Η βιογράφος της Μπέλλου μιλά για τις συναντήσεις της με την κορυφαία ρεμπέτισσα

Το 2021 συμπληρώνονται 100 χρόνια από την γέννηση της Σωτηρίας Μπέλλου, όμως η γυναίκα αυτή ακόμα μας αφορά, ακόμα την αγαπάμε, την τραγουδάμε, την χορεύουμε και την κουβεντιάζουμε.

Εκτός από τα τραγούδια της και την πορεία της στο καλλιτεχνικό στερέωμα, είναι και ένας άνθρωπος που ευθύνεται για την διαρκή ανακίνηση του ονόματός της ακόμα και ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν συγκαταλέγονται ανάμεσα στους πιστούς του μουσικού είδους που η Μπέλλου υπηρετούσε. Ο άνθρωπος αυτός είναι η Σοφία Αδαμίδου, συγγραφέας και δημοσιογράφος που έχει διανύσει πολλά χιλιόμετρα από το μετερίζι της στο πολιτιστικό ρεπορτάζ.

Η γυναίκα έχει εργαστεί από τον Ριζοσπάστη, μέχρι σε εκπομπές της Ρούλας Κορομηλά. Και φυσικά, έχει γράψει πολύ στην ζωή της. Την ημέρα που κατάφερα να την βρω στο τηλέφωνο, η κυρία Αδαμίδου ήταν σχεδόν άυπνη από ολονυχτία γραφής και δουλειάς. «Φυσικά να πούμε για την Μπέλλου», την άκουσα να μου λέει με ζεστή φωνή, παρά την κούρασή της.

Μιλώ με έναν από τους ανθρώπους που έζησαν την Σωτηρία Μπέλλου στα τελευταία της, στα ζόρια της, εκείνη την περίοδο που δεν μπορούσε να φάει, που μπαινόβγαινε στο νοσοκομείο, που συνέχιζε, όμως, να είναι πνεύμα ατίθασο, ανυπότακτο και αλλιώτικο.

Η κυρία από την άλλη άκρη του ακουστικού μου, όπως βλέπουμε στις πρώτες σελίδες της εξαιρετικά προσεγμένης έκδοσης του Αγγελάκη, εξουσιοδοτήθηκε με ένα υπογεγραμμένο χειρόγραφο σημείωμα από την ίδια την Μπέλλου να γράψει την αυτοβιογραφία της. «Μάλλον είδε σε εμένα ότι ανήκω σε εκείνους που δεν πιέζουν τον άλλον. Ως δημοσιογράφος, σέβομαι τον συνομιλητή μου. Όταν κάνω συνέντευξη με καλλιτέχνη, θέλω να τον αφήσω να μιλήσει μέχρι εκεί όπου νιώθει άνετα. Δεν ισχύει το ίδιο όταν μιλάς με έναν πολιτικό, εκεί χρειάζεται στρίμωγμα!», εξηγεί η Σοφία Αδαμίδου.

«Δεν της άρεσε ο πληθυντικός. Σωτηρία με λένε! Αυτό μου έλεγε συνεχώς, έτσι προέκυψε ο αντίστοιχος τίτλος της παράστασης», εξηγεί η Σοφία Αδαμίδου, που βάσισε πάνω στο υλικό της βιογραφίας ένα θεατρικό έργο για την ζωή της ρεμπέτισσας που… δεν λέει να κλείσει τον κύκλο του και όλο ανεβαίνει. Μέχρι στιγμής, την Σωτηρία Μπέλλου έχουν υποδυθεί η Ντίνα Κώντσα, η Λήδα Πρωτοψάλτη και η Έφη Σταμούλη.

Η  Σοφία Αδαμίδου θυμάται ένα περιστατικό: «Δούλευα στην τηλεοπτική εκπομπή της Ρούλας Κορομηλά και όλοι ήξεραν ότι συναντιέμαι με την Μπέλλου και δουλεύουμε την ιστορία της, οπότε συζητήσαμε μήπως την έφερνα. Το κανονίζω, πράγματι, μαζί της, αν και η ίδια ήταν αρκετά επιφυλακτική με κανάλια και λοιπά. Μου λέει το ναι, το μεταφέρω στην εκπομπή, ετοιμάζουν τρέιλερ… Την παραμονή της τηλεοπτικής συνέντευξης, με παίρνει η Σωτηρία και μου λέει πως αισθανόταν πολύ αδύναμη και ότι δεν θα τα κατάφερνε να εμφανιστεί.

