Η Δυτική Ελλάδα δεν είναι καλά και υπάρχουν λόγοι

Ο πρόεδρος της ΠΕΔ δυτικής Ελλάδος και δήμαρχος Καλαβρύτων Θανάσης Παπαδόπουλος ανέτρεψε τον political correct λόγο και άφησε το συναίσθημα να μιλήσει στην πρόσφατη τηλεδιάσκεψη της ΚΕΔΕ.

Ο δήμαρχος αναφέρθηκε για λογαριασμό και των 19 δήμων που απαρτίζουν την ΠΕΔ δυτικής Ελλάδος. Αφού εξέθεσε το γεγονός πως η περιοχή βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις σε ρυθμούς ανάπτυξης, ξεκίνησε την εισήγηση του με την καταστατική θέση των αιρετών και απευθυνόμενος στον πρόεδρο της ΚΕΔΕ, Δημήτρη Παπαστεργίου είπε: « Μετά από 20 χρόνια αυτοδιοικητικής πορείας αμείβομαι με 1700 ευρώ και είναι ντροπή μου το δέχομαι. Το θεωρώ ντροπή για την τοπική αυτοδιοίκηση και είναι ντροπή στην υπόληψη των δημάρχων που λαμβάνουν τέτοιες αμοιβές. Θα σας δώσω ένα ακόμη παράδειγμα. Ο δήμαρχος Ερυμάνθου κ. Θόδωρος Μπαρής, ως δάσκαλος λάμβανε 500 ευρώ περισσότερα από όσα αμείβεται ως δήμαρχος. Οι δήμαρχοι της περιφέρειας που έχω μιλήσει μου είπαν πως χρεοκοπούν καθημερινώς. Διότι τα χρήματα που αμειβόμαστε δεν είναι μόνο για τα σπίτια μας αλλά και για τα έξοδα παράστασης. Αυτό άραγε θα το καταλάβουν ποτέ ώστε να το βάλουν σε μια δίκαιη βάση με το κοινοβούλιο; Δεν θα φτωχύνουν τους δημάρχους για να πετύχουν κάτι στην οικονομία της χώρας» ήταν μερικά από τα λεγόμενα του κ. Παπαδόπουλου και συνέχισε σχετικά με την καταστατική θέση των αιρετών: «Ως πότε και για πιο λόγο ο δήμαρχος θα είναι εκείνος που θα πηγαίνει πάντα στον εισαγγελέα, κατηγορούμενος στη δικαιοσύνη; Γιατί, μήπως υπογράφουμε καμία παραλαβή έργου; Υπογράφουμε κάποιο ένταλμα πληρωμής ή καμία επιμέτρηση; Και από την άλλη μεριά οι δήμαρχοι κινδυνεύουν με ποινική δίωξη από εντάλματα που επιστρέφονται». Μέχρι τώρα ο δήμαρχος Καλαβρύτων έθεσε 2 πολύ σοβαρά ζητήματα που πρέπει να αποτελέσουν σημείο διαπραγμάτευσης της ΚΕΔΕ με την κεντρική πολιτική ηγεσία. Το θέμα των μισθών για τους δημάρχους και της νομικής τους προστασίας. Η αλήθεια είναι πως αρκετοί δήμαρχοι ακόμη και χρόνια μετά τη λήξη της θητείας τους έχουν εκκρεμείς υποθέσεις στη δικαιοσύνη που επί της ουσίας αντιμετωπίζουν μόνοι τους. Σε αυτό το σημείο να επισημάνουμε πως δεν υπάρχει κάποιο επίδομα –για παράδειγμα επανένταξης στην παραγωγική διαδικασία- για όταν λήξει η θητεία ενός δημάρχου. Θέματα τα οποία εκτός του προφανές, «κόβουν» την όρεξη αρκετών νέων ανθρώπων να βάλουν το κεφάλι τους στον ντορβά της αυτοδιοίκησης και της διεκδίκησης της διοίκησης ενός δήμου, δημιουργώντας το φαινόμενο της επαναληψιμότητας εκλογής σε πολλές περιπτώσεις και περιορίζει από τον θεσμό αυτό την είσοδο νέων ανθρώπων και ιδεών.

