Η Παναγία στη Βουλή

Παρακολουθώ όλη αυτή την ανόητη συζήτηση που ξέσπασε αναφορικά με το γιατί προβλήθηκαν με «προτζέκτορα» στην πρόσοψη της Βουλής στιγμιότυπα από τη δράση των Ενόπλων Δυνάμεων το βράδυ του Σαββάτου, ανήμερα της Παναγίας. Παρακολουθώ δε την υπόθεση και από τις δύο πλευρές, προκειμένου να διαπιστώσω ως πού μπορεί να φτάσει μια συζήτηση για το τίποτε. Για το ανύπαρκτο. Για το άνευ λόγου. Και όταν λέω και από τις δύο πλευρές, εννοώ και από τη μια, που απαντάει «ναι, αλλά κι εσείς είχατε τον Τσίπρα που αποθέωνε με δηλώσεις την Παναγία ως η τελευταία… θεούσα», και από την άλλη πλευρά, που στέκεται – και σωστά, θεωρώ – κριτικά στο κιτς του θεάματος και βάζει και θέματα όπως δημοκρατίας και θεσμών.

Ο Νίκος Φίλης, φίλος μου, έκανε μια σκληρή δήλωση, ίσως τη σκληρότερη, διότι θυμήθηκε τις απίθανα «κιτσάτες» γιορτές της χούντας για τις Ενοπλες Δυνάμεις και έπεσαν να τον φάνε. Εκ δεξιών και εξ ευωνύμων! Του τηλεφώνησα χθες, ένεκα της παλιάς φιλίας και της βαθιάς εκτίμησης που του έχω:

– Τι τα ‘θελες εσύ ένας ψάλτης αυτά; Είναι δυνατόν να τα βάζεις με την Παναγία; ρώτησα σχεδόν σκωπτικά.

– Εγώ δεν τα έβαλα με την Παναγία, εγώ την προστάτευσα την Παναγία. Η Παναγία είναι για τις εκκλησίες, δεν είναι για την πρόσοψη της Βουλής.

Ενημερωτικά αναφέρω επίσης ότι τον ρώτησα αν εξακολουθεί να πηγαίνει στην Αγία Ειρήνη για να ψέλνει, αλλά μου εξήγησε ότι πάει καιρός που έχει σταματήσει…

Δράμα με άρωμα Σουηδίας

Αντιγράφω από το πάντα… έγκυρο περί τις δραματικές επιπτώσεις της κυβερνητικής ανικανότητας στην αντιμετώπιση του κορωνοϊού «Ντοκουμέντο», του «έγκριτου» Κωστάκη Βαξεβάνη, διάγγελμα. Σοβαρό. Στοιχειοθετημένο. Δραματικό. Ισως και στα όρια του πανικού.

«Η μικρή ανάσα που πήραμε το καλοκαίρι και το φθινόπωρο τέλειωσε (…) Περισσότεροι μολύνονται. Περισσότερα κρεβάτια στις μονάδες εντατικής θεραπείας καταλαμβάνονται από ασθενείς με την COVID-19 σε σοβαρή κατάσταση. Περισσότεροι πεθαίνουν». Ο Μητσοτάκης τα λέει αυτά; Οχι. Ο Κικίλιας ίσως; Μπα. Ο Χαρδαλιάς; Ο Κοντοζαμάνης; Ο Σύψας; Ο Τσιόδρας; Τσου. Ουδείς εξ αυτών.

Ο κεντροαριστερός πρωθυπουργός της Σουηδίας Στέφαν Λεβέν τα είπε μεταξύ πολλών και διαφόρων άλλων προχθές, απευθύνοντας μια δραματική έκκληση στους πολίτες της χώρας να «»συνεργαστούν» (όπως επισημαίνει και το site του Κωστάκη) για να ελαττωθεί το ολοένα πιο βαρύ φορτίο για το σύστημα υγείας»!..

Δίπλα ακριβώς προς επίρρωση όλων αυτών, φιλοξενούνται θέματα του είδους «Αντί για ΜΕΘ έστηναν φιέστες»!! Στην Ελλάδα. Οχι στη Σουηδία. Τώρα, γιατί πεθαίνουν και στη Σουηδία (και πεθαίνουν και πολλοί) όπου δεν έστηναν «φιέστες», αλλά ΜΕΘ, υποθέτω θα μας το εξηγήσει μια άλλη φορά ο Κωστάκης. Χθες του «διέφυγε» (φαντάζομαι)…

Η αλήθεια των αριθμών

Ενημερώνω σχετικά για να έχουμε μια πλήρη εικόνα περί Σουηδίας και κορωνοϊού, διότι η αδέσμευτη και αντικειμενική δημοσιογραφία παρέλειψε να μας το αναφέρει (επειδή προφανώς έκρινε ότι δεν έχει και τόση σημασία), ότι η σκανδιναβική χώρα έχει πληθυσμό περί τα 10,5 εκατομμύρια κατοίκους και έχει διαπιστωμένα / καταγεγραμμένα περίπου 210.000 κρούσματα, από τα οποία κατέληξαν 6.400 άνθρωποι. Ποια είναι τα ανάλογα νούμερα στην Ελλάδα; Τα διαπιστωμένα / καταγεγραμμένα κρούσματα είναι περίπου 90.000 και οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές προσεγγίζουν τα 1.100 άτομα. Μακάβρια είναι η σύγκριση και δεν είναι καθόλου δόκιμο να γίνεται, αλλά να, μωρέ, είναι που ξεχνούν μερικοί μερικοί να μας δώσουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα του τι συμβαίνει εδώ σε σχέση με άλλες χώρες. Οπου όλα, ως γνωστόν, δουλεύουν ρολόι, σε αντίθεση με την πτωχή πλην τίμια Ελλάδα μας, η οποία δεν ευτύχησε να έχει ακόμη… κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με πρωθυπουργό Τσίπρα και υπουργό Υγείας Πολάκη να διαχειριστεί την πανδημία (ανατριχίλα)! Γαμώ την ατυχία μας μέσα, γαμώ…

