Με το Βήμα της Κυριακής: Η δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ

Με το Βήμα της Κυριακής:

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Πολιτικές δολοφονίες που συγκλόνισαν τον κόσμο.

Δολοφονίες που άλλαξαν την πορεία της παγκόσμιας ιστορίας.

Τεκμηριωμένα στοιχεία, από έγκριτους μελετητές, ζωντανεύουν εγκλήματα, που έγιναν με στόχο την κατάκτηση της εξουσίας.

Σε πολυτελείς σκληρόδετες εκδόσεις

Αυτή την εβδομάδα Μάρτιν Λούθερ Κινγκ

Η δολοφονία του εμβληματικού ηγέτη του κινήματος για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των Αφροαμερικανών, που τιμήθηκε με Νόμπελ Ειρήνης.

Το χρονικό, τα κίνητρα και οι δράστες μιας δολοφονίας που αποτελεί ορόσημο για τη διεκδίκηση της ισότητας και την κατάργηση των διακρίσεων μέχρι σήμερα.

Επαρκής κατανόηση της διεθνούς ιστορίας, δεν είναι εφικτή χωρίς τη γνώση μίας από τις πιο σκοτεινές όψεις της: των πολιτικών δολοφονιών που καθόρισαν, πολλές φορές, την πορεία της. Η παγκόσμια ιστορία βρίθει από εγκλήματα που έγιναν εις βάρος ηγετών, πολιτικών και κοινωνικών, από σφετεριστές που ήθελαν με κάθε τρόπο να αρπάξουν την εξουσία, από τρομοκράτες ή φανατικούς που ήθελαν να γκρεμίσουν πρόσωπα και καθεστώτα, αλλά και από μηχανισμούς που στόχο είχαν να φιμώσουν για πάντα «επικίνδυνες» φωνές αντιπάλων τους.

«Το Βήμα» προσφέρει, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, μια μοναδική σειρά με τις σημαντικότερες πολιτικές δολοφονίες όλων των εποχών και την επίδρασή τους. Ερευνες σε βάθος και στοιχεία ζωντανεύουν τα εγκλήματα που συντάραξαν χώρες και εποχές. Ο αναγνώστης των συναρπαστικών αυτών βιβλίων βλέπει να ξετυλίγονται στις σελίδες τους στιγμή προς στιγμή οι πιο σκοτεινές περιπέτειες από τις οποίες πέρασαν ολόκληρα έθνη.

Μάρτιν Λούθερ Κινγκ:

Στον παρόντα τόμο, ο οποίος αναπλάθει με ακρίβεια, τα ίχνη των ερευνών, των ενδείξεων και των διαδικασιών που έλαβαν χώρα σχετικά τον φόνο του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Εξετάζεται η ζωή εκείνου που εύλογα θεωρείται ένας από τους αδιαφιλονίκητους ηγέτες του κινήματος για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των

Αφροαμερικανών. Μπορεί τώρα πια να φαίνεται ένα ζήτημα παρωχημένο, σχεδόν προϊστορικό, μίας εποχής που ο άνθρωπος δεν είχε πάει ακόμα στη Σελήνη, η σεξουαλική απελευθέρωση ήταν κάτι μακρινό, όπως και η ψηφιακή επανάσταση και η παγκοσμιοποίηση, και τόσες γυναίκες σαν τη Ρόζα Παρκς ήταν αναγκασμένες να παραχωρούν στους λευκούς τη θέση τους στα λεωφορεία. Αλλά δυστυχώς, σήμερα περισσότερο από ποτέ αυτό το θέμα υφίσταται, σε μία εποχή που το κίνημα «Black Lives Matter» (Οι ζωές των μαύρων έχουν σημασία) –του οποίου το σύνθημα «I can’t breathe» (Δεν μπορώ να αναπνεύσω) αναπαράγει τις σπαρακτικές λέξεις που πρόφερε ο Αφροαμερικανός Τζορτζ Φλόιντ στις 25 Μαΐου 2020 στη Μινεάπολη, την ώρα που πέθαινε από ασφυξία κάτω από το γόνατο ενός αστυνομικού– αντιμετωπίζει με τις διαμαρτυρίες του έναν κόσμο που υποκριτικά θεωρούσε ότι είναι πλέον καθαρός από «φυλετικές» διακρίσεις.

