Η Σοφία Μανουσάκη μιλά στο in.gr για το καινούργιο τραγούδι της «Βάρδια» και συγκινεί με Θεοδωράκη

Η Σοφία Μανουσάκη παρουσιάζει το νέο της τραγούδι «Βάρδια», με την υπογραφή των σπουδαίων δημιουργών Νίκου Αντύπα και Γεράσιμου Ευαγγελάτου, που κυκλοφορεί από την Panik Oxygen.

Με την εξαιρετική χροιά της και την ερμηνευτική ωριμότητά της, η Σοφία Μανουσάκη μας ταξιδεύει σε ένα «φρέσκο» και δυναμικό κομμάτι, με πλούσια μουσικά στοιχεία αριστοτεχνικά δεμένα από τον Νίκο Αντύπα, μια από τις εμβληματικές και καταξιωμένες μορφές της σύγχρονης ελληνικής μουσικής και εξομολογητικούς στίχους από τον Γεράσιμο Ευαγγελάτο, τον πιο επιτυχημένο στιχουργό της γενιάς του.

Η βασική συνεργάτις του Κορκολή τα τελευταία χρόνια ξεκίνησε από τα δύσκολα και βγήκε νικήτρια σε μια αρένα για πολύ γερούς πολεμιστές. Από τις μελωδίες του Θεοδωράκη στην ποίηση του Καβάφη και πάντα έτοιμη να δώσει τον καλύτερό της εαυτό σε σκηνές όλου του κόσμου.

Η νεαρή ερμηνεύτρια αντιμετώπισε τα έργα με μια ωριμότητα που δεν συνάδει με την ηλικία της δείχνοντας στο στούντιο αλλά και τη σκηνή ότι η νέα γενιά ξέρει όχι μόνο να σέβεται τα σπουδαία έργα αλλά και να τα αναδεικνύει.

Η Σοφία Μανουσάκη μιλάει στο in.gr για τη «Βάρδια», τον Μίκη Θεοδωράκη αλλά και τα όνειρά της.

Μίλησε μας για τη Βάρδια. Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον Νίκο Αντύπα και τον Γεράσιμο Ευαγγελάτο;

Συζητώντας  με την δισκογραφική εταιρεία που με εκπροσωπεί την Panik Records και με τον συνεργάτη μου Στέφανο Κορκολή για το ποιο θα είναι το επόμενο μουσικό μου βήμα, μου πρότειναν  αυτό το τραγούδι του Νίκου Αντύπα και σε στίχο του Γεράσιμου Ευαγγελάτου που τους εκτιμώ και τους δυο απεριόριστα. Ακούγοντας το, θεωρήσαμε ότι θα ταιριάζει στην φωνή μου και έτσι ξεκίνησε αυτή η όμορφη συνεργασία κάτι για το οποίο είμαι πολύ χαρούμενη.

Από ποια ηλικία ξεκίνησε η ενάσχολησή σου με τη μουσική;

Από πολύ μικρή ηλικία μου άρεσε να τραγουδάω, αλλά άρχισα να ασχολούμαι σοβαρά με την μουσική από τότε που αποφάσισα να γραφτώ στο Βενιζέλειο ωδείο Χανίων σε ηλικία δεκαπέντε χρόνων, όπου ξεκίνησα μαθήματα φωνητικής με την κυρία Δρακάκη.

Υπήρχε στην οικογένεια καλλιτεχνική φλέβα;

Δεν ξέρω αν κάποιος είχε καλλιτεχνική φλέβα, αλλά στο σπίτι άκουγαν πολύ μουσική οι γονείς μου σε διάφορα μουσικά είδη που είχε ως αποτέλεσμα να δέχομαι πολλές μουσικές πληροφορίες, κάτι που πιστεύω έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να αγαπήσω πολύπλευρα την μουσική.

Πότε συνειδητοποίησες ότι θέλεις να ασχοληθείς με αυτό επαγγελματικά;

Δεν είχα καθόλου στο νου μου να ασχοληθώ επαγγελματικά με την μουσική, γι’ αυτό άλλωστε σπούδαζα πληροφορική. Μέχρι που, προέκυψε αυτή η αναπάντεχη και όμορφη ευκαιρία να γνωρίσω και να τραγουδήσω  από κοντά στον διεθνούς φήμης συνθέτη και πιανίστα όπως τον Στέφανο Κορκολή, κάτι που με παρακίνησε να θέλω να ασχοληθώ ακόμα πιο πολύ με αυτό που με γεμίζει  χαρά.

Με ποια αφορμή ήρθες στην Αθήνα;

Στην Αθήνα ήρθα για να ηχογραφήσω το πρώτο μου demo σε στίχους της Ρεβέκκας Ρούσση και μουσική του Στέφανου Κορκολή. Ήταν  μια πρωτόγνωρη εμπειρία τότε για μένα, διότι δεν είχα ξανά μπει σε στούντιο να τραγουδήσω και πόσο μάλλον να  ηχογραφησω  ένα τραγούδι που είχε γραφτεί για μένα.

Αντιμετώπισες δυσκολίες;

Φυσικά και αντιμετώπισα. Ήταν ένας καινούργιος κόσμος για μένα  με όλη την έννοια της λέξης, έπρεπε να προσαρμοστώ, να εγκλιματιστώ και να ακολουθήσω τις ταχύτητες που μου επέβαλε η καινούργια μου πορεία, δηλαδή ένιωθα πως έπρεπε να προλάβω τις εξελίξεις σε σχέση με το ξεκίνημα μιας ενδεχόμενης καριέρας, που έτρεχαν σε ξέφρενους ρυθμούς. Να μελετήσω ποιητές, να εξασκήσω την φωνή μου ώστε να μπορώ να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις, που ολοένα μεγάλωναν. Πολλά και καινούργια πράγματα σε πολύ λίγο χρόνο και όλα αυτά μακρυά από τον τόπο μου, το σπίτι που μεγάλωσα και την οικογένεια μου.

Πόσο σημαντική ήταν η γνωριμία σου με τον Κορκολή;

Από τις πιο σημαντικές. Ήταν η αφορμή που πήρε αυτήν την τροπή η ζωή μου. Ο Στεφανος Κορκολής είναι ο άνθρωπος που μου έδωσε την ευκαιρία να ζήσω ένα όνειρο που ούτε καν το είχα ονειρευτεί. Με πίστεψε και με εμπιστεύτηκε ως βασική ερμηνεύτρια σε ένα από τα πιο σημαντικά  έργα του, την μελοποίηση που έκανε στα ποιήματα του Κ.Π.Καβάφη  όπου συμμετείχαν τρεις ορχήστρες και τρεις χορωδίες. Νιώθω μεγάλη τιμή που ερμήνευσα αυτά τα υπέροχα ποιήματα μετά από πολύ μελέτη και εμβάθυνση  στην ζωή και το έργο του ποιητή και μεσα  από τις τόσο μελωδικές και σημερινές μουσικές γραμμές του Στέφανου, να κατανοήσω και να αποδώσω σωστά τον λόγο του ποιητή.  Όπως νιώθω πολύ τυχερή που μου δόθηκε η ευκαιρία να ερμηνεύσω το συγκεκριμένο έργο στην Όπερα του Καΐρου,, στην Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, στην Εθνική Λυρική σκηνή και σε άλλους σπουδαίους χώρους σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Πώς ένιωσες όταν τραγούδησες πρώτη φορά στο στούντιο μπροστά στον Μίκη Θεοδωράκη;

Είχα ήδη ηχογραφήσει το cd με τίτλο  «Συνάντηση» και ο κύριος Θεοδωράκης τηλεφώνησε στον Στέφανο και ζήτησε να με γνωρίσει από κοντά και μόνο στην σκέψη πως θα τον συναντούσα, με πλημμύριζε ένα συναίσθημα χαράς αλλά και άγχους.  Θυμάμαι την στιγμή που ο μεγαλος μας συνθέτης γύρισε και μου είπε πως θέλει να με ακούσει να τραγουδάω.

Ο Στέφανος κάθισε στο πιάνο και άρχισε να παίζει την εισαγωγή από το «Δρόμοι παλιοί» και η στιγμή που σήκωσε τα χέρια του και άρχισε να με διευθύνει ήταν συγκλονιστική. Ευτυχώς που κάποιος βιντεοσκόπησε αυτήν την τόσο για μένα σημαντική συνάντηση.

Ποια στιγμή σε ζωντανή εμφάνιση θυμάσαι περισσότερο;

Είναι πολλές οι στιγμές αλλά αυτές που θα μπορούσα να ξεχωρίσω, ήταν η πρώτη μου εμφάνιση στην Ακαδημία Σοπέν της Βαρσοβίας, μπροστά σε ένα ιδιαίτερα απαιτητικό κοινό και η δεύτερη ήταν, στο Ηρώδειο δίπλα στην μοναδική Μαρία Φαραντούρη παρόντος του Μίκη Θεοδωράκη.

Όταν ξεκινάς με τέτοια μεγαθήρια της μουσικής σε αγχώνει η συνέχεια;

Ναι με αγχώνει και κυρίως με αγχώνουν οι μελλοντικές  μουσικές μου επιλογές. Θέλω να μείνω σταθερή στην πορεία μου να μην ξεφύγω ούτε χιλιοστό, να  συνεχίσω να υπηρετώ την μουσική και όχι να την «χρησιμοποιώ» για αυτοπροβολή.

Η προσωπική σου δισκογραφία τι τραγούδια θέλεις να περιλαμβάνει;

Σίγουρα θέλω να συνεχίσω να ερμηνεύω τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη και άλλων μεγάλων συνθετών, δηλαδή μελοποιημένη ποίηση και από την άλλη τραγούδια που γράφονται τώρα και με αντιπροσωπεύουν  υφολογικά και που αγγίζουν την ψυχή μου.

Στα πρώτα σου βήματα είχες μια αυστηρότητα που σιγά σιγά νιώθω ότι μαλακώνει στη σκηνή. Οφείλεται στο μεγαλείο των τραγουδιών που έπρεπε να πεις σε τόσο μικρή ηλικία ή είσαι έτσι και σαν χαρακτήρας;

Γενικά είμαι αυστηρή, ξεκινώντας από τον εαυτό μου. Σαφώς και όταν ερμηνεύω σπουδαία έργα η αυστηρότητα υπάρχει διότι η ευθύνη είναι τεράστια στο να αποδώσω  όχι μόνο τις νότες αλλά και κάθε λέξη με την βαρύτητα που της αρμόζει. Αυτό συμβαίνει κυρίως στα θέατρα και στις αίθουσες συναυλιών.  Όταν όμως βρίσκομαι σε μια μουσική σκηνή νιώθω πιο χαλαρή, όχι επειδή τα τραγούδια που ερμηνεύω είναι υποδεέστερα αλλά επειδή  και ο κόσμος είναι πιο χαλαρός και είναι σαν να είμαστε σε μια γιορτή.