφαλο, με σκοπό να μελετήσει την εξάπλωση του κορωνοϊού.

Αυτό που ανακάλυψε και ανακοίνωσε στην επιστημονική κοινότητα ήταν ότι έως και το 80% του παγκόσμιου πληθυσμού, δεν είναι ευαίσθητοι στον κοροναϊό. Είναι σα να έχουν μια προϋπάρχουσα ανοσία.

Αυτό το πόρισμα ήρθαν να ενισχύσουν μελέτες κατά τις οποίες βρέθηκαν Τ-λεμφοκύτταρα, τα λεγόμενα Τ-cells, τα οποία είναι υπεύθυνα για την καταπολέμηση του ιού εντός των κυττάρων σε δείγματα αίματος έως και 3 χρόνια πριν τον κοροναϊό.

Αυτό σημαίνει ότι μια πολύ μεγάλη μερίδα του πληθυσμού είχε ήδη αυτά τα Τ-cells από επαφή με άλλους κοροναϊούς όπως το κοινό κρυολόγημα. Έως και ένα 80% δηλαδή του πληθυσμού είχαμε ήδη ανοσία και αυτό ανατρέπει την κινδυνολογία ότι πρόκειται για έναν ιό όπου ο οργανισμός μας δεν έχει καμία άμυνα απέναντι του.

O Karl Friston είναι ένας νευροεπιστήμονας ο οποίος ανέπτυξε ένα μαθηματικό μοντέλο για να κάνει προβλέψεις σχετικά με την διασπορά του SARS-CoV-2.

Όπως ανέφερε σε συνέντευξη του στην εφημερίδα Guardian το μοντέλο του υπολογίζει ποιο ποσοστό ατόμων δεν είναι πιθανό να κολλήσει τον ιό λόγω πληθώρας παραγόντων όπως η μικρή πιθανότητα να έρθει σε επαφή με πολλά άτομα λόγω απομόνωσης.

Ο ίδιος δεν λέει ότι το 80% των ανθρώπων παγκοσμίως έχει κάποια μορφή ανοσίας στον ιό, αλλά ότι σε κάθε δεδομένη χώρα ή περιοχή το ποσοστό των ατόμων τα οποία μπορούν να κολλήσουν τον ιό, λόγω παραγόντων όπως η εγγύτητα σε άτομα που φέρουν τον ιό, δεν είναι 100% του πληθυσμού.

Σε κάθε περίπτωση, το μοντέλο έχει περιορισμούς τους οποίους εξηγεί ενδελεχώς ο Dr. Friston και η ομάδα του στη σχετική αναφορά που έχουν εκδώσει με πειραματικές εφαρμογές του μοντέλου τους. Η αναφορά κυκλοφόρησε ως προδημοσίευση στη βάση δεδομένων arxiv με τίτλο “Dynamic Causal Modeling of COVID-19”. [πηγή]

Σε αυτό το σημείο αξίζει να τονίσουμε πως ο Dr. Friston στον οποίο ο κ. Πετράκος αναφέρεται ως “σπουδαιότερο νευροεπιστήμονας της σύγχρονης εποχής“, όχι μόνο αποδέχεται το γεγονός ότι υπάρχει η πανδημία και τις καταστροφικές της επιπτώσεις, αλλά στη συνέντευξή του στη Guardian ανέφερε χαρακτηριστικά το φόβο του για δεύτερο κύμα της πανδημίας από τον Μάϊο.

Όσον αφορά τις μελέτες για τα T-λεμφοκύτταρα, ο Dr. Friston δεν έχει καμία σχέση με αυτές τις ερευνητικές εργασίες ούτε έκανε τον οποιονδήποτε υπαινιγμό σχετικά με αυτή την μορφή ανοσίας. Πρόκειται για υπόθεση σύμφωνα με την οποία ένα μέρος του γενικού πληθυσμού έχει Τ-λεμφοκύτταρα στον οργανισμό του (ειδικά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος) τα οποία αντιδρούν με τον SARS-CoV-2 ακόμα και αν δεν έχουν έρθει ποτέ ξανά σε επαφή με τον ιό.

Οι μελέτες στις οποίες αναφέρεται ο κ. Πετράκος για τα Τ-λεμφοκύτταρα υπάρχουν, ωστόσο καμία εξ αυτών δεν ισχυρίζεται πως αυτά τα Τ-λεμφοκύτταρα παρέχουν ανοσία και αποτρέπουν λοίμωξη με τον ιό. Οι ερευνητές κάνουν μόνο λόγο για περιορισμό της σοβαρότητας της ασθένειας στη περίπτωση που οι υποθέσεις τους ευσταθούν. Επιπρόσθετα, όλες αυτές οι μελέτες τονίζουν πως τα συμπεράσματα τους δεν είναι βέβαια και πρέπει να επιβεβαιωθούν από περαιτέρω έρευνες.

[20:17]

Όλα αυτά τα νούμερα και τα στοιχεία που σας ανέφερα είναι σύμφωνα με τους επίσημους πίνακες. Δε θα μπω καν στη διαδικασία να αναφέρω πόσο μεγάλη υπερκαταγραφή έχει συμβεί και στα κρούσματα και στους θανάτους. Το έχουν επίσημα παραδεχτεί όλοι οι φορείς αλλά και ένα μικρό παιδί πια έχει καταλάβει πως ούτε οι μισοί θάνατοι από αυτούς που έχουμε μετρήσει δεν οφείλονται στον κορωνοϊό.

Αν μη τι άλλο, εκπρόσωποι του Παγκόμσιου Οργανισμού Υγείας έχουν δηλώσει επανειλημμένα πως είναι πολύ πιθανό να γίνεται υποεκτίμηση των θανάτων από COVID-19.

Στο ίδιο συμπέρασμα έχουν καταλλήξει και αρκετές μελέτες, συγκεκριμένα για τις Ηνωμένες Πολιτείες. [πηγή 1][πηγή 2][πηγή 3]

Συμπέρασμα

Βασιζόμενοι στην αξιολόγηση των ισχυρισμών του κ. Πετράκου στο υπό εξέταση βίντεο, καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως η παρουσίαση του αποτελεί συλλογή διαστρεβλώσεων επιστημονικών μελετών και αναφορών από επίσημους φορείς υγείας.