Εγώ παγώνω. Τότε, το να μην εμφανιστεί την τηλεόραση ένας καλεσμένος που είχε προαναγγελθεί κιόλας ήταν μεγάλο πράγμα. Οπότε, τι ήταν να της πω πως μπορεί και να έχανα την δουλειά μου αν δεν ερχόταν…Ταράχτηκε η Σωτηρία. Την πείραξε. ‘Θα χάσεις την δουλειά σου εξαιτίας μου; Αποκλείεται!’ Έτσι μου είπε. Και, φυσικά, ήρθε…»

Μες στο βιβλίο της Σοφίας Αδαμίδου, η Σωτηρία Μπέλλου ξεδιπλώνεται μυθιστορηματικά σχεδόν και ο αναγνώστης παρακολουθεί την ζωή της από τότε που ήταν μικρό κοριτσάκι στην Δροσιά της Εύβοιας και την Χαλκίδα, μέχρι τότε που της αφαιρέθηκε, δια της τραχειοτομής, ό, τι πολυτιμότερο είχε, η φωνή της.

Το ενδιάμεσο αφορά στην καριέρα της, η οποία πάντοτε διαπλέκεται με φιλίες, πάθη, έρωτες με άντρες και με γυναίκες-αν και το ζήτημα της ομοφυλοφιλίας της ,η Αδαμίδου το χειρίζεται με φινέτσα και ουδετερότητα, όπως ακριβώς το χειριζόταν και η Μπέλλου.

Η βιογράφος δεν είναι πάντοτε αποστασιοποιημένη, είναι εμφανώς με το μέρος της ηρωίδας της, αλλά πώς να μην το δικαιολογήσει αυτό ο αναγώστης;

Πρόσωπα με το διαμέτρημα της Σωτηρίας Μπέλλου είναι σχεδόν ιερά, τίθενται σε ένα, τρόπον τινά, απυρόβλητο. Η σπουδαία γυναίκα, μπορεί να μην έφυγε από την ζωή ευτυχισμένη και να αισθανόταν κάπως ξεχασμένη και εγκαταλελειμένη (άλλωστε, η καριέρα της πέρασε από αρκετά σκαμπανεβάσματα και η ίδια υπήρξε υπέροχος, αλλά δύσκολος άνθρωπος) αλλά η ιστορία της την δικαιώνει: ένα κορίτσι που ήρθε μόνο του στην Αθήνα και έλαμψε δια της φωνής και του χαρακτήρα του.

Τα τραγούδια της πάλλονται ολοζώντανα ακόμη και αγαπιούνται από τους νέους ανθρώπους.

Η ίδια η Μπέλλου είχε συνεργαστεί με διάφορους συνθέτες, αλλά πάνω από τον Τσιτσάνη δεν έβαζε κανέναν. Χάρη στο βιβλίο της Σοφίας Αδαμίδου αποκαλύπτονται πτυχές της προσωπικότητάς της σχεδόν άγνωστες και, πάντως, αποκαλυπτικές της ταυτότητάς της.

Συχνά, είχε την φήμη της σκληρής και αθυρόστομης, αλλά οι άνθρωποι που αγαπήθηκαν πραγματικά από αυτήν μιλούν και για μια εντελώς άλλη όψη του χαρακτήρα της. Ξεφυλλίζοντας την ζωή της μέσα από την βιογραφία της, μού ήρθαν δάκρυα στα μάτια.

Ευχαριστούμε, κυρία Αδαμίδου για την σπουδαία δουλειά σας. Διαχειριστήκατε ένα υλικό αντλημένο από έναν άνθρωπο-ποταμό, απρόβλεπτο, συναρπαστικό, που ποτελεί κεφάλαιο της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου και του κόσμου.