ΕΠΟ και Εθνική Ομάδα…

Στο χωράφι της Ριζούπολης, ετελεύτησε, με τον χειρότερο τρόπο και το ανάλογο αποτέλεσμα, η λογική (ο Θεός να την κάνει!) με την οποία από τον Αύγουστο του 2017 και μετά δομήθηκε κι επιχειρήθηκε να λειτουργήσει από τη διοίκηση ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, εν μέσω «εξυγίανσης και κάθαρσης», η εθνική ομάδα Ανδρών (και όλες οι υπόλοιπες).

Ετελεύτησε, με τον πλέον εμφαντικό τρόπο, η επικράτηση, με τις ευλογίες της διοίκησης Γραμμένου και των εξαπτέρυγων που τη συγκροτούν, της άποψης ότι οι εθνικές ομάδες δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια ακόμη υπηρεσία, ένα πεδίο άσκησης εξουσίας της ΕΠΟ, στο οποίο επιτρέπεται (αν δεν επιβάλλεται) να εκδηλώνονται οι ισορροπίες μεταξύ των «συμμάχων» και να λαμβάνονται οι αποφάσεις με κοινή συμφωνία των διάφορων εξυγιαντών.

Το μεγάλο έγκλημα των ενεργούμενων της ΕΠΟ απέναντι στις εθνικές ομάδες (με κορυφαία την εθνική Ανδρών) είναι ότι στην καθημερινή, αγχώδη προσπάθεια τους να αποκτήσει, με οποιοδήποτε κόστος, νομιμοποιητική βάση το πραξικόπημα που τους έφερε στην εξουσία εργαλειοποίησαν τις εθνικές ομάδες και τις ενέταξαν, ως ενεργή παράμετρο, στη σύγκρουση τους με τον Ολυμπιακό.

Με τις ευλογίες των δύο «συμμάχων», προς δόξαν των διάφορων νταραβεριτζήδων του εγχώριου παρά- ποδοσφαίρου, ανατράπηκαν όλες τις έως τότε συνθήκες οργάνωσης και λειτουργίας των εθνικών ομάδων και επετράπηκε να εισέλθουν στο ιδιότυπο «άβατο» της Διεύθυνσης κάθε λογής βλαχοπρόεδροι  και μανατζαραίοι, που πήραν στα χέρια τους την ευθύνη λειτουργία τους και διαμόρφωσαν, όπως τους βόλευε, τις αποφάσεις.

Ποτέ, στη διάρκεια της τελευταίας τριετίας, η ΕΠΟ δεν άκουσε, δεν αποδέχθηκε τα βάσιμα αιτήματα των διεθνών ποδοσφαιριστών, όταν αυτά διατυπώθηκαν και αφορούσαν, αποκλειστικά, στους πραγματικούς όρους με τους οποίους η εθνική ομάδα λειτουργούσε.

Επέμενε εμμονικά στην απομάκρυνση της εθνικής ομάδας από το γήπεδο Καραϊσκάκη, παρά τις επανειλημμένες απόπειρες των διεθνών να μεταφερθεί η έδρα της εθνικής ομάδας στο καλύτερο γήπεδο της χώρας, για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις της διοίκησης και των αφεντικών να διακοπεί κάθε σχέση με τον Ολυμπιακό και τον Μαρινάκη.

Ανάγκασε την ομάδα να αγωνίζεται σε όλα τα χωράφια της χώρας ( του Ολυμπιακού σταδίου περιλαμβανομένου) και την οδήγησαν να δώσει τον σημαντικότερο αγώνα της τριετίας σε ένα γήπεδο με χλοοτάπητα της δεκαετίας του εβδομήντα, όπου η πάσα στα τρία μέτρα ήταν άθλος κι οι ποδοσφαιριστές αγωνίζονταν να μείνουν όρθιοι. Κατάπιε ασάλιωτη την προσβολή που της επεφύλαξαν οι οπαδοί του Π.Α.Ο.Κ. για την Τούμπα με δημόσια ανακοίνωση τους.

Μετέτρεψε την εθνική ομάδα σε πειραματόζωο θρησκειολογικής προσέγγισης του ποδοσφαίρου για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του Π.Α.Ο.Κ. να την προπονήσει και να την διαχειριστεί αγωνιστικά ο Αναστασιάδης και για το λόγο αυτό απέλυσαν τον Σκίμπε την περίοδο που ο Γερμανός είχε παίξει με αντίπαλο την μεγάλη Κροατία μπαράζ για την πρόκριση στο Μουντιάλ του 2018.

