Μαραντόνα : Ο street artist που έφτιαξε το εκπληκτικό γκράφιτι μιλά στο in.gr

Γράφει η Μαριλένα Καλόπλαστου

Μεγάλωσε λατρεύοντας τον Hayate από τον Kabamaru και άλλες ιαπωνικές σειρές και manga. Αποφάσισε να πει το δικό του «αντίο» στον Θεό της μπάλας με ένα έργο τέχνης σε έναν τοίχο ενός δημοτικού σχολείου. Ο street artist Ηλίας Στύλος μας μιλά για το έργο που έφερε αντιδράσεις από γονείς και δασκάλους και στέλνει τα δικά του μηνύματα.

Στη μέσα πλευρά του 3ου Δημοτικού Σχολείου της Καλαμαριάς, ο Ηλίας Στύλος ζωγράφισε την Αργοναυτική Εκστρατεία. Την Αργώ, το καράβι του Ιάσωνα. Το έκανε μετά από συνεννόηση με τον δήμο. Ήταν μια πρωτοβουλία με στόχο να σκορπίσει φως σε έναν τοίχο παρατημένο.

Όμως, όπως μας εξομολογείται, το σχέδιο αυτό ήταν κατόπιν παραγγελίας δεν τον αντιπροσώπευε. Έναν άλλο τοίχο είχε «σταμπάρει».

Έναν τοίχο στην πίσω πλευρά του σχολείου, εκεί αποφάσισε να αποτίνει τον δικό του φόρο τιμής σε έναν Θεό. Στον Θεό του ποδοσφαίρου.

«Σε έναν παίκτη παγκοσμίου φήμης που ξεκίνησε από το μηδέν, από μια φτωχογειτονιά, έναν παίκτη που βοήθησε τόσο κόσμο χωρίς ποτέ να το διαφημίσει, έναν παίκτη που τα έβαλε με τους μεγάλους» αυτό ήταν ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα για τον Ηλία, ή Hayate όπως υπογράφει τα έργα του, εμπνευσμένος από τον ομώνυμο χαρακτήρα του Καπαμαρού.

Ζωγράφισε τον Μαραντόνα «με τη φανέλα της ομάδας, όπως ήταν στα παλιά τα χρόνια», θέλοντας να φωτίσει τον αθλητή Μαραντόνα.

Ούτε ένα ευχαριστώ

Η στάση της διεύθυνσης του σχολείου δεν ήταν αυτή που περίμενε. Ακόμα και όταν τελείωσε το πρώτο σχέδιο, δέχτηκε κριτική και του ζήτησαν να «στοκάρει τα φουσκώματα».

«Τους είπα αν θέλετε τέτοια δουλειά χρειάζεστε τεχνικούς, μάστορες και θα πρέπει να τους πληρώσετε για να γίνουν αυτές οι δουλειές, εγώ έκανα μια καλλιτεχνική παρέμβαση», τους είπε.

«Ένιωσα σαν αυτό που λένε… βρήκαμε παπά να θάψουμε 5-6. Δεν έχω ακούσει ούτε ένα ευχαριστώ».

Η Αργοναυτική εκστρατεία του πήρε δύο ημέρες. Ο Ντιέγκο άλλες τρεις. Εργαζόταν καθημερινά από τις 9 το πρωί ως τις 5 το απόγευμα, μέχρι να πέσει το φως του ήλιου.

«Όταν ζωγράφιζα σταματούσε κόσμος, το κοιτούσε, έβγαζαν φωτογραφίες, ένιωσα κι εγώ κάπως διαφορετικά, το ήξερα ότι κάτι διαφορετικό θα συνέβαινε.

Ένας ηλικιωμένος κύριος σταμάτησε και μου είπε ‘’ευχαριστώ’’ και του λέω ‘’γιατί;’’ ‘’γιατί μου θύμισες την ημέρα που ταξίδεψα στη Νάπολη για να τον δω να αγωνίζεται’’», εξομολογείται.

Όταν τελικά κάτω από δύσκολες συνθήκες κατάφερε να τελειώσει το έργο, η πλειοψηφία του κόσμου το αγκάλιασε. Υπήρχε όμως μερίδα γονέων του συλλόγου του σχολείου και κάποιοι δάσκαλοι που του είπαν λίγο ή πολύ «πάρε τις βούρτσες σου κι έλα να το σβήσεις, δεν μπορεί ένας ναρκομανής να είναι παράδειγμα στα παιδιά».

«Αυτό είναι ημιμάθεια και είναι άσχημο να προέρχεται από ανθρώπους που διδάσκουν τα παιδιά», σημειώνει ο ίδιος, κι αποκαλύπτει κι έναν διάλογο μιας μητέρας, από εκείνες που ζήτησαν από τον δήμο την αφαίρεση του graffiti με το παιδί της.

«Ο Μαραντόνα μου μαθαίνει να αγαπάω το ποδόσφαιρο, κακό παράδειγμα είσαι εσύ που καπνίζεις μπροστά μου, κι όσα δείχνει η τηλεόραση…», είπε ο πιτσιρίκος στη μητέρα του.

Συγχαρητήρια από την Αργεντινή

Ο Hayate έχει δεχθεί πολλά μηνύματα μετά την δημοσιοποίηση του έργου του. Μας είπε ότι επικοινώνησε μαζί του Έλληνας από το Μπουένος Άιρες που του είπε ότι δεν έχει δει καλύτερο γκράφιτι στην πόλη της Αργεντινής.

Ο ίδιος σαν καλλιτέχνης θέλει το έργο του να γίνει η αφετηρία να γεμίσουν χρώμα οι τοίχοι της πόλης του, της χώρας ολόκληρης.

«Υπάρχουν πολλοί που διψάνε για τοίχο», λέει, και ζητά να βγει ένας νόμος που θα επιτρέπει να καλλιτεχνούνται τοίχοι σε δημόσια, εγκαταλελειμμένα κτίρια.

«Η τέχνη πρέπει να ενώνει. Ο κόσμος αγαπάει την τέχνη, ακόμα και αν αισθητικά κάτι δεν του αρέσει. Ο καθένας έχει την άποψή του. Εγώ θα πληρώσω να δω τη Μόνα Λίζα και δεν θα έχω και άποψη. Μάλλον πρέπει ορισμένοι να πληρώσουν για να το δουν και να το εκτιμήσουν», σχολίασε για όσους στέκονται ενάντια στο έργο του.

Και όπως λέει δεν φοβάται για την τύχη του δημιουργήματός του. «Ο κόσμος θα μιλήσει, ο λαός. Ακόμα και αν το σβήσουν μπορώ να το κάνω σε ένα άλλο μέρος», λέει αποκαλύπτοντας ότι υπάρχει ήδη ανοιχτή πρόταση να γίνει το γκράφιτι σε έναν άλλο, μεγάλο τοίχο, σε ένα αθλητικό μέρος, όπου μπορεί να αγαπηθεί από ακόμα περισσότερους.

Κλείνοντας, παιδί αστυνομικού ο ίδιος, συμβουλεύει τους γονείς να αφήνουν τα παιδιά τους να εκφράζονται, να δίνουν αγάπη και χρώμα «μέχρι να γίνει ο κόσμος αυτός που θέλουμε».