Η πρόταση του Αλέξη Τσίπρα για υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής ουσιαστικά «μπάζει» από παντού. Και αναδεικνύει τον πολιτικό οπορτουνισμό που διέπει πολλές από τις κινήσεις ή προτάσεις που κάνει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Κατ’ αρχάς, ως πρόταση είναι παντελώς αστεία, με την έννοια ότι η κυβέρνηση αυτή ψηφίστηκε πριν από 1,5 χρόνο, έχει ευρεία αποδοχή και αυτή κυβερνά.

Δουλειά της αντιπολίτευσης είναι να ασκεί κανονική αντιπολίτευση κι όχι να προτείνει επί της ουσίας συγκυβέρνηση. Δηλαδή ποιο θα είναι το επόμενο βήμα ενός κόμματος που στις δημοσκοπήσεις δεν πιάνει πάνω από 20%; Να προτείνει κυβέρνηση εθνικής ενότητας με άλλον πρωθυπουργό και να ζητήσει εκλογές;

Από πολιτικής άποψης, επομένως, η πρόταση για υπουργό Υγείας που θα τον δέχονται όλοι, είναι απλά μια επικοινωνιακή πομφόλυγα.

Δεν τους αρέσει ο Κικίλιας; Ας καταθέσουν πρόταση μομφής εναντίον του ή ας τον σκίζουν καθημερινά αναδεικνύοντας τα λάθη του. Ο υπουργός κρίνεται από τον πρόεδρο της εκάστοτε κυβέρνησης και, όπως γνωρίζουμε, ο ανασχηματισμός θα έρθει κάποια στιγμή και θα βάλει τα πράγματα στη θέση τους.

Από την άλλη, να προτείνει κάτι τέτοιο ο Τσίπρας, να ζητά συγκυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, μοιάζει με ανέκδοτο με την έννοια ότι επί 4,5 χρόνια ήταν στην κυβέρνηση.

Και δεν τα έκαναν όλα τέλεια. Το αντίθετο μάλιστα. Αντικατέστησε, μήπως, ο πρώην πρωθυπουργός κανέναν υπουργό από εκείνα τα «παλτά» που οδήγησαν τη χώρα στα βράχια;

Αλλαξε κανέναν υπουργό από εκείνους που ντρόπιασαν την Ελλάδα ή με τις ενέργειές τους την υποβάθμισαν σε όλα τα επίπεδα;

Όχι, φυσικά. Ο Αλέξης Τσίπρας και κάθε πρωθυπουργός, κρίνεται και για τις επιλογές του. Ευτυχώς η Δημοκρατία είναι ένα πολίτευμα που ο λαός είναι ο τελικός κριτής. Και ο ΣΥΡΙΖΑ κρίθηκε. Να είστε σίγουροι ότι και η ΝΔ θα κριθεί κάποια στιγμή και για πολλές από τις πράξεις της θα φάει «κόκκινη» κάρτα.

Μέχρι να έρθει η ώρα του λαού, όμως, η κυβέρνηση κυβερνά, η αντιπολίτευση ελέγχει. Απλά, δημοκρατικά και σταράτα.

Εκτός κι αν νομίζουν στην Κουμουνδούρου ότι έχουν κάποιου είδους λαϊκή εντολή συγκυβέρνησης.

Η θεία κοινωνία και ο υπουργός

Πάμε τώρα στο πρόσωπο που πρότειναν για υπουργό Υγείας. Την καθηγήτρια και πολύ σοβαρή επιστήμονα, Αθηνά Λινού. Μια νηφάλια φωνή η οποία έχει σπουδαίο έργο και στο παρελθόν. Εχει δώσει αγώνες για να ενημερώσει για τις διατροφικές συνήθειες, το κάπνισμα κ.λπ. ενώ έχει διατελέσει και ειδική γραμματέας διαπολιτισμικής εκπαίδευσης.

Την κ. Λινού πρότεινε, λοιπόν, ο Αλ. Τσίπρας για «οικουμενική» υπουργό Υγείας. Μια επιστήμονα, μια γιατρό που μας ενημερώνει συχνά για τον κοροναϊό.

