Ειρηναίος : Τα παιδικά χρόνια και η πορεία του Πατριάρχη Σερβίας

Θλίψη σε χιλιάδες πιστούς έχει προκαλέσει η  κοίμηση του Πατριάρχη Σερβίας Ειρηναίου ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή από επιπλοκές του κοροναϊού το πρωί της Παρασκευής.

Ο μακαριστός Πατριάρχης  νοσηλευόταν τις τελευταίες ημέρες σε στρατιωτικό νοσοκομείο στο Βελιγράδι και χτες Πέμπτη  λόγω της σοβαρότητας στην κατάσταση της υγείας του, μετέβησαν γιατροί από τη Ρωσία  στο Βελιγράδι για να συνδράμουν.

Το απόγευμα της Πέμπτης ο Πατριάρχης, σύμφωνα με πληροφορίες του Διεθνούς Πακτορείου Ορθοδοξία, έπεσε σε κώμα με αποτέλεσμα να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση.

Ο μακαριστός Πατριάρχης υπήρξε μία μεγάλη προσωπικότητα για την Σερβία και ένα τεράστιο κεφάλαιο για την Ορθοδοξία.

Συνδεόταν με πολλούς έλληνες ιερείς ενώ ως Μητροπολίτης Νις αλλά και ως ο μετέπειτα Πατριάρχης έγραψε αρκετές λαμπρές σελίδες, στην ιστορία του Πατριαρχείου.

Η διαδρομή του Πατριάρχη

Ο Πατριάρχης Σερβίας Ειρηναίος Γκαβρίλοβιτς γεννήθηκε στο χωρίο Vidova κοντά στο Τσάτσακ της Σερβίας το 1930 και βαπτίστηκε με το όνομα Μίροσλαβ.

Τελείωσε την εκπαίδευσή του στην πόλη Τσάτσακ και στη συνέχεια αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή του Βελιγραδίου. Αφού αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή εντάχθηκε στο στρατό.

Μετά την επιστροφή του από το στρατό, διορίστηκε αναπληρωτής καθηγητής του σχολείου Prizren. Πριν αναλάβει καθήκοντα ως καθηγητής τον Οκτώβριο του 1959, στο μοναστήρι της Ρακόβιτσα, εκάρη Μοναχός με το όνομα Ειρηναίος από την Αυτού Αγιότητα τον Σέρβο Πατριάρχη Γερμανό.

Τον ίδιο μήνα στις 27 Οκτωβρίου 1959, στην εκκλησία της Ružica στο Kalemegdan, χειροτονήθηκε. Ενώ υπηρετούσε ως καθηγητής στο Θεολογικό Σεμινάριο στο Prizren, ήρθε για μεταπτυχιακές σπουδές στην Αθήνα. Το 1969 διορίστηκε διευθυντής της Μοναστηριακής Σχολής στη Μονή Ostrog, από όπου επέστρεψε στο Prizren και διορίστηκε πρύτανης της σχολής Prizren Το 1974, εξελέγη Επίσκοπος Μοραβίτσα. Ένα χρόνο αργότερα, το 1975, εξελέγη Επίσκοπος Νις όπου παρέμεινε για 35 χρόνια.

Στην Ιερά Σύνοδο των Επισκόπων της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, στις 22 Ιανουαρίου 2010, εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Πεκίου, Μητροπολίτης Βελιγραδίου και Καρλοβικίου και Πατριάρχης της Σερβίας.

Σε νοσοκομείο από τις 4 Νοεμβρίου

Υπενθυμίζεται, ότι ο  προκαθήμενος της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας εισήχθη σε στρατιωτικό νοσοκομείο του Βελιγραδίου στις 4 Νοεμβρίου όταν βρέθηκε θετικός στον κοροναϊό.

Παρουσίαζε αρχικά ήπια κλινική εικόνα ωστόσο κρίθηκε αναγκαίο να γίνει εισαγωγή λόγω του προχωρημένου της ηλικίας του (90 ετών).

Η κατάσταση της υγείας του Πατριάρχη Ειρηναίου άρχισε από χθες να επιδεινώνεται και σήμερα κατέληξε.

Σημειώνεται ότι ο Πατριάρχης Ειρηναίος είχε χοροστατήσει στις 30 Νοεμβρίου στην εξόδιο ακολουθία του Μητροπολίτη Μαυροβουνίου και Παραθαλασσίας Αμφιλόχιου, ο οποίος επίσης απεβίωσε από επιπλοκές του κοροναϊού.

Ο Πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς λίγη ώρα μετά την είδηση του θανάτου του Πατριάρχη Σερβίας τον αποχαιρέτησε με μία συγκινητική ανάρτησή του:  «Ήταν τιμή μου να σε γνωρίζω. Άνθρωποι σαν εσένα δεν θα μας αφήσουν ποτέ».

Λίγη ώρα μετά την αναγγελία της κοιμήσεως του Πατριάρχη Σερβίας Ειρηναίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δαμπροβοσνίας κ. Χρυσόστομος , σύμφωνα με το orthodoxianewsagency.gr τέλεσε Τρισάγιο για την ανάπαυση της ψυχής του μακαριστού Πατριάρχη στον Καθεδρικό Ιερό Ναό του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στην πρωτεύουσα της Σερβίας.

Τα παιδικά του χρόνια και το όραμά του για το Πατριαρχείο

Σε συνέντευξή του που είχε παραχωρήσει το 2014 στο γραφείο Τύπου της Ιεράς Μητρόπολης νεαπόλεςως και Σταυρουπόλεως, ο Πατριάρχης Σερβίας Ειρηναίος είχε αναφερθεί στα παιδικά του χρόνια, στην πορεία του και το όραμά του για το Πατριαρχείο.

«Έμεινα ορφανός από πατέρα στην ηλικία των επτά χρόνων. Είχα έναν αδελφό και μια αδελφή. Μεγαλώσαμε μέσα στη στοργή της μητέρας μας και δύο θείων μου, έτσι το αίσθημα της ορφάνιας έχανε την τραχύτητά του και εμείς δε βιώναμε σε όλη την οδύνη της την απώλεια του πατέρα μας» είχε τονίσει.

Στη συνέντευξή του που παραχώρησε το 2014 αναφέρθηκε ακόμη στα πρώτα του βήματα αλλά και στα πρόσωπα και γεγονότα που διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στην απόφασή του να ακολουθήσει τον δρόμο της ιεροσύνης.

«Γεννήθηκα σε μια περιοχή, την Κλεισούρα, η οποία περικλειόταν από τα βουνά Όβτσαρ και Κάμπλα. Εκεί, ήταν εγκαθιδρυμένα δέκα μοναστήρια με ζωντανή πνευματική ζωή.

Η μητέρα μου κατέφευγε συχνά σε αυτά και έβρισκε παρηγοριά. Συγκεκριμένα, επισκεπτόταν πολύ συχνά το μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου.

Πνευματικοί πατέρες εγνωσμένης αρετής εγκαταβίωναν σε αυτά τα ιερά καθιδρύματα και καθοδηγούσαν το λαό του Θεού.

Κοντά σε αυτούς τους Γέροντες, τους Γίγαντες της πνευματικότητας, ανδρώθηκα και γαλουχήθηκα με τα νάματα της Ορθοδόξου Πίστεως. Πνευματικός μου οδηγός υπήρξε ο Γέροντας Μακάριος. Η δική του προσωπικότητα εσφράγισε την πορεία και τη διακονία μου στην Εκκλησία».

Αναφορικά με το όραμά του για το Πατριαρχείο, σημείωνε πως υπήρξε πάντα η διάδοση του λόγου του Θεού.