«Κόσμε που να γυρίσω…»: Ο Γιώργος Μεράντζας αφιερώνει στη Μάγδα Φύσσα το νέο του δίσκο

Ο Γιώργος Μεράντζας επανέρχεται με την κυκλοφορία του νέου του δίσκου που έχει τίτλο «Κόσμε που να σε γυρίσω…».

Ο καταξιωμένος ερμηνευτής συνεχίζει την ευδόκιμη και ασυμβίβαστη καλλιτεχνική του πορεία, καταθέτοντας μια νέα σημαντική δισκογραφική εργασία για την οποία ο μόνος κατάλληλος να μιλήσει είναι φυσικά ο ίδιος:

«Και έτσι έφτασα ως εδώ. Μια πορεία μοναχική και κοινωνική ταυτόχρονα, συνήθως κόντρα στο ρεύμα αλλά γεμάτη εμπειρία, ωραία συναισθήματα, συγκινήσεις πολλές φορές απίστευτες, όνειρα που καρποφόρησαν κι άλλα που τα κουβαλάω στο δισάκι μου γιατί ξέρεις πως κάποια στιγμή θ’ αναστηθούν.

Αν με ρωτήσετε ποιο είναι το πιο σημαντικό και το πιο δύσκολο πράγμα που έμαθα στη ζωή μου θα σας πω με απόλυτη ειλικρίνεια (συγχωρήστε μου τη φράση), ότι έμαθα να αγαπάω.

Έμαθα να αγαπάω τους ανθρώπους, τα λάθη τους, τις αμφισβητήσεις τους, όχι όμως την σιγουριά και την βεβαιότητα που δεν οδηγούν πουθενά. Κι έτσι αγάπησα τον εαυτό μου. Είμαι πολύ χαρούμενος και συγκινημένος γι’ αυτό που μου συμβαίνει σήμερα, γι’ αυτή τη δουλειά που κρατάτε στα χέρια σας.

Ζούμε βάρβαρες και απάνθρωπες μέρες στη χώρα μας και σε όλο τον πλανήτη. Οι κοινωνικές κατακτήσεις πέφτουν σαν ντόμινο. Από τη συντριπτική πλειοψηφία των μέσων «ενημέρωσης» δεν περνάει τίποτα αν ενοχλεί τους χρηματοδότες τους, καμιά αλήθεια, μόνο κατασκευασμένες ψεύτικες ειδήσεις, κι έτσι πάνω από δέκα χρόνια τώρα οι φασίστες κυκλοφορούνε στο δρόμο ανενόχλητοι, σκορπίζοντας τον τρόμο.

Η εμπροσθοφυλακή των νεοναζί πήρε το δρόμο για τα κελιά.

Όμως εκείνοι που χρηματοδότησαν, προώθησαν, κάλυψαν με πολλούς τρόπους την εγκληματική οργάνωση, μαζί με τους ένστολους που έκαναν κοινές επιδρομές σε διαδηλωτές και μετανάστες παραμένουν στη θέση τους.

Και όλα αυτά, όταν οι περισσότεροι από εμάς παρατηρούμε το φαινόμενο, χωρίς να αναγνωρίζουμε τη δική μας ευθύνη.

Αν ήμουν ζωγράφος θα έκανα ένα πίνακα.

Ο δικός μου ήχος είναι η συμμετοχή μου ενάντια σ’ αυτή τη βαρβαρότητα.

Τι ωραία εικόνα, να γεμίζει η Αλεξάνδρας με δεκάδες χιλιάδες, κυρίως νέους ανθρώπους με καθαρά πρόσωπα και αστραφτερά μάτια. Είναι η μεγαλύτερη παρακαταθήκη για τις μεγάλες φωτιές του μέλλοντος που θα έρθουν.

Θέλω να αφιερώσω τα τραγούδια αυτού του δίσκου στο πιο συγκλονιστικό πρόσωπο της εποχής μας. Στην γυναίκα σύμβολο αγάπης, πίστης και αντοχής. Στην Μάγδα Φύσσα, τη μάνα όλων των παιδιών, που αν και μικρότερή μου είναι και δικιά μου μάνα.

Υ.Γ. Ίσως να μην ξαναγύριζα ποτέ στο επάγγελμα και στην δισκογραφία αν δεν είχα γνωρίσει αυτά τα υπέροχα πλάσματα τους αγαπημένους μου φίλους που μαζί τους δεν κάνω επάγγελμα αλλά ψυχοθεραπεία. Σας ευχαριστώ θερμά Μανώλη, Δημήτρη, Ντάσο, Βασίλη, Δέσποινα.»

Καλή ακρόαση,
Γιώργος Μεράντζας

Να σημειωθεί ότι τα τραγούδια ηχογραφήθηκαν «ζωντανά» στο στούντιο, μια ξεχασμένη και εξαιρετικά δύσκολη πρακτική των χρυσών εποχών της δισκογραφίας σύμφωνα με την οποία οι μουσικοί παίζουν όλοι μαζί και ο τραγουδιστής ερμηνεύει σε πραγματικό χρόνο, προσδίδοντας στο τελικό αποτέλεσμα μία ευδιάκριτη αμεσότητα που λείπει από τα σημερινά ηχογραφήματα.

Οχτώ τραγούδια του δίσκου υπογράφει ο σημαντικός στιχουργός- ποιητής Βαγγέλης Βελώνιας και εκλεκτός συνεργάτης του Γιώργου Μεράντζα, ένα ποίημα είναι του μεγάλου μας ποιητή Κώστα Βάρναλη, ένα του ποιητή Φώτη Αγγουλέ και ένα του Δημήτρη Λέντζου, σημαντικού επίσης σύγχρονου στιχουργού και ποιητή.

Τη μουσική των τραγουδιών συνθέτουν, τους παραθέτουμε με αλφαβητική σειρά, οι πολύ σημαντικοί δημιουργοί:

Δύο τραγούδια ο Τάσος Γκρους, δύο τραγούδια ο Παντελής Θαλασσινός, δύο τραγούδια ο Ντάσο Κούρτι, δύο τραγούδια Δημήτρης Σίντος και από ένα τραγούδι οι Γιώργος Καζαντζής, Δημήτρης Μπάκουλης και Μανώλης Πάππος.

Σημαντική η συνεισφορά των εξαιρετικών μουσικών που με την αγάπη και τη δεξιοτεχνία τους κοσμούν το άρτιο τελικό αποτέλεσμα της ηχογράφησης.

Είναι αξιοσημείωτο ότι τα εννέα από τα έντεκα τραγούδια που περιέχει ο δίσκος ηχογραφήθηκαν στα πανέμορφα Τζουμέρκα, στον παραδοσιακό ξενώνα «Ξενείον» που έχει δημιουργήσει με μεράκι και σεβασμό στο μαγευτικό τοπίο ο Γιώργος Μεράντζας, στον οικισμό Tσόπελα που βρίσκεται στους πρόποδες της Στρογγούλας.

Το τραγούδι «Απ’ το Στρόμπολι» σε στίχους του Βαγγέλη Βελώνια και μουσική του Γιώργου Καζαντζή είναι γραμμένο για τον μεγάλο μας συνθέτη Θάνο Μικρούτσικο, τον εκλιπόντα ακριβό φίλο και συνεργάτη του Γιώργου Μεράντζα.

Ο δίσκος «Κόσμε που να σε γυρίσω…», τίτλος που προέρχεται από στίχο του Βαγγέλη Βελώνια, κυκλοφορεί ψηφιακά από το Ogdoo Music Group και είναι διαθέσιμος σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες.