Το απόγειο της α λα Μουσολίνι συμπεριφοράς του νεοφασιστικού κυβερνώντος επιτελείου του Ερντογάν, χωρίς καμία αμφιβολία ήταν η πρόσφατη νέο-οθωμανική επετειακή παρέλαση στα κατεχόμενα της Κύπρου για τα 45 χρόνια της παράνομης κατοχής του 40% της ευρωπαϊκής Κυπριακής Δημοκρατίας από τα τουρκικά δολοφονικά στρατεύματα κατοχής και τα 37 χρόνια από την ίδρυση του ψευδοκράτους της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου» (ΤΔΒΚ) και μάλιστα όταν στην επικράτεια του ψευδοκράτους αυτού που δεν το αναγνωρίζει κανένα κράτος-μέλος του ΟΗΕ πλην της… Τουρκίας!), όταν, λοιπόν, στην από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι σήμερα, στην αμιγώς ελληνοκυπριακή αυτή μεγαλόνησο το θλιβερό νεοοθωμανικό ομοίωμα του νέο-σουλτάνου Ερντογάν ετοίμαζε… πικ νικ πάνω από τα μνήματα και τα θαμμένα κόκκαλα των δολοφονημένων ελληνοκυπρίων στην περιοχή των Βαρωσίων!

Αυτός λοιπόν ο ατιμώρητος από τον ΟΗΕ και την ΕΕ αρχιτρομοκράτης της ανατολικής Μεσογείου, της Μαύρης Θάλασσας και της μαρτυρικής Αρμενίας σήμερα υψώνει πελώρια λάβαρα με την αιμοσταγή ημισέληνο, στις προσόψεις των λεηλατημένων ελλονοκυπριακών κτηρίων της Αμμοχώστου, από τα φερτά στίφη εποίκων της τουρκικής Ανατολίας, με στόχο την αλλοίωση του εγγενούς τουρκοκυπριακού πληθυσμού, ο οποίος με επικεφαλής των πρώην εκπρόσωπό του, τον Ακιντζί, καταγγέλλει αυτή την επαίσχυντη πληθυσμιακή νοθεία, ως απόπειρα δημιουργίας ξεχωριστού αμιγώς τουρκικού παράνομου κράτους, που θα λειτουργήσει ως προοίμιο απορρόφησης και των ελεύθερων ελληνοκυπριακών εδαφών. Ή επί το ορθότερο, μετατροπής της κυπριακής Δημοκρατίας σε ένα άλλο Ναγκόρνο Καραμπάχ!

Το ανεφάρμοστο από την ΕΕ casus belli κατά των Τούρκων εισβολέων

Η Κύπρος είναι ισότιμο κράτος-μέλος της ΕΕ και ρητά ορίζεται στην ιδρυτική πράξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ότι η οποιαδήποτε απειλή ή εχθρική πράξη εναντίον οιασδήποτε χώρας της ΕΕ, από μη κράτος-μέλος της ΕΕ, ότι αυτό ισοδυναμεί με casus belli, με αιτία πολέμου κατά του απροκλήτως επιτιθέμενου ξένου κράτους.

Είδαμε μήπως στα 45 χρόνια εχθρικής τουρκικής κατοχής στην Κύπρο τόσο ο ΟΗΕ, όσο και το ΝΑΤΟ, το Συμβούλιο της Ευρώπης και τα κέντρα αποφάσεων των Βρυξελών να έχουν αποβάλει από τους κόλπους τους τις διπλωματικές αντιπροσωπείες της Άγκυρας, ως πρώτη πράξη αποδοκιμασίας της Ερντογανικής κοινοβουλευτικής φασιστικής δικτατορίας;

Είδαμε μήπως να υλοποιούνται οι εξαγγελίες της ΕΕ, για κυρώσεις κατά της Άγκυρας μετά τις εξευτελιστικές ύβρεις κατά της ΕΕ και για τη μετατροπή του 40% της κυπριακής επικράτειας σε υπόδουλο τμήμα της επικράτειας της ΕΕ από το θλιβερό μογγολικό ομοίωμα του Ερντογάν;

Ήταν επόμενο ο νέος ψευδοπρωθυπουργός του ψευδοκράτους της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου, Ερσίν Τατάρ να ξεσηκώσει τον πληθυσμό των γνήσιων τουρκοκυπρίων και όχι βέβαιατων φερτών εποίκων της Ανατολίας, κατά του κοινού στόχου Ερντογάν-Τατάρ για απόλυτο διαμελισμό της Κύπρου σε δύο εχθρικά κράτη. Είναι όμως γνωστό ότι πριν από την εισβολή του Αττίλα 1 και 2 στην Κύπρο, το 1974 οι εθνότητες των ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων ζούσαν ενωμένες αρμονικά και φιλικά.