Εξοβέλισε, μελετημένα και οργανωμένα, από την εθνική ομάδα κάθε λογική ποδοσφαιρική φωνή που αμφισβητούσε την αυθεντία του αρμόδιου βλαχοπροέδρου και ζητούσε να προσεγγίζεται η ομάδα με τους ίδιους όρους με άλλες, μεγάλες εθνικές ομάδες, κυρίως να είναι αποκομμένη η λειτουργία της από τις εσωτερικές ισορροπίες και τα διάφορα ποδοσφαιρικά και προσωπικά συμφέροντα.

Συμφώνησε με προπονητή (Βαν Σχιπ) για την εθνική ομάδα από το πανέρι ( την ώρα που πλήρωνε αποζημιώσεις στον Σκίμπε και στον Αναστασιάδη), ήταν η μοναδική εθνική που μισθοδοτούσε τρεις προπονητές και δεν είχε, στην ουσία, κανένα.

Ενθάρρυνε και προσπάθησε να επιβάλλει επικοινωνιακά μια, δήθεν, ανανέωση της ομάδας με ο,τιδήποτε κυκλοφορούσε ως ποδοσφαιριστής στην κεντρική Ευρώπη (ειδικά στην Ολλανδία) ανεξάρτητα από την πραγματική ποιότητα και τις αληθινές δυνατότητες.

Επέτρεψε, υπακούοντας στις σχετικές εντολές των χαλίφηδων, η εθνική ομάδα (και οι υπόλοιπες) να είναι προσοδοφόρο αντικείμενο συζητήσεων και επαφών στις καφετέριες της Γλυφάδας, όπου αποφασίζονταν, μεταξύ εσπρέσο και καπουτσίνο, ποιοι ποδοσφαιριστές θα κληθούν στις ομάδες, ποιοι προπονητές θα προτιμηθούν, ποια συμβόλαια θα ανανεωθούν, τι μίζα θα πληρωθεί και ποιοι μανατζαραίοι θα πάρουν το πάνω χέρι.

Έριξε, με δική της αποκλειστική ευθύνη, την εθνική ομάδα στον λάκκο των λεόντων της καθημερινής ποδοσφαιρικής αντιπαράθεσης, χρησιμοποίησε ασύστολα προς υπεράσπιση της, τα παπαγαλάκια και τους εργολάβους της ενημέρωσης, χρυσοπλήρωσε επικοινωνιακές υπηρεσίες για να δικαιολογούνται τα προπονητικά και διοικητικά εγκλήματα.

Ό,τι συντηρούσε και επιβεβαίωνε τη σύγκρουση τους με τον Ολυμπιακό, μέσω της οποίας επιχειρήθηκε να δικαιολογηθεί το κοινό πραξικόπημα Κοντονή, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ για την αλλαγή διοίκησης στην ΕΠΟ, μετατράπηκε σε θεσμό και καθαγιάστηκε. Μαζί του καθαγιάστηκε ο έμμεσος πλην σαφής εξοβελισμός όλων των διεθνών των ερυθρολεύκων, ακόμη κι εκείνων που κάποτε αγωνίστηκαν στον Ολυμπιακό.

Προχθές το βράδυ εισέπραξε ό,τι της αναλογεί από τις δικές της αποφάσεις όλα αυτά τα χρόνια. Την απόλυτη ξεφτίλα.

Το κακό είναι πως δεν υπάρχει καμία πιθανότητα αυτή η ΕΠΟ να βάλει μυαλό και να επαναπροσδιορίσει τις προτεραιότητες της σχετικά με τις εθνικές ομάδες. Καμία αισιοδοξία, πως θα επανέλθει η λογική στην οργάνωση και τη λειτουργία τους.

Όλα θα μείνουν ως έχουν και, σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις, θα επικυρωθούν και από τη νέα (αν υπάρξει τελικώς) διοίκηση, που ετοιμάζεται να απελευθερώσει τις ικανότητες των θαμώνων των καφετεριών της Γλυφάδας και να τους δώσει κανονικό ρόλο στη Διεύθυνση.

Ο πάτος δεν έχει εμφανιστεί ακόμη. Στο ξύσιμο είμαστε!!!