Σημαντικό είναι και το επόμενο θέμα που έθιξε ο πρόεδρος της ΠΕΔ Δυτικής Ελλάδος. Αφορά τα κριτήρια που κατανέμονται οι ΚΑΠ (Κεντρική Αυτοτελείς Πόροι). Τα κριτήρια είναι πληθυσμιακά και αυτό πρέπει να διορθωθεί καθώς πάρα πολλοί μικροί περιφερειακοί δήμοι είναι πολύ μεγάλοι σε έκταση και απαρτίζονται από πολλούς και απομακρυσμένους οικισμούς. Επίσης, λόγω της ερημοποίησης τους από νέους κυρίως

ανθρώπους όλο και λιγοστεύουν οι πόροι που λαμβάνουν. Άρα σε αυτούς τους δήμους η ανάπτυξη και η επιστροφή των ανθρώπων εκεί αν συμβεί θα είναι ένα μικρό θαύμα. Ο δήμος της Αρχαίας Ολυμπίας επιχορηγείται με 135 χιλιάδες ευρώ τον μήνα με μισθολογικές μηνιαίες δαπάνες 120 χιλιάδες ευρώ. Μιλάμε για έναν ιδιαίτερο δήμο που μεταξύ άλλων έχει τον χώρο της αρχαίας Ολυμπίας αλλά και την τελετή αφής της Ολυμπιακής Φλόγας μεταξύ άλλων. Ο κ. Παπαδόπουλος είπε και άλλα ενδιαφέροντα, όπως το γεγονός πως από όλους τους δήμους της δυτικής Ελλάδος μόνο ένας πήρε επιχορήγηση για τα όσα προκάλεσε η πανδημία. Αναφορικά με το «Αντώνης Τρίτσης» ο δήμαρχος Καλαβρύτων και πρόεδρος της ΠΕΔ δυτικής Ελλάδας προέβλεψε πως η έλλειψη μηχανικών και φυσικά πόρων αναμένεται να αποτελέσουν ανυπέρβλητο εμπόδιο στην αξιοποίηση του. Ο δήμος Καλαβρύτων πρόσφατα εξασφάλισε την χρηματοδότηση ύψους 3,693,000 € από το πρόγραμμα Αντώνης Τρίτσης για τέσσερα αναπτυξιακά έργα, αφού αξιολογήθηκαν θετικά ως προς την ωρίμανση τους. Προφανώς όμως άλλοι δήμοι δεν έχουν την τεχνική επάρκεια των Καλαβρύτων.

Αρκετά ζητήματα λοιπόν τίθενται προς διερεύνηση και διάλογο μεταξύ των αρμοδίων. Σημασία έχει να στραφεί το βλέμμα προς την περιφέρεια όπου παρατηρείται εκτός του φαινομένου της ερημοποίησης και η έλλειψη κινήτρου για την πρωτογενή παραγωγή να αξιοποιηθεί. Ας μην λησμονούμε επίσης, πως ο θεραπευτικός τουρισμός που θα μπορούσε να αποτελέσει ατμομηχανή ανάπτυξης για εκατοντάδες περιοχές ακόμη παραμένει μια …ξεχασμένη προτεραιότητα. Στην χώρα μας υπολογίζονται σε περίπου 800 ο αριθμός των ιαματικών πηγών που θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα διαρκές ATM χρημάτων αφού απευθύνονται σε εκατομμύρια ανθρώπους ανά τον κόσμο με προβλήματα υγείας. Πρόκειται μάλιστα για ένα «προϊόν» που «πωλείται» 365 μέρες τον χρόνο και επιμηκύνει στο μέγιστο την τουριστική περίοδο. Γύρω από κάθε τέτοια πηγή μπορεί να δημιουργηθεί ένα ολόκληρο σύμπλεγμα υπηρεσιών και να δώσει ζωή σε ξεχασμένους όχι μόνο από τους πολιτικούς αλλά και τους πολίτες τόπους. Η προσέλκυση εκατομμυρίων ανθρώπων που αναζητούν την θεραπεία τους στα ιαματικά λουτρά σίγουρα θα οδηγήσει πολλούς εκ των οποίων και στην αγορά μιας κατοικίας εκεί κοντά αφού είναι γνωστό πως το κλίμα μας είναι πόλος έλξης κυρίως για κέντρο-βόρειο-ευρωπαίους που αναζητούν μια δεύτερη κατοικία σε περιοχές σαν την δική μας. Δεν θα μιλάμε λοιπόν για τουρίστες που έρχονται και φεύγουν και κυρίως μένουν εντός ξενοδοχείων αλλά για ημι-μόνιμους κατοίκους περιοχών που εκτός των λουτρών θα καταναλώνουν τοπικά προϊόντα και θα ζούνε όπως οι ελληνικές οικογένειες για αρκετούς μήνες τον χρόνο. Φυσικά προϋπόθεση είναι η ύπαρξη οργανωμένων περιοχών, με περίθαλψη, ασφάλεια και άνετη πρόσβαση. Μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε πως από τις περίπου 800 ιαματικές πηγές ο αριθμός που αξιοποιείται δεν ξεπερνάει τις 150.