Χρήστος Παπαδόπουλος: Πώς πλαστογραφούσε διαθήκες και σκότωνε ηλικιωμένους

Πέθανε σε ηλικία 82 ετών, ο Χρήστος Παπαδόπουλος, ο αρχηγός της εγκληματικής οργάνωσης που στις αρχές της δεκαετίας του ’80 δολοφονούσε ηλικιωμένους, για να αποσπάσει κληρονομιές.
Η δράση του συγκλόνισε ολόκληρη τη χώρα. Τα πλάνα και τα πρωτοσέλιδα της εποχής προκάλεσαν σάλο. Πίσω από αυτό το σαρδόνιο χαμόγελο του Χρήστου Παπαδόπουλου, μια σειρά από φρικτά εγκλήματα που είχαν την υπογραφή του… Ήταν Πάσχα του 1987 όταν η κοινωνία μάθαινε για την εταιρεία δολοφόνων, τα θύματά της και το σατανικό σχέδιο του αρχηγού της που χθες πέθανε σε ηλικία 82 ετών, σε νοσοκομείο της Νέας Ιωνίας…

Η εταιρεία δολοφόνων χτυπούσε από το 1981 μέχρι το 1987. Ο Χρήστος Παπαδόπουλος δικηγόρος, πρώην δήμαρχος της Νέας Χαλκηδόνας και πατέρας τριών παιδιών είχε ένα προφίλ υπεράνω πάσης υποψίας. Όπως κι οι συνεργοί του. Εκείνοι που όπως διαπιστώθηκε σκότωσαν 8 άτομα για να καρπωθούν τις περιουσίες τους…

Η μεθοδολογία ήταν ίδια σε όλες τις περιπτώσεις. Τα μέλη της εταιρείας δολοφόνων προσέγγιζαν πλούσιους ηλικιωμένους που ζούσαν μακριά από τους συγγενείς τους και αφού πρώτα πλαστογραφούσαν τις διαθήκες για να τις καρπωθούν, τους σκότωναν με τέτοιο τρόπο, που παρέπεμπε τις Αρχές είτε σε δυστύχημα είτε σε θάνατο από φυσικά αίτια…

Η απολογία του Χρήστου Παπαδόπουλου

«Όσο και αν σας φαίνεται παράξενο, η δράση μας είχε ιδεολογικό υπόβαθρο. Από μικρό παιδί είχα αριστερή συνείδηση. Σε καμία διαθήκη δεν υπήρχαν λιγότεροι από πενήντα κληρονόμοι. Δηλαδή, δεν τα έκανα όλα αυτά για τον εαυτό μου, αλλά για να βγάλω τον φτωχό από την πείνα του. Τότε πίστευα ότι έχει μεγαλύτερη αξία να φάνε ψωμί 150 άνθρωποι, από τη ζωή ενός 85χρονου ή 90χρονου.»

Στο κύκλωμα των συνεργατών τους υπήρχαν μεταξύ άλλων συμβολαιογράφοι, δικαστικοί επιμελητές και ψευδομάρτυρες. Η ποιότητα των παραχαράξεων ήταν τέτοια που ακόμα και ειδικοί γραφολόγοι δυσκολεύονταν να διαπιστώσουν την πλαστότητα…

«Ήμουν εγκέφαλος-ανεγκέφαλος. Τότε είχαν πάρει τα μυαλά μας αέρα, αλλά με το πέρασμα του χρόνου κατάλαβα ότι δεν έπρεπε να τα κάνουμε όλα αυτά. Φτάσαμε σε ακραίες καταστάσεις.»

Το 1986 ο εφοπλιστής Χαράλαμπος Τυπάλδος βρέθηκε νεκρός στα γραφεία της ναυτιλιακής του στον Πειραιά. Ο θάνατός του αποδόθηκε σε καρδιακή προσβολή αλλά ένα λάθος άρχισε να ξεσκεπάζει την εταιρεία δολοφόνων…

Στη διαθήκη του εφοπλιστή εμφανίστηκε ένα άγνωστο πρόσωπο. Ο Νίκος Πέππας. Η σύζυγος και η κόρη του θύματος ανέθεσαν την υπόθεση σε ιδιωτικό ερευνητή που ένα χρόνο μετά βοήθησε την αστυνομία να φτάσει στην άκρη του νήματος…

Ο αρχηγός της εταιρείας δολοφόνων, καταδικάστηκε 8 φορές σε θάνατο και σε 25 χρόνια κάθειρξη. Η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια. Τα όσα ισχυρίστηκε στο δικαστήριο, άφησαν άφωνη την κοινή γνώμη.

Πολυετείς ποινές κάθειρξης επιβλήθηκαν και στους πέντε συνεργούς του.

Το 2001 πήρε άδεια από τις φυλακές της Κέρκυρας και έγινε δραπέτης. Συνελήφθη και παρέμεινε στη φυλακή μέχρι το 2008. 3 χρόνια μετά, στα 73 του χρόνια οι αστυνομικοί του πέρασαν ξανά χειροπέδες για την απαγωγή μίας γυναίκας, που γλίτωσε τη τελευταία στιγμή…

Με τον θάνατό του, κλείνει ένα από τα πιο ανατριχιαστικά κεφάλαια στα χρονικά του εγκλήματος. Μια από τις πλέον πολύκροτες υποθέσεις του 20ου αιώνα που έκανε τον ίδιο και την εταιρεία δολοφόνων του, συνώνυμα του οικονομικού και του οργανωμένου εγκλήματος.