Το ποδόσφαιρο κάτω από τη Super League υποφέρει – Οι χειρισμοί προκαλούν απορίες και ερωτηματικά

Συμβαίνει πλέον εννέα μήνες. Μένει όμως μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας καθώς ελάχιστοι ασχολούνται. Και μιας και η συνήθεια είναι η κινητήρια δύναμη σε αυτές τις περιπτώσεις; Αρχίσαμε να το νιώθουμε κανονικό. Εννέα ολόκληροι μήνες που κάτω από τον ήλιο της Σούπερ Λιγκ 1, το ποδόσφαιρο ζει το δικό του παράξενο lockdown. Μια κανονική ομηρία, όχι τόσο στις ορέξεις της πανδημίας, όσο στις επιλογές των ανθρώπων.

Ήταν 8 Μαρτίου όταν ο Λεβαδειακός και τα Χανιά –δύο ομάδες που ο Αλέξης Κούγιας ξεχώρισε χθες από τις υπόλοιπες της Σούπερ Λιγκ 2– αναμετρήθηκαν στο πλαίσιο του περσινού πρωταθλήματος. Είναι 28 Νοεμβρίου και η Γη έχει σταματήσει να γυρίζει για εκείνες. Από τότε ούτε ένα ματς. Ούτε εκείνοι, ούτε η Football League που ανήκει στον ίδιο συνεταιρισμό και θεωρητικά κλείνει την «αγκύλη» του επαγγελματικού ποδοσφαίρου στη χώρα μας. Τριάντα δύο ομάδες συνολικά. Αν υπολογίσεις 40-50 άτομα μίνιμουμ που εργάζονται για εκείνες (ποδοσφαιριστές, τεχνικό τιμ, προσωπικό) 1280-1600 οικογένειες που ένας Θεός ξέρει πως τα καταφέρνουν όλο αυτό το διάστημα. Μια ολόκληρη «ποδοσφαιρική πόλη» σε lockdown 9 μηνών. Δίχως ποδόσφαιρο, δίχως αποδοχές, δίχως για κάποιους έστω τα απαραίτητα. Δεν ανήκουν οι ομάδες αυτές ούτε στον Βαγγέλη Μαρινάκη, ούτε στον Γιάννη Αλαφούζο, ούτε στον Ιβάν Σαββίδη. Μετρημένοι στα δάχτυλα οι αληθινοί ιδιοκτήτες. Μετρημένοι στα δάχτυλα άρα και εκείνοι που είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους.

Οι «πολλοί» σε αυτές τις κατηγορίες ζουν με μισθούς των 1000 ευρώ τον μήνα. Δεν έχουν συμβόλαια που τους εξασφαλίζουν προϋποθέσεις για να βρίσκονται έναν ολόκληρο χρόνο δίχως δουλειά. Ελάχιστοι «εξοφλήθηκαν» κανονικά για τα περσινά. Ελάχιστοι αμείβονται ακόμη και για τα φετινά. Οι ομάδες δεν έχουν έσοδα. Δεν βλέπουν και πως θα ξαναπαίξουν σύντομα ποδόσφαιρο έτσι όπως τα έκανε ο συνεταιρισμός τους. Άρα εκείνη η συνήθεια που προλογίσαμε ολοένα και επιβάλλει το νόμο της.

Γιατί έχουμε αυτό το… πανευρωπαϊκό ρεκόρ να αγωνίζεται μόνο η πρώτη επαγγελματική κατηγορία στα μέρη μας; Τυπικά διότι αυτή την εποχή οι λοιμωξιολόγοι δεν δινουν το «οκ» για κάτι παραπάνω από προπονήσεις σε γκρουπ των 2-3 ατόμων. Πρακτικά; Ο ίδιος ο Νικόλας Σύψας προχθές δήλωσε πως δεν έχει καν στα χέρια του σχετικό «αίτημα» από τον συνεταιρισμό των δύο κατηγοριών.«Δεν έχει έρθει κάποιο αίτημα αυτή την στιγμή στην επιτροπή του υπουργείου για να ζητηθεί η γνώμη μας, άρα δεν μπορώ να σου δώσω κάποια σαφή απάντηση» του καθηγητή. Και εδώ είναι που αρχίζει το μπέρδεμα.