Ακούσαμε ποτέ τα κέντρα αποφάσεων των Βρυξελλών, που το ποδηγετούν οι τουρκόφιλοι Άνγκελα Μέρκελ και ο νατοϊκός υπηρέτης της Γενς Στόλντεμπεργκ, τους ακούσαμε λοιπόν αυτούς τους κατ’ όνομα μόνον θεματοφύλακες της Ευρωπαϊκής ασφάλειας, να ζητούν από τους τούρκους δεσμοφύλακες των κατεχομένων εδαφών της Κύπρου, να εγκαταλείψουν, εν ονόματι των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, το καταπατημένο τμήμα της Κύπρου;

Η νάρκη της τουρκοφιλίας της κυρίας Μέρκελ

Άραγε τι σημαίνει αυτή η παρατεταμένη ένοχη σιωπή και εθελοδουλική υποταγή της ΕΕ στην αθεράπευτη επεκτατική τζιχαντιστική βουλιμία του Ερντογάν;

Ας μη γελιόμαστε, ας μη κοροϊδεύουμε ως δήθεν ισότιμοι πολίτες της ΕΕ τον ίδιο μας τον εαυτό. Και ας το παραδεχτούμε, ότι το προκλητικό καθημερινό χάϊδεμα  του Ερντογάν από την Άνγκελα Μέρκελ, έχει ήδη ανοίξει το δρόμο για τη σταδιακή διάλυση του άλλοτε λαμπρού οράματος της Ενωμένης Ευρώπης. Ή ορθότερα για κάτι που δεν το πέτυχε ούτε ο Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα, ούτε ο Σουλεϊμάν ο μεγαλοπρεπής, ούτε ο Μωάμεθ ο Πορθητής. Δηλαδή ότι έχει ήδη χαραχτεί ο δρόμος για την τουρκοποίηση και άλλων εδαφών της σημερινής επικράτειας των 28 χωρών-μελών της ΕΕ  με την επί 45 χρόνια ανοχή των Βρυξελλών και του ΟΗΕ, της ατιμώρητης υποδούλωσης του 40% της κυπριακής επικράτειας από τα νεομογγολικά κατοχικά στίφη.

Το χρέος της Ελλάδας

Το πιο ισχυρό ταρακούνημα στον εφησυχασμό, την αδιαφορία και στη μοιρολατρική υποταγή της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, στο επιβεβλημένο, από τον Ερντογάν προς τη σημερινή Δύση ανατολίτικο κισμέτ (πεπρωμένο), θα ήταν για τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη ν’ αντλήσει παραδείγματα δημοκρατικού πατριωτισμού από το σχετικώς πρόσφατο ελληνικό πολιτικό παρελθόν. Κυρίαρχα προς την κατεύθυνση αυτή είναι τα παραδείγματα:

1) Της εξόδου της Ελλάδας από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, με απόφαση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, σε ένδειξη διαμαρτυρίας, για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο με την ανοχή και τα όπλα του ΝΑΤΟ, το 1974-1975.

2) Η γενική επιστράτευση το Μάρτιο του 1987 με απόφαση του Ανδρέα Παπανδρέου που οδήγησε στην εκδίωξη του τουρκικού σεισμογραφικού σκάφους Πίρι Ρέϊς από το ΒΑ Αιγαίο.

Το πρώτο ισχυρό μήνυμα αμφισβήτησης του φιλοτουρκικού και αντιευρωπαϊκού ρόλου του ΝΑΤΟ, στο πρόβλημα της ευρωπαϊκής συνοχής και ασφάλειας το στέλνει πρώτος με αδιαμφισβήτητη τεκμηρίωση ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Εμμανουέλ Μακρόν, που αντιπροσωπεύει μία από τις ισχυρότερες δημοκρατικές χώρες της ΕΕ.

Έπεται ο Καγκελάριος της Αυστρίας Σεμπάστιαν Κουρτς, που ανοιχτά καταγγέλλει ως απολύτως ασύμβατη την χυδαία συμπεριφορά του Ερντογάν με τα ευρωπαϊκά διπλωματικά θέσμια. Σιγά-σιγά είναι νομοτελειακά προδιαγεγραμμένο ότι θα έχουμε ταχείες διαδοχικές αφυπνίσεις της ευρωπαϊκής δημοκρατικής συνείδησης σε όλο το εύρος της επικράτειας της ΕΕ.

Headlines