Ο τραχανοπλαγιάς του Μάντσεστερ

Στη Βρετανία με το 1,2 εκατομμύρια κρούσματα και τους 50 χιλιάδες νεκρούς λόγω του κοροναϊού, η κυβέρνηση αποφασίζει lockdown.

Τέρμα οι παμπ, τέλος οι μπυροκαταστάσεις, τέλος και το τσάι με τους φίλους και τους κολλητούς.

Οι Βρετανοί, με κρύα καρδιά μένουν μέσα, ξεχνούν τις αγαπημένες τους συνήθειες, δεν μαζεύονται στα σπίτια φίλων, ούτε πάνε στην… πεθερά για μπραντς με τηγανίτες ή για βραδινό με λουκάνικα και πουρέ.

Τέλος και η μπάλα στις παμπ όπου όλοι μαζί πανηγυρίζουν και αγκαλιασμένοι τραγουδάνε για την αγαπημένη τους ομάδα.

Βαρύ το τίμημα του κοροναϊού, όμως, τι να γίνει; Ετσι πρέπει και δεν μπορεί να μην τηρούνται οι κανόνες με τόσους νεκρούς.

Όμως, να που υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Ο γνωστός βουλευτής Πολ, αυτός που βρίζει, ασχημονεί, βιαιοπραγεί κατά γυναικών, γράφει στα παλιά του τα παπούτσια τους νόμους του κράτους αλλά και τους ηθικούς κανόνες, είναι εδώ.

Εν μέσω πανδημίας, όπου η απόσταση είναι βασική, οι μάσκες απαραίτητες και η αποφυγή γλεντιών υποχρεωτική, ο Πολ ο βουλευτής αποφασίζει να κάνει όπως το λέει η κούτρα του.

Καλεί σε tea party πέντε – έξι φίλους του, κάθονται στο ίδιο τραπέζι, πίνουν το τσαγάκι τους, γεύονται το English Breakfast τους, και περνάνε καλά.

Επειδή ο Πολ είναι γνωστός τσαμπουκάς στο βρετανικό κοινοβούλιο, κι επειδή γράφει κανονικά και το κόμμα των Εργατικών στο οποίο ανήκει, δεν διστάζει να δημοσιοποιήσει το tea party του.

Ανεβάζει φωτογραφία στα social media και καυχιέται γιατί μπορεί και βγαίνει, γιατί μπορεί κι έχει κανονική ζωή και φίλους.

Στη βρετανική πολιτική σκηνή γίνεται χαμός. Οργισμένοι οι… κορονιασμένοι πολιτικοί, δεν μπορούν να ανεχθούν άλλο τον Πολ τον βουλευτή που δεν υπολογίζει τίποτε.

Οι εφημερίδες και τα υπόλοιπα μέσα ενημέρωσης αφιερώνουν πολύ χρόνο στο παράνομο tea party, που είναι και μη νόμιμο και μη ηθικό.

«Δεν μπορεί ακόμη και ο Μπόρις Τζόνσον να καλεί τον κόσμο να απομονωθεί και να έρχεται ο Πολ να διαλύει τα πάντα. Δεν είναι δυνατόν. Πρέπει να παραιτηθεί ή να τον παραιτήσουν από το κόμμα του».

Κι έτσι γίνεται. Στη Βρετανία δεν υπάρχουν ισορροπίες, στεγανά και αρχηγοί που καλύπτουν συνεχώς τους άφρονες βουλευτές τους.

Μια του κλέφτη, δυο του ψεύτη, τρεις και η κακή του ώρα.

Ο Πολ πάει στο σπίτι του, να πίνει το τσάι του με την ησυχία του και να σκεφτεί ότι ένας πολιτικός πρέπει να είναι πρότυπο πολίτη.

Πρέπει να είναι σεβαστό πρόσωπο, ευγενής, μεγαλόθυμος ακόμη και με τους εχθρούς του, σοβαρός, να σέβεται τους νόμους και τη Δημοκρατία που δήθεν υπηρετεί.

Δεν μπορεί να καπνίζει όταν απαγορεύεται το κάπνισμα.

Δεν μπορεί να βρίζει όποιον δεν του αρέσει.

Δεν μπορεί να κάνει μπούλινγκ σε δημοσιογράφους ή άλλους.

Δεν μπορεί να αμελεί τα καθήκοντά του κάνοντας tea party και τρώγοντας ώρες στο «φατσοβιβλίο».

Γενικώς δεν μπορεί να συμπεριφέρεται σαν τραχανοπλαγιάς του Μάντσεστερ.

Ετσι είναι στη Βρετανία. Και οποιαδήποτε ομοιότητα με άλλες χώρες είναι απλά σύμπτωση…