Μια παράλυτη Ευρώπη

Την πιο κρίσιμη στιγμή της προσπάθειας για την αποκατάσταση και πάλι των διατλαντικών σχέσεων, που είχαν βαρύτατα τραυματιστεί από το γνωστό «America first» του Ντόναλντ Τραμπ, η Ευρωπαική Ενωση εμφανίζεται να μην έχει ακόμη συμφωνήσει στην ενιαία γραμμή που πρέπει να ακολουθηθεί απέναντι στη νέα προοπτική για αποκατάσταση της συνεργασίας μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Ευρώπης, την οποία έχει προτείνει ο Τζο Μπάιντεν. Ετσι ενώ οι υπουργοί Εξωτερικών Γαλλίας και Γερμανίας σε κοινό άρθρο τους υποστηρίζουν ότι η Ευρώπη και η Αμερική πρέπει να καταλήξουν σε μια συμφωνία, «βασιζόμενοι στους ισχυρούς και ιστορικούς δεσμούς που μας ενώνουν γύρω από τις κοινές αξίες και τα κοινά συμφέροντα», ο γάλλος πρόεδρος σε συνέντευξή του τόνισε ότι δεν θέλει η Ευρώπη να συνεχίσει να «σύρεται από την Αμερική».

Με τη δήλωσή του αυτή ο Εμανουέλ Μακρόν επιβεβαίωσε τη διάσταση απόψεων που συνεχίζει να υπάρχει μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας ως προς το ακανθώδες ζήτημα της ευρωπαϊκής αυτονομίας. Καθώς η γερμανίδα υπουργός Αμυνας είχε προηγουμένως υποστηρίξει ότι «προς το παρόν θα πρέπει η Ευρώπη να μείνει εξαρτημένη για την ασφάλειά της από τις ΗΠΑ». Ενώ αντίθετα ο Μακρόν θεωρεί ότι η Ουάσιγκτον «θα μας σεβαστεί μόνο αν είμαστε κυρίαρχοι όσον αφορά την άμυνά μας». Και είναι ακριβώς στον τομέα αυτόν όπου, παρά τις διάφορες κατά καιρούς εξαγγελίες, η ΕΕ πάσχει απελπιστικά, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να επέμβει αποτελεσματικά στις γνωστές εστίες κρίσης που μαστίζουν τη γειτονιά της. Περιοριζόμενη σε ανούσιες ρητορικές καταγγελίες, με αποτέλεσμα, εν απουσία μάλιστα και της Αμερικής του Τραμπ, να καλύπτουν το κενό η Ρωσία και η Τουρκία, όπως συνέβη τώρα στο Ναγκόρνο- Καραμπάχ.

Ενα κενό που έδωσε μάλιστα την ευκαιρία στον Πούτιν να επεκταθεί ακόμα και στο Σουδάν, με τη δημιουργία ναυτικής βάσης στην Ερυθρά Θάλασσα, ενώ ο Νεοσουλτάνος συνεχίζει ανενόχλητος να υλοποιεί το όνειρο της αναβίωσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ετσι μετά τις γνωστές προκλήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο και τις επιχειρήσεις στη Λιβύη, στη Συρία και στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ ολοκληρώνει τώρα και το παλαιό του σχέδιο προσάρτησης της Βόρειας Κύπρου, θέτοντας τέρμα στην προσπάθεια δημιουργίας διζωνικής ομοσπονδίας. Γεγονός που επέτρεψε, δυστυχώς, η διαχρονική στάση των Ελληνοκυπρίων να απορρίπτουν τη μία μετά την άλλη τις όποιες συμβιβαστικές προτάσεις είχαν γίνει, με κορυφαία το Σχέδιο Αναν. Η γνωστή δηλαδή ιστορία των χαμένων ευκαιριών. Και όλα αυτά χωρίς καμία ουσιαστική αντίδραση ούτε βέβαια από την Αμερική του Τραμπ, ούτε όμως και από την κοπτόμενη υποτίθεται για σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου Ευρωπαϊκή Ενωση.