Διότι ο πρόεδρος της «Σούπερ Λιγκ 2-Football League», ο αστυνομικός Λεωνίδας Λεουτσάκος όχι μόνο εξουσιοδοτήθηκε από τις ομάδες εδώ και μήνες να κάνει τις σχετικές ενέργειες, αλλά και στα Συμβούλια που γίνονται λέει σε κάθε τόνο πως το περίφημο αίτημα έχει κατατεθεί καιρό τώρα. Το έγγραφο βεβαίως δεν το έχει δει κανείς. Όπως δεν βλέπει τίποτα σε αυτόν τον παράξενο συνεταιρισμό που λειτουργεί ακριβώς όπως η ΕΠΟ. Με τα… φώτα κλειστά. Δίχως να δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Για τα οικονομικά του. Για τους χειρισμούς του. Για τις ενέργειες του. Όλα… προφορικά και καλή τη πίστη.

Ο συγκεκριμένος δεν είναι ιδιοκτήτης κάποιας ομάδας. Δεν πληρώνει από τη τσέπη του για το ποδόσφαιρο. Δεν ξέρει πως είναι να έχεις 40-50 οικογένειες να σου χτυπούν τη πόρτα με απελπισία. Το γιατί είναι πρόεδρος του «συνεταιρισμού» προκαλεί από μόνο του απορία. Και μάλιστα πρόεδρος για τα επόμενα 4 χρόνια, καθώς μετά τις τελευταίες εκλογές άλλαξε το καταστατικό και έδωσε χαρακτήρα… αιώνιο στην διοίκηση του. Άλλοτε αντιπρόεδρος του Αχαρναϊκού. Με ελάχιστη εμπειρία στο ποδόσφαιρο. Και όπως αποδεικνύεται δίχως τον τρόπο να ξεμπλέξει αυτό το νήμα που οι δικές του επιλογές σχημάτισαν.

Το «έγκλημα» με τη Σούπερ Λιγκ 2 έγινε την Άνοιξη. Τότε που η Σούπερ Λιγκ 1 σχημάτισε τις προϋποθέσεις για την επιστροφή της από το προηγούμενο lockdown. Η Σούπερ Λιγκ 2 σε ανοιχτή γραμμή με την ΕΠΟ καθυστέρησε χαρακτηριστικά να αρχίσει και όταν θεωρητικά το αποφάσισε δεν έβγαιναν οι ημερομηνίες καθώς η Ομοσπονδία είχε αποφασίσει πως μέχρι τις 2 Αυγούστου πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί όλες οι ποδοσφαιριστές υποχρεώσεις της προηγούμενης σεζόν. Τι είπατε; Έπαιξαν 12 Σεπτέμβρη τελικό κυπέλλου ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ; Ναι, αυτό ακριβώς. Η ΕΠΟ έχει τον δικό της παράξενο ρόλο σε όλη αυτή την υπόθεση.

Πως έκλεισε η περσινή σεζόν; Με τη βαθμολογία να «παγώνει». Τον ΠΑΣ Γιάννινα να ανεβαίνει αυτόματα στη Σούπερ Λιγκ. Και ένα μπαράζ Ξάνθη-Απόλλωνας, που έβαλε τις δύο ομάδες να αλλάξουν «κατηγορία» κυρίως για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις έναρξης της επόμενης Σούπερ Λιγκ 1. Παροικούντες στην Ιερουσαλήμ κουνάνε το κεφάλι με νόημα όταν η κουβέντα επιστρέφει σε εκείνη την εποχή. Ο πρόεδρος Λεουτσάκος, συζητιέται για την εύνοια που απολαμβάνει από τον Δημήτρη Μελισσανίδη και τη φιλία με συνεργάτες του όπως τον Γιαννάκη Παπαδόπουλο. Ο Απόλλωνας εδώ και καιρό θυμίζει «κοινωνικό πείραμα». Έχει έναν κανονικό ιδιοκτήτη. Έχει όμως και πολλούς «επώνυμους φίλους». Ο Γιαννάκης λέγεται είναι ένας από αυτούς. Ίσως λόγω της εμπλοκής του Βασίλη Γκαγκάτση στο ιστορικό σωματείο. Ήταν κάποτε οδηγός του, όταν ακόμη υπηρετούσε ως υπάλληλος την ΕΠΟ.

