Ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν πέθανε χθες βράδυ εξαιτίας «επιπλοκών» της COVID-19 ενώ βρισκόταν στην κατοικία του στο Λουάρ-ε-Σερ, διευκρίνισε η οικογένεια του απόμαχου πολιτικού.

Η κηδεία του

«Η κατάