Ο κινηματογράφος δίδαξε σε μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων ανά τον κόσμο πώς είναι το φιλί, πώς φαινόμαστε όταν φιλιόμαστε και πόσο σημαντικό είναι να κλείνουμε τα μάτια. Παθιασμένα φιλιά δεν έχουμε δει μόνο σε ερωτικές ταινίες, ούτε όλες οι ερωτικές ταινίες διαθέτουν έντονα φιλιά κατ΄ ανάγκη.
Οι παρακάτω δεκαπέντε ελληνικές ταινίες, όμως, κάποιες παλιές και ασπρόμαυρες, άλλες σχεδόν καινούργιες μας χάρισαν απλόχερα το θέαμα δύο ζευγαριών από χείλη που ενώνονται και στήνουν την δική τους χορογραφία επί της οθόνης.
Φώτα, κάμερα, πάμε!
Φτηνά Τσιγάρα, του Ρένου Χαραλαμπίδη (2000)
Το φιλί της τελευταίας σκηνής στο λεωφορείο με το ζευγάρι της ταινίας να ανταλλάσσει το πιο ζεστό, το πιο γλυκό φιλί της νέας χιλιετίας που μόλις είχε μπει όταν η ταινία κυκλοφόρησε. Η φωνή της Έλλης Πασπαλά να τραγουδά “Λευκό μου γιασεμί” ενέτεινε την ερωτική ατμόσφαιρα ιδανικά.
Νύφες, του Παντελή Βούλγαρη (2004)
Μια αριστουργηματική ταινία που, και χωρίς, φιλί ή φιλιά έκανε και πάλι την καρδιά μας να χτυπάει. Όταν όμως είδαμε τον Νόρμαν Χάρις να πλησιάζει τη Νίκη Δούκα τότε η καρδιά μας σταμάτησε.
Κρυστάλλινες Νύχτες, του Τώνιας Μαρκετάκη (1991)
Αυτή η ταινία αποτελεί κατάθεση ψυχής περί του απόλυτου έρωτα που, αν δεν τα νικάει όλα, αφήνεται να ηττηθεί γλυκά από τον χρόνο για να τον συντρίψει σε ένα γύρισμα της μοίρας και πάλι. Γράφτηκε για αυτήν ότι περιλαμβάνει την ωραιότερη ερωτική σκηνή που έχει γυριστεί ποτέ στον ελληνικό κινηματογράφο, η οποία κατατίθεται σαν μυστική τελετουργία, σαν άφραστο ποίημα-ύμνος στην ζωή. Απολαυστικά όλα τα φιλιά της Γερμανίδας κεντρικής ηρωίδας με τον νεαρό γαλατά Εβραίο…
Στέλλα, του Μιχάλη Κακογιάννη (1955)
Δεν θα μπορούσε να λείπει αυτή η ταινία, για την οποία περιττεύουν οι συστάσεις,από αυτήν εδώ την λίστα. Η Μελίνα Μερκούρη στην αγκαλιά του Γιώργου Φούντα ανεπανάληπτη και οι δυο τους δημιούργησαν μια εικόνα χαραγμένη γιαπάντα ανάμεσα στις πιο αριστοτεχνικές του ελληνικού σινεμά. Μα, τι ζευγάρι, τι φιλί.
Η νεράιδα και το παλικάρι, του Ντίνου Δημόπουλου (1969)
Αλίκη-Δημήτρης και τα λόγια είναι περιττά. Αν και πρωταγωνίστησαν μαζί σε πολλές ταινίες και τα κινηματογραφικά φιλιά τους είναι ουκ ολίγα, αυτή η ταινία σφράγισε τα χείλη τους με μοναδικό τρόπο και συγκίνησε βαθιά τους θεατές. Το σενάριο του Λάκη Μιχαηλίδη ήταν συνταγή επιτυχίας: Κρήτη, βεντέτα, κωμωδία, ρομάντζο και…παλικαριά.
Στρέλλα, του Πάνου Κούτρα (2009)
Συζητήθηκε πολύ και άρεσε περισσότερο αυτό το καλλιτεχνικό τόλμημα του δημοφιλούς σκηνοθέτη,ο οποίος ασχολήθηκε με μια δυναμική, αυθάδη τρανσέξουαλ ηρωίδα και την διαδρομή αυτής στην ζωή και τον έρωτα. Τα φιλιά της Στρέλλας, όμως,με έναν άρτι αποφυλακισθέντα γοητευτικό μεσήλικα βγήκαν στο τέλος ξινά κι εμείς,αφού στην αρχή μείναμε με το στόμα ανοιχτό, έπειτα δακρύσαμε και, τελικά, χαμογελάσαμε πικρά και πλατιά.