Απλά να θυμίσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός που προσπαθεί εδώ και καιρό να υποβαθμίσει το ρόλο των επιστημόνων. Ο ίδιος είναι που έχει επιτεθεί πολλές φορές κατά μελών της επιτροπής λοιμωξιολόγων, και ειδικά κατά του Σωτήρη Τσιόδρα. Που άλλοτε τον τιμούν κι άλλοτε τον εξευτελίζουν κάποιοι τζάμπα μάγκες βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Αλλά να θυμίσουμε και μια άλλη πτυχή. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιτέθηκε πρόσφατα κατά της καθηγήτριας Ελένης Γιαμαρέλλου η οποία είχε πει: ««Τα άτομα που θέλουν να κοινωνήσουν δεν πρέπει να φοβούνται ότι από τη θεία κοινωνία μπορεί να μεταδοθεί ποτέ μικρόβιο».

«Ντρέπομαι για τη Γιαμαρέλλου που ενώ ξέρει γράμματα λέει αυτά που λέει», αποφάνθηκε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Τι λέει, όμως, η «εκλεκτή» του κ. Τσίπρα, Αθηνά Λινού, για το ίδιο θέμα;

«Δεν θέλω να συζητήσω τα θέματα πίστεως. Για εκείνους που είμαστε Χριστιανοί, η Θεία Κοινωνία είναι μυστήριο. Ένα μυστήριο δεν το ερμηνεύεις με καμία λογική. Είναι θέμα πίστεως, εγώ πιστεύω, ο άλλος που είναι άθεος δεν έχει λόγω να πάει στην εκκλησία. Αν θέλετε την επιστημονική μου γνώμη δεν έχει γίνει πείραμα για να δούμε αποτελέσματα».

Ο,τι και η Γιαμαρέλλου δηλαδή μόνο που η Λινού είναι… υποψήφια για υπουργός Υγείας, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ.

Εδώ δεν κρίνουμε τις απόψεις της. Αν έχει δίκιο για τη θεία κοινωνία και αν κολλάει με τον κοροναϊό.

Αν με ρωτήσετε προσωπικά, πρόκειται για εντελώς λανθασμένες απόψεις.

Ενας πιστός θα έλεγε τα αντίθετα. Από την άλλη βλέπουμε ότι και ιερείς που πίστευαν ότι δεν κολλάνε γιατί ο θεός του προστατεύει, τώρα τρέχουν στα νοσοκομεία.

Εδώ κρίνουμε την πολιτική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά του κ. Τσίπρα. Βρίζουν τη Γιαμαρέλλου για την άποψή της (σωστή ή λάθος δεν έχει σημασία) αλλά προτείνουν τη Λινού για θέση υπουργού.

Συμπέρασμα; Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε πολιτικό βέρτιγκο όχι τώρα αλλά από τότε που κυβερνούσε.

Μοιάζει με διχασμένο κορμί που από τη μια θέλει να είναι σοβαρό, θεσμικό, προοδευτικό κόμμα κι από την άλλη έχει ενσωματώσει τυχάρπαστους, τραχανοπλαγιάδες, μικρόνοους πολιτικούς.

Κι έχει επίσης κάνει το λάθος να ασκεί αντιπολίτευση απλά για την εικόνα. Για να έχει να πει κάτι, για να δείχνει ότι είναι εδώ και διεκδικεί την εξουσία ξανά.

Με ανόητες, όμως, προτάσεις, το μόνο που κάνει είναι να αυτογελοιοποιείται.

Ναι, να κάνουμε υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής τη Λινού, τον Τσιόδρα, τη Γιαμαρέλλου ή όποιον άλλον σοβαρό επιστήμονα έχουμε στη χώρα. Αλλά όχι γιατί το θέλει ο Τσίπρας.

Και να είστε σίγουροι. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην εξουσία τώρα με την πανδημία αυτός που θα ήταν υπουργός Υγείας και θα διαχειριζόταν την κρίση δεν θα ήταν ένας σοβαρός επιστήμονας.

Αλλά ένας ανόητος πολιτικάντης, ένα κομματικό στέλεχος με χαμηλό IQ και κυρίως με την αίσθηση πως όλα τα ξέρει αλλά είναι παντελώς άσχετός.

Ζήσαμε πολλούς από αυτούς από το 2015, όταν στον πάγκο της αριστεράς υπήρχαν πολύ σοβαρά στελέχη αλλά επιλέγονταν τα τρολ και οι κολλητοί της «ομάδας Μαξίμου».

Headlines