Οι μέρες πέρασαν. Η απόσταση που σχηματίστηκε είναι ήδη από εκείνες που σου δίνουν το δικαίωμα να δεις τα πάντα με μεγαλύτερη ψυχραιμία. Και τέλος πάντων, λίγο πριν η μπάλα ακουμπήσει αναπαυτικά στη «σέντρα»; Το timing είναι λίγο- πολύ ιδανικό μιας και είμαστε ακριβώς στα μισά του δρόμου, της φάσης των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ.

Ότι πρέπει για μια πρώτη κουβέντα αποτίμησης με γνώμονα τον Ολυμπιακό και την ως εδώ προσπάθεια του. Τη μάχη που άνοιξαν οι Ερυθρόλευκοι απέναντι σε κάποιες από τις κλασικές ομάδες του Τσάμπιονς Λιγκ, όπως η Σίτι, η Πόρτο και η Μαρσέιγ.

Και μιας και σε αυτές τις περιπτώσεις όλα πλέον είναι συγκρίσιμα; Μια προσεκτική ματιά στους αριθμούς, προσφέρει αληθινά συμπεράσματα. Όχι μόνο σε συγκεκριμένους δείκτες, αλλά τελικά και στο σύνολο της προσπάθειας που καταβάλλει ο νταμπλούχος Ελλάδας στο υψηλότερο επίπεδο.

Τι λέει λοιπόν ως εδώ το… μονοπάτι της στατιστικής; Πρωτίστως επιβεβαιώνει ότι ο Ολυμπιακός και φέτος δείχνει απόλυτα ανταγωνιστικός στην δυσκολότερη ευρωπαϊκή διοργάνωσης. Και κατ επέκταση; Μας λένε ότι τα πράγματα θα μπορούσαν σίγουρα να είναι και καλύτερα για εκείνον.

Διότι το ποδόσφαιρο που παρουσιάζει, θα μπορούσε κάλλιστα να του έχει δώσει κάτι παραπάνω από τους 3 βαθμούς που βρίσκονται ως τώρα στο σακούλι του. Τους τρεις λιγότερους από την δεύτερη Πόρτο, τους τρεις περισσότερους από την 4η Μαρσέιγ που ακόμη δεν έχει ανοίξει λογαριασμό.

Ναι, μια ματιά στους «αριθμούς» του γκρουπ C εξηγεί πολλά. Και μάλλον κάνει πιο έντονη την αίσθηση ότι τα πράγματα θα έπρεπε να πηγαίνουν ακόμη καλύτερα για την ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς. Με βάση την στατιστική ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να είναι ήδη 2ος.

Παρότι αντιμετώπισε αρκετούς μπελάδες με τον covid που τον ανάγκασαν να μην έχει στη διάθεση του παίκτες κλειδιά.

Παρότι έδωσε ήδη δύο ματς εκτός έδρας.

Η ως τώρα παρουσία του είναι πληθωρική. Και σε καμία περίπτωση δεν υπενθυμίζει την προέλευση του. Πως αποτελεί δηλαδή τον εκπρόσωπο της Ελλάδας στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και επιθετικό ποδόσφαιρο παρουσιάζει. Και τη μπάλα θέλει στα πόδια του. Και κάποια βασικά πράγματα στο χορτάρι τα κάνει πάρα πολύ καλά.

Για παράδειγμα η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς σε τρεις αγωνιστικές έχει 27 τελικές προσπάθειες. Καταφέρνει 9 κατά μέσο όρο.

Οι 27 προσπάθειες είναι τέσσερις περισσότερες από τις συνολικές της Πόρτο (23) και εννέα παραπάνω από τη Μαρσέιγ (18). Είναι δεύτερος πίσω από την εκτός συναγωνισμού Σίτι (38) ο Ολυμπιακός. Το πρόβλημα προκύπτει από την ευστοχία του: Με 1 γκολ σε 27 τελικές δεν μπορείς να προσδοκάς σε ιδιαίτερα καλά αποτελέσματα. Το να έχεις μια νίκη με μόλις ένα γκολ δεν είναι άσχημη ισοτιμία στο ανταλλακτήριο της διοργάνωσης.

Συνολικά σύμφωνα με την UEFA ο νταμπλούχος Ελλάδας σε αυτές τις πρώτες 3 αγωνιστικές έχει εκδηλώσει 105 επιθέσεις. Η Μαρσέιγ έχει 89 και η Πόρτο 87. Η εκτός συναγωνισμού Σίτι βρίσκεται στο εξωφρενικό 158. Το να λέει το κοντέρ σου 105 επιθέσεις όταν έχεις ήδη βγάλει από το καλεντάρι σου το Ντραγκάο και το Ιτιχάντ είναι άξιο αναφοράς.

Και άλλοι βρέθηκαν νωρίς να χάνουν με 1-0 σε αυτά τα γήπεδα. Δεν έφεραν όμως την εικόνα τούμπα. Δεν φλέρταραν με την ανατροπή των δεδομένων. Και κυρίως δεν έμειναν… στο κόλπο για αποτέλεσμα μέχρι τα τελευταία λεπτά. Το να προσπαθώ να επιτεθώ σημαίνει αυτομάτως δίνω χώρο στον αντίπαλο. Άρα γίνομαι και πιο ευάλωτος.

Ο Ολυμπιακός και με τη Μαρσέιγ στο Φάληρο, αλλά και στα δύο «εκτός» είχε τον έλεγχο στα δεύτερα ημίχρονα. Με τους Γάλλους δικαιώθηκε. Με τους άλλους έχασε όταν ο προπονητής του έκανε all in.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η διαχείριση της μπάλας. Ο νταμπλούχος πασάρει με ακρίβεια 84% όταν η Πόρτο είναι στο 76% και η Μαρσέιγ στο 83% (Σίτι 89%). Και είναι δεύτερος στην «κατοχή» με το 51% να δείχνει πως επιθυμεί ακόμη και σε αυτό το επίπεδο να πάρει την ευθύνη στα πόδια του. Η Σίτι είναι στο 61%., η Μαρσέιγ στο 48%, η Πόρτο στο 40%.

Και μιας και πιάσαμε συνολικά το γκρουπ; Το γιατί η Σίτι είναι πρώτη με το απόλυτο «3επί3» προφανώς και οι αριθμοί το εξηγούν εύκολα. Το γιατί η Πόρτο που υστερεί σχεδόν σε όλα είναι δεύτερη; Και αυτό με έναν τρόπο το λέει. Η ομάδα του Σέρτζιο Κονσιεσάο υπερασπίζεται ένα εντελώς διαφορετικό αγωνιστικό στιλ από τους άλλους τρεις. Δίνει τη μπάλα στον αντίπαλο, ψάχνει το επιθετικό transition ως όπλο.

Προσπαθεί με άμεσο ποδόσφαιρο και λιγότερες πάσες να δημιουργήσει προϋποθέσεις για εκείνη. Ως τώρα η μέθοδος της, κάνει τη δουλειά. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Δράκοι τον Ολυμπιακό και την Μαρσέιγ τους έχουν από «κάτω» μόνο στα χιλιόμετρα που ως τώρα έχουν διανύσει.

Εκείνοι είναι στα 323,6 ο Ολυμπιακός έχει διανύσει ως εδώ 321,5 χλμ. Η Μαρσέιγ στο 318.6 χλμ (η Σίτι στα 328,6 χλμ). Όταν δεν έχεις τη μπάλα προφανώς και πρέπει να τρέξεις περισσότερο.

Τέλος, τα λόγια του Πέδρο Μαρτίνς στην συνέντευξη Τύπου για το σημερινό (25/11, στις 19:55) παιχνίδι κόντρα στην Μάντσεστερ Σίτι, επαληθεύουν κάποια από τα παραπάνω. Συγκεκριμένα, αναφέρει χαρακτηριστικά: «

«Νομίζω ότι δεν ήμασταν αρκετά αποτελεσματικοί στις ευκαιρίες με την Πόρτο. Εάν ήμασταν θα είχαμε βάλει γκολ και θα είχαμε πάρει βαθμούς. Επίσης με τη Σίτι, που είναι μία κορυφαία ομάδα νομίζουμε πως κάναμε ένα πολύ καλό ημίχρονο και είχαμε κάτι να διεκδικήσουμε. Έχουμε ακόμα ελπίδες και συνεχίζουμε να πιστεύουμε στην πρόκριση.

Από αύριο ξαναρχίζουμε την προσπάθεια της πρόκρισης. Να στερήσουμε την κατοχή από τη Σίτι. Έχουμε πράγματα υπέρ μας όπως ότι παίζουμε στο Καραϊσκάκη και πάντα εντός έδρας είμαστε πιο δυνατοί. Για να προκριθούμε θα χρειαστούμε μίνιμουμ δύο νίκες. Δύο νίκες στα επόμενα ματς. Στα ματς που απομένουν»

Headlines