Τατουάζ από τον τόπο σου με υπογραφή Τσιτσάνη

Της Μαρίας Μουρελάτου

Δεύτερη καριέρα κάνουν οι επιτυχίες του Μανώλη Χιώτη, του Μάρκου Βαμβακάρη, του Βασίλη Τσιτσάνη, του Απόστολου Καλδάρα αλλά και τα… εύθραυστα στιχάκια της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, μέσα από τα σχέδια μιας 33χρονης tattoo artist, της Αγγελιάννας Κορωνιού, γνωστή στην πιάτσα ως “Foxy Lady” (σ.σ. γυναίκα αλεπού), η οποία στολίζει το δέρμα μικρών και μεγάλων με λόγια απλά κι αληθινά, επιμένοντας όμως πάντα ελληνικά.

Αυτοβαφτίστηκε “Foxy” από το ομώνυμο τραγούδι του Τζίμι Χέντριξ, ο οποίος θεωρεί ότι είναι το άλτερ έγκο του αγαπημένου της Μανώλη Χιώτη – στηρίζοντας έτσι την άποψη περί υπόγειας σύνδεσης της μπλουζ με το ρεμπέτικο όπως και τον αστικό μύθο που θέλει τους δυό τους, μέσα από μια συνάντηση, να έχουν επηρεαστεί βαθιά ο ένας από τον άλλον. Αποτύπωσε, μάλιστα, αυτήν την αθώα «θεωρία συνωμοσίας» στο δέρμα του αδερφού της με ένα σχέδιο που δείχνει τις μορφές των σπουδαίων καλλιτεχνών να καθρεφτίζονται, σαν μια απόδειξη ότι τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται.

Τριγυρίζοντας από μικρή, σαν αλεπού, από Νέα Σμύρνη μέχρι Καλλιθέα και από Παλαιό Φάληρο ως Τζιτζιφιές και Μοσχάτο, περιοχές που συνδέθηκαν με τα θρυλικά κέντρα διασκέδασης, το «Φαληρικόν», την «Τριάνα του Χειλά», τη «Λουζιτάνια» απέναντι και το «Κέντρο του Καλαματιανού», από τις μαρκίζες των οποίων πέρασαν όλα τα μεγάλα ονόματα της εποχής, ο Τσιτσάνης με τη Μαρίκα Νίνου, ο Καζαντζίδης, ο Χιώτης με τη Μαίρη Λίντα και αργότερα ο Στράτος Διονυσίου, φαίνεται πώς κάτι από τη μαγεία εκείνου του καιρού επιβιώνει ακόμα στην ατμόσφαιρα και οδηγεί τα βήματά της.

Αλλά και η μουσική – κυρίως ρεμπέτικο, μπλουζ και λαϊκά – που τη συντρόφευε ως τα ξημερώματα όταν σπούδαζε Αρχιτεκτονική Εσωτερικού Χώρου, μοιάζει να μπλέχτηκε δημιουργικά με τις γραμμές του «ελεύθερου» και «γραμμικού», γεννώντας τα βασισμένα σε στιχάκια σχέδιά της που παίζουν με τις λέξεις, με μια ιδιαίτερη προτίμηση σε όσες προσφέρονται για οπτικοποίηση.

«Τα ματόκλαδά σου λάμπουν βρε», «απόψε φίλα με να με χορτάσεις», «τα ξένα χέρια είναι μαχαίρια», «ο πασατέμπος σου», «εσυ ‘σαι η αιτία που υποφέρω», «θα ζήσω ελεύθερο πουλί», «της γυναίκας η καρδιά είναι μια άβυσσος», όλα αυτά τα χιλιοτραγουδισμένα ρεφρέν μαζί με σύγχρονα ελληνικά «σουξέ», από ΠΥΞ ΛΑΞ μέχρι Αντύπα, γιατί ο καλός ο μύλος της Αγγελιάννας όλα τα αλέθει, περνούν από το χαρτί στο δέρμα, με μια διάθεση απενοχοποίησης, τόσο ως προς τα είδη της μουσικής όσο και ως προς το ταμπού των τατούερ με την ελληνική γλώσσα. Πλέον, στο ίδιο μπράτσο μπορεί κάποιος με περηφάνια να «χτυπήσει» Ξύλινα Σπαθιά, ακριβώς δίπλα Ρίτα Σακελλαρίου και όλα αυτά σε αρμονική συνύπαρξη με τα παλιά του τατουάζ σε στίχους από Beatles και Bob Dylan.

Κι έγινε η σπίθα πυρκαγιά

Η αμεσότητα που προσφέρουν πλατφόρμες όπως το ίνσταγκραμ έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να εξαπλωθεί άμεσα η φήμη της αλεπούς, κάπου στο Φάληρο, που «βαράει» ελληνικά «τατούζ» από τραγούδια αλλά και ατάκες της καθημερινότητας αναβαπτισμένες σε σπιρτόζικα λογοπαίγνια, όπως ‘κούνια που σε κούνα-yeah’, ‘πήγαμε κουβά’, ‘δεν έχουμε στον ήλιο μπύρα’.

«Ώρες ώρες κάνω σχέδιά που λέω πρέπει να είναι τρελός ο άλλος για να το γράψει αυτό πάνω του, κι όμως τα κάνουν», λέει η Αγγελιάννα στo «in.gr» ενώ μας αποκαλύπτει την περίπτωση μιας Ισπανίδας που της ζήτησε από την κατηγορία των «τουριστικών» – ‘γεια μας’, ‘σουβ-lucky’, ‘ώπα’, την …εθνική μας βρισιά. «Ξεκίνησα με μηδέν φόλοουερς. Τώρα ανεβάζοντας το σχέδιό σε ένα «στόρι», σου στέλνει κατευθείαν ο άλλος ‘α το θέλω!’. Πλέον έχει φύγει αυτή η δεύτερη σκέψη ‘φοβάμαι μην το μετανιώσω’.

Τώρα δεν το πολυσκέφτονται. Συνήθως είναι άτομα που ήταν για καφέ και είπαν ‘δεν πάμε να κάνουμε ένα τατουάζ’. Ακόμα και με τον κοροναϊό, στέλνουν μηνύματα, άμα θέλουν να κάνουν τατουάζ θα κάνουν, δεν τους σταματάει τίποτα».

Ο Γάλλος ζωγράφος, Πολ Γκογκέν είχε πει «η τέχνη είναι είτε αντιγραφή είτε επανάσταση» και η Αγγελιάννα έχει κάνει και τα δύο, κλέβοντας κάτι από τους παλιούς αλλά χαράσσοντας τη δική της ευδιάκριτη διαδρομή στο «δάσος» των τατού άρτιστ. Πάντα όμως λέγοντας τα πράγματα με το όνομά τους – κι αν αυτό είναι ελληνικό ακόμα καλύτερα. Με τα «στούντιο» κλειστά και διανύοντας τον 8ο μήνα της κύησης,  η “Foxy” περιμένει το «αλεπουδάκι» της κλεισμένη στο σπίτι της στην Καλλιθέα. ‘(Σ)το σπίτι μου μέσα’, σχεδίασε πρόσφατα, παραφράζοντας την καμπάνια «Μένουμε Σπίτι» για να αποτυπώσει με χιούμορ την κατάσταση που λίγο – πολύ όλοι περνάμε.