Η δολοφονία του Κινγκ, τρία χρόνια μετά από αυτήν του Μάλκολμ Χ, αποτελεί ένα θλιβερό, αλλά ουσιώδες, ορόσημο στην ιστορία για τα δικαιώματα των Αφροαμερικανών στις Η.Π.Α. και συνιστά τον επίλογο μίας ζωής αφιερωμένης εξολοκλήρου στις διεκδικήσεις μίας ίσης μεταχείρισης που οφείλεται σε ένα ουσιαστικό στοιχείο της ζωής μίας χώρας, η οποία υπήρξε από τους βασικούς υπεύθυνους της μαζικής απέλασης των Αφροαμερικανών από τα εδάφη τους και του υποβιβασμού τους σε δούλους.

Παρακολουθώντας τη δράση του Κινγκ μέσω των πρωτοβουλιών και των διαδηλώσεων που ο ίδιος καθοδήγησε, αρχικά σε τοπικό επίπεδο και συνδεδεμένες με συγκεκριμένες περιστάσεις και ακολούθως όλο και πιο διαδεδομένες σε ολόκληρη την εθνική επικράτεια, παρατηρούμε να διαμορφώνεται στους Αφροαμερικανούς μία ομαδική συνείδηση. Από μία ηττοπάθεια που κράτησε δύο αιώνες και από έναν κατακερματισμό στις κοινότητες, κυρίως θρησκευτικό, διάσπαρτο στις διάφορες πόλεις, αφυπνίστηκαν ακριβώς χάρη στα εμπνευσμένα, που ακόμα και σήμερα συγκινούν, λόγια του πάστορα, ενθάρρυναν τον αρχηγό και ξεκίνησαν την πορεία, κυριολεκτικά και μεταφορικά, προς τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους, συσπειρωμένοι σε ένα ενιαίο μαζικό κίνημα.

Επρόκειτο για ένα ισχυρό παλιρροϊκό κύμα, που πολύ σύντομα κατέκλυσε ολόκληρη την εθνική επικράτεια, προκαλώντας μεγάλη ανησυχία στο κομμάτι της κοινωνίας των λευκών της Αμερικής, το οποίο δεν ήταν διατεθειμένο να παραιτηθεί από τα παλιά κοινωνικά και οικονομικά προνόμια. Ωστόσο, η γραμμή δράσης του Κινγκ, σε αντίθεση με εκείνη του Μάλκολμ Χ, βασίστηκε στη μη χρήση βίας κατά τα πρότυπα του Γκάντι: ηθική και θρησκευτικότητα συνέκλιναν στην ιδέα ενός ειρηνικού κινήματος που διέδιδε ο Κινγκ, σε βαθμό ώστε το 1964 να του απονεμηθεί το Νόμπελ Ειρήνης.

Είτε ο Κινγκ δολοφονήθηκε από έναν μεμονωμένο φανατικό, έναν κοινό εγκληματία, τον Τζέιμς Ερλ Ρέι είτε από βούληση υψηλά ισταμένων, η δολοφονία του ήταν η πράξη, εσκεμμένη ή ενστικτώδης, κάποιου που ήθελε να σταματήσει αυτό το παλιρροϊκό κύμα.

Το γκόσπελ τραγούδι «We shall overcome», έγινε τραγούδι διαμαρτυρίας, ύμνος του κινήματος των πολιτικών δικαιωμάτων και τραγουδήθηκε σε πορείες, αλλά και στην κηδεία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Ο ίδιος είχε χρησιμοποιήσει στίχους του στο τελευταίο του κήρυγμα.

«Εχω ένα όνειρο, ότι τα τέσσερα μικρά παιδιά μου θα ζήσουν μια μέρα σ’ ένα έθνος όπου δεν θα κρίνονται από το χρώμα του δέρματός τους, αλλά από τον χαρακτήρα τους.»