Ένας Άλλος Κόσμος, του Χριστόφορου Παπακαλιάτη (2015)
Μια ταινία σταθμός στο ελληνικό σινεμά, από τις λίγες ταινίες που απευθύνθηκαν στο ευρύ κοινό και όχι σε “εκλεκτούς σινεφίλ”, μίλησε με την γλώσσα του και τόλμησε να περάσει ξεκάθαρα μηνύματα για την κρίση, τον ρατσισμό, τον έγγαμο βίο, την ελληνική κοινωνία. Μέσα από όλα αυτά, σαν φως που τρυπάει το σκοτάδι, πέρασε ο έρωτας. Διαφορετικά ζευγάρια ανθρώπων σκιαγραφούνται και όλα βιώνουν το πάθος και την αγάπη διαφορετικά, αλλιώτικα, μα τελικά, τόσο ίδια. Φυσικά, τα καυτά φιλιά του Χριστόφορου Παπακαλιάτη-ο οποίος έπαιζε βεβαίως βεβαίως στην ταινία του- με την καυτή, ξανθιά Σουηδέζα “έγραψαν” πολύ όμορφα στην οθόνη.
Η Κάλπικη Λίρα, του Γιώργου Τζαβέλλα (1955)
Το επικό ζεύγος Λαμπέτη και Χορν στα καλύτερά του, σε έναν τρυφερό, σινεφίλ ύμνο στα όνειρα και στους εφιάλτες των καθημερινών ανθρώπων. Μέσα σε αυτήν την πολύ καλή σκιαγράφηση της δεκαετίας του ‘50 στην Ελλάδα, το ειδύλλιο των δύο σταρ ηθοποιών μένει ανεξίτηλο και χαρίζει ατόφια ομορφιά.
Δάκρυα για την Ηλέκτρα, του Γιάννη Δαλιανίδη (1966)
Το σενάριο του Φώσκολου καθήλωσε το κοινό και το κράτησε προσηλωμένο στην πλοκή της ταινίας από την αρχή μέχρι το τέλος-είναι κρίμα που δεν προβάλλεται συχνότερα από την τηλεόραση. Οι πανέμορφοι Λάσκαρη και Αλεξανδράκης επιτυγχάνουν μια κινηματογrαφική συνάντηση γεμάτη χημεία και ένταση. Τα φιλιά τους και τα αγγίγματά τους είναι η επιτομή του αισθησιακού.
Επικίνδυνες Μαγειρικές, του Βασίλη Τσελεμέγκου (2010)
Δεν ήταν η πιο επιτυχημένη κινηματογραφική συνταγή, ούτε έλαβε τις καλύτερες κριτικές. Κανείς όμως δεν μπορείνα αμφισβητήσει την απαράμιλλη αισθητική αξία της εν λόγω ταινίας, που έθεσε στο κέντρο της την αγωνιώδη διεκδίκηση δύο διαφορετικών τύπων άνδρα (Χωραφάς-Μαρκουλάκης) για χάρη μίας υπέροχης γυναίκας(Ζυγούλη). Κάπου ανάμεσα σε αλεύρια και μπαχαρικά, σκάνε σαν πυροτεχνήματα παθιασμένα χάδια και φιλιά που προκαλούν ρίγη ζήλειας σε άντρες και γυναίκες.
Attenberg, της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη (2010)
Στις αρχές της δεκαετίας του διανύουμε, το greek weird wave ξεκινούσε να σκάει στην ακτή ενός κινηματογραφικού κατεστημένου στην χώρα μας και να ταράζει τα νερά. Άξιος εκπρόσωπός του η συγκεκριμένη ταινία η οποία παρουσίασε νέες εναλλακτικές του τι μπορεί να είναι ή να θεωρείται όμροφο και σέξι. Στην πολύ αρχή της, δύο γυναίκες ενώνουν τις γλώσσες τους με παράδοξο τρόπο και, ναι, ποιος είπε ότι ένα καυτό φιλί μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με συγκεκριμένο τρόπο;
Εκείνος κι εκείνη, του Ερρίκου Ανδρέου (1967)
Αυτό το φιλμ υρίστηκε το καλοκαίρι του 1966, στο εντυπωσιακό φοινικόδασος στην παραλία Βάι της Κρήτης. Η Τζένη ερμηνεύει μια γυναίκα που έρχεται στο νησί από την πολιτεία, ως δραπέτης της υποκρισίας, της διαφθοράς και της πλήξης. Την ερωτεύεται ένα αγνό χωριατόπαιδο (ο κούκλος Φαίδων Γεωργίτσης) και ζουν μαζί από την αρχή την ιστορία του κόσμου. Όταν όλο αυτό τελειώσει η νεαρή κυρία θα επιστρέψει στα αδιέξοδα της, στην αμαρτωλή πολιτεία και στον κυβερνήτη σύζυγο της. Αν και η ταινία δέχθηκε πολλές αρνητικές και επιθετικές κριτικές, πρόκειται για μια υψηλής ποιότητας παραγωγή της Φίνος Φιλμ.Ο Γερμανός διευθυντής φωτογραφίας Καρλ – Χάιντς Χούμμελ έχει αποτυπώσει στην ταινία με τρόπο ανεπανάληπτο την ομορφιά και την δραματικότητα της Τζένης Καρέζη, τα φιλιά της οποίας με τον συμπρωταγωνιστή της ανάβουν φωτιές μέχρι σήμερα.
Το φιλήδονο κορμί της, του Ηλία Μυλωνάκη (1975)
Ένας νεαρός ζιγκολό (Αντώνης Λιώτσης), παντρεμένος µε µια εφοπλίστρια (Εύη Τριανταφύλλου), προφανώς για τα λεφτά της, συνδέεται ερωτικά µε τη γραμματέα της (Ντόρα Δούµα). Η εφοπλίστρια είναι σίγουρη ότι ο άνδρας της την απατά, όμως δεν φαντάζεται ότι την απάτα µε τη γραμματέα της, την οποία θεωρεί λεσβιάζουσα και αποκλειστική της ερωμένη. Η γραμματέας, παίζοντας διπλό παιχνίδι, οδηγεί τον ζιγκολό να σκοτώσει την εφοπλίστρια. Τότε αυτός έκπληκτος ανακαλύπτει ότι έπεσε θύρα πλεκτάνης: µμοναδική κληρονόμος της εφοπλίστριας είναι η σατανική γραμματέας! Η ταινία έκοψε 57.507 εισιτήρια και, φυσικά, αποκαλύπτει πολλά περισσότερα από μερικά παθιάρικα φιλιά… 14. Το τανγκό των Χριστουγέννων, του Νίκου Κουτελιδάκη (2011)
Βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Γιάννη Ξανθούλη, η ταινία δίχασε κοινό και κριτικούς, αλλά χάραξε την δική της πορεία με σχετική, αν όχι μεγάλη, επιτυχία. Δεκαετία του 1970… είναι Χριστούγεννα και στο στρατόπεδο Βάτη, στον Έβρο, προετοιμάζονται για την καθιερωμένη χριστουγεννιάτικη γιορτή. Σε μία από τις τελευταίες στιγμές που ο φαντάρος μαθαίνει τον Υπολοχαγό του Τανγκό, ο χορός καταλήγει σε ένα πραγματικό φιλί μεταξύ των δύο ανδρών (Αλμπάνης-Στάνκογλου), το οποίο αναμφίβολα προκάλεσε πλείστους σχολιασμούς από το συντηρητικό μέρος των θεατών. Ίσως, αν αυτή η ταινία κυκλοφορούσε σήμερα να δεχόταν διαφορετική υποδοχή.
Ο Αστακός, του Γιώργου Λάνθιμου (2015)
Δεν είναι αμιγώς ελληνική, αυτή η αντισυμβατική και κάπως σουρεάλ ταινία, αλλά ο Έλληνας σκηνοθέτης Λάνθιμος και ο επίσης Έλληνας σεναριογράφος Φιλίππου έκαναν περήφανη την Ελλάδα οδηγούμενοι σε υποψηφιότητα Όσκαρ καλύτερου σεναρίου. Το φιλί του ζευγαριού που πρωταγωνιστεί μες στο σκοτεινό, μυστηριώδες δάσος υπό τους ήχους του soundtrack της Δανάης μας έμεινε αξέχαστο, αν και μπορούμε να πούμε το ίδιο και για πολλές άλλες σκηνές της ταινίας, όχι κατ΄ανάγκη ρομαντικές ή μάλλον ρομαντικές με τον δικό τους τρόπο.
Προειδοποίηση από τους υπουργούς Εξωτερικών Αγγλίας και Γαλλίας οι οποίοι υπόσχονται να βοηθήσουν την Ουκρανία να επιτύχει μια «δίκαιη ειρήνη» έναντι του Πούτιν.
Οι ανησυχίες για τη δημοσιονομική θέση των ΗΠΑ, που τροφοδοτούνται από τον αυξημένο δανεισμό για τη χρηματοδότηση των φορολογικών περικοπών και των δαπανών, μπορεί να προκαλέσουν φόβους
Το άστρο WOH G64, περίπου 2.000 φορές μεγαλύτερο από τον Ήλιο, είναι το πρώτο εξωγαλαξιακό αντικείμενο στο οποίο καταφέρνουν να ζουμάρουν οι αστρονόμοι.
Η εκτίμηση έρχεται να προστεθεί στην ανησυχία ορισμένων επενδυτών ότι τα δισεκατομμύρια που επενδύονται στην τεχνητή νοημοσύνη δεν φέρνουν τα αντίστοιχα κέρδη.
