Από τον περασμένο Μάρτιο όλοι συζητούσαμε να μπορέσουμε να αντέξουμε στο πρώτο κύμα της πανδημίας ώστε να μπορέσουμε να προετοιμαστούμε καλύτερα για το δεύτερο και πιο δυνατό. Από τότε η προοπτική να βρεθεί σύντομα εμβόλιο φάνταζε πολύ μακρινή.

Αντέξαμε με το γενικό lockdown στην πρώτη φάση και γι’ αυτό έβαλαν όλοι πλάτη. Η ατομική ευθύνη συναντήθηκε με την κρατική και πέρασε όσο πιο ανώδυνα μπορούσε το πρώτο κύμα. Μετά ακολούθησαν αποφάσεις για να περιοριστούν οι απώλειες κυρίως στο οικονομικό πεδίο διότι το σοκ ήταν μεγάλο.

Από την πρώτη περίοδο όμως πολλοί –και προφανώς πιο ειδικοί από τους δημοσιολογούντες επί παντός επιστητού- είχαν σημειώσει ότι η χώρα πρέπει να είναι οχυρωμένη για την επόμενη φάση της πανδημίας. Ουδείς μπορεί να πει ότι δεν γνώριζε ή δεν ήταν ενήμερος για το τι θα επακολουθήσει.

Οι στοιχειώδεις γνώσεις διαχείρισης κρίσεων οδηγούν στη λήψη συγκεκριμένων μέτρων και βέβαια στην κατάρτιση επιχειρησιακού πλάνου κατάλληλου για την αντιμετώπιση εκτάκτων καταστάσεων. Άλλο ο υπουργός Υγείας, άλλο ο υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών, κ.α.

Και βέβαια, οι έκτακτες αυτές καταστάσεις ήταν αναμενόμενες και ως εκ τούτου τα αρμόδια υπουργεία όφειλαν έγκαιρα να έχουν καταρτίσει τα σχέδιά τους ώστε να προχωρούν άμεσα στις αναγκαίες παρεμβάσεις.

Αυτό δυστυχώς δεν έγινε και βλέπουμε να τρέχουν πίσω από τις εξελίξεις, δείγμα έλλειψης στρατηγικής και σωστής αξιολόγησης των δεδομένων. Όποιο τυπικό εγχειρίδιο διαχείρισης κρίσεων άνοιγαν στα αρμόδια υπουργεία θα διαπίστωναν ότι έπρεπε να έχουν γίνει πολύ νωρίτερα διάφορες κινήσεις.

Η διαχείριση κρίσεων δεν είναι πυρηνική φυσική και δεν την καθιστά απόμακρη ειδικά σε πολιτικούς που καλούνται να αντιμετωπίσουν έκτακτες καταστάσεις. Εξάλλου υπήρχε η πρόδρομη φάση της κρίσης και οι προειδοποιήσεις για τα μελλούμενα.

Π.χ. δεν χρειάζεται και ιδιαίτερη συζήτηση και ανάλυση για να υπάρχουν έγκαιρα περισσότερες ΜΕΘ ή να ενισχυθεί έγκαιρα ο στόλος των λεωφορείων, όταν αυτό γίνεται και στο εξωτερικό και άρα υπάρχουν και καλές πρακτικές να αντιγραφούν.

Πολλά μπορούν να ειπωθούν, αλλά αυτό ήδη γίνεται από τα κόμματα στο πλαίσιο της αντιπολίτευσης που κάνουν και άλλα προτάσσονται από τους αρμόδιους φορείς. Το ζήτημα είναι να γίνουν έστω και τώρα οι αναγκαίες παρεμβάσεις με στρατηγικό πλάνο από τους αρμόδιους υπουργούς και όχι με τη λογική του «βλέποντας και κάνοντας».

Δεν υπάρχουν δικαιολογίες στο πεδίο της διαχείρισης κρίσεων ειδικά σε τέτοιες πρωτόγνωρες συνθήκες και αυτό είναι σαφές ότι το αντιλαμβάνεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Και για να θυμηθούμε και να παραφράσουμε μια φράση από ταινία: «Στοιχειώδες κ. Πρωθυπουργέ».

Headlines