Εξαιρετική φιλία ο πρόεδρος της Σούπερ Λιγκ 2 λέγεται πως έχει και με τους νέους ιδιοκτήτες του Ιωνικού Νικαίας. Μια ακόμη ομάδα που ήταν τελικά από τις «ευνοούμενες» της περσινής απόφασης να μην τελειώσουν τα πρωταθλήματα. Με αυτή την εξέλιξη ανέβηκε στη Σούπερ Λιγκ 2. Αυτά όμως είναι λόγια, που άλλοι τα πιστεύουν και άλλοι όχι.

Και εντάξει το τι έγινε τότε. Τώρα οι ομάδες γιατί δεν παίζουν; Γιατί τα πρωταθλήματα ενώ γνώριζαν τις ειδικές συνθήκες και την βεβαιότητα του δεύτερου κύματος πανδημίας δεν οργανώθηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να ανοίξουν την αυλαία τους και στην πορεία να δουν τι μπορούν να κάνουν; Και εδώ το όνομα του προέδρου της Σούπερ Λιγκ 2, μπαίνει στο στόμα των ανθρώπων που γνωρίζουν λεπτομέρειες. Η ΕΡΤ τον Σεπτέμβρη με το… ζόρι έδωσε στη δεύτερη εθνική ένα τηλεοπτικό συμβόλαιο που κατά μέσο όρο προσέφερε σε κάθε ομάδα 180-200 χιλιάδες ευρώ. Πέρσι το αντίστοιχο συμβόλαιο έδινες στις περισσότερες ομάδες 350-400 χιλιάδες ευρώ. Οι κανονικοί ιδιοκτήτες αντέδρασαν στην πρόταση της Κρατικής Τηλεόρασης, ειδικά με θέα σε μια σεζόν δίχως άλλα έσοδα και με έξοδα αυξημένα λόγω του πρωτοκόλλου υγείας. Ο πρόεδρους του Συνεταιρισμού όμως όχι μόνο δεν κατάφερε να φέρει ένα ποσό βελτιωμένο, αλλά επί της ουσίας με την πλειοψηφία του στο Συμβούλιο θέλησε απλά να ξεκινήσει το πρωτάθλημα όταν ήξερε ότι με αυτά τα χρήματα οι περισσότερες ομάδες μες τη σεζόν θα… έπεφταν στα βράχια.

Το Συμβούλιο της Σούπερ Λιγκ 2- Football League απαρτίζεται από τις 12 ομάδες της Σούπερ Λιγκ 2. Τρεις εκπροσώπους της Football League, τον πρόεδρο και τον εκπρόσωπο της ΕΠΟ: 17μελές.  Κανονικοί ιδιοκτήτες που συμμετέχουν σε αυτό; Ζήτημα να είναι 3-4. Η Σούπερ Λιγκ 2 έχει έναν δικό της Συνεταιρισμό που επί της ουσίας δεν την εκπροσωπεί.  Που δεν έχει στείλει καν ένα έγγραφο στους λοιμωξιολόγους. Που αν κάποια στιγμή αρχίσει θα είναι απίθανο να μπορέσει να φέρει σε πέρας την προκήρυξη της, που περιλαμβάνει πλει-οφ και πλέι-άουτ.  Και κυρίως; Που έχει φέρει σε κατάσταση απελπισίας 1500 οικογένειες. Δεν δείχνει να ασχολείται κανείς. Ούτε η Κυβέρνηση, ούτε η ΕΠΟ που πρόσφατα πούλησε τηλεοπτικά δικαιώματα για το Κύπελλο που δεν μπορεί να ξεκινήσει από τη στιγμή που δεν υπάρχει Σούπερ Λιγκ 2 και Football League. Παρατημένοι στη μοίρα τους. Και στις επιλογές τους…