Παραλογισμός

Δεν έχει τέλος ο παραλογισμός της αντιπολίτευσης – αναφορικά με το τι συμβαίνει στη Θεσσαλονίκη. Προσέξτε τώρα τι βρήκε ο ΣΥΡΙΖΑ για να κάνει αντιπολίτευση στην κυβέρνηση, την ώρα που η χώρα μετράει καθημερινά 100 νεκρούς από τον κορωνοϊό. Η πολιτεία επέταξε στη Θεσσαλονίκη δυο τρεις ιδιωτικές κλινικές γιατί πια γέμισαν τα νοσοκομεία της πόλης με κρούσματα κορωνοϊού. Και εκεί που έλεγαν ότι η κυβέρνηση… ευνοεί το μεγάλο κεφάλαιο στην υγεία, δίνει χοντρά λεφτά στους κλινικάρχες, το γύρισε το χαρτί ανάποδα. Τώρα δεν είναι αυτό το ζήτημα που προβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ και τα μέσα ενημέρωσης που ελέγχει: είναι ότι το υπουργείο Υγείας προχώρησε στην απόσπαση ιατρονοσηλευτικού προσωπικού που θα μεταβούν στις επιταγμένες κλινικές για να διδάξουν τους συναδέλφους τους, γιατρούς και νοσηλευτές, πώς θα πρέπει να χειρίζονται τους ασθενούντες από κορωνοϊό. Σκάνδαλο, πώς τολμούν, διαλύουν τα νοσοκομεία – τέτοια και χειρότερα λένε! Λες και οι κλινικές που θα δέχονται του λοιπού ασθενείς με κορωνοϊό θα μπορούν να λειτουργούν μόνες τους – χωρίς εξειδικευμένο προσωπικό.

Δεν υπάρχει σωτηρία, έχω καταλήξει! Πάει και τελείωσε…

Προσγείωση

Εχω αναφέρει και άλλες φορές ότι το τελευταίο πράγμα που επιθυμώ (ή επιδιώκω) είναι να υποδύομαι κάθε φορά την Κασσάνδρα. Την Τρώα την καταγωγή ηρωίδα του Ομήρου, η οποία ως ανταγωνίστρια της Πυθίας είχε μεν το… κληρονομικό χάρισμα, προέβλεπε δηλαδή σεισμούς, λιμούς, καταποντισμούς, αλλά την είχε τιμωρήσει ο Απόλλων, ο θεός, γιατί η κοπέλα δεν του είχε «κάτσει»: ουδείς την πίστευε, παρότι εν συνεχεία επιβεβαιωνόταν!

(Μπήκα στον κόπο να περιγράψω ποια ήταν η Κασσάνδρα, διότι πολλοί εκ των πολιτικών μας τη χρησιμοποιούν ως όρο, αλλά χωρίς να ξέρουν για ποιο πράγμα μιλάνε).

Κασσάνδρα, nο! Είχα λοιπόν προειδοποιήσει αμέσως μετά τη νίκη του Τζο Μπάιντεν στις αμερικανικές εκλογές ότι δεν πρέπει να μας πιάνει ενθουσιασμός ότι θα λύσουμε επί προεδρίας του όλα μας τα προβλήματα με τους γείτονες και ότι το τέλος της ημέρας θα μας βρει νικητές και τροπαιούχους στην αντιπαράθεση με την Τουρκία. Είχα, συγκεκριμένα, τονίσει ότι 46 χρόνια τώρα ζούμε με την ψευδαίσθηση ότι ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ θα επιλύσει το Κυπριακό, θα περιορίσει την τουρκική επεκτατικότητα και θα τραβήξει το αφτί του Ερντογάν. Αμ δε. Η τοποθέτηση του Αντονι Μπλίνκεν στο υπουργείο Εξωτερικών αποδεικνύει πέραν πάσης αμφισβητήσεως ότι το πάνω χέρι στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ το έχει το βαθύ αμερικανικό κράτος. Αυτό το κράτος που σου λέει «εντάξει, μωρέ, κάνει τώρα τα δικά του ο Ερντογάν, αλλά δικός μας είναι, τον ελέγχουμε». Και πως «η Τουρκία είναι ισχυρός σύμμαχος στο ΝΑΤΟ και δεν πρέπει επ’ ουδενί να χαθεί»!

Πώς θα τα βγάλεις πέρα με τέτοιες λογικές, Ελληνάρα μου; Πολύ απλά, δεν θα τα βγάλεις. Ως εκ τούτου, μας βλέπω πάλι στην Ευρώπη να τρέχουμε κλαίγοντας, όπως πάντα, για να βρούμε το δίκιο μας.

Περιμένετε και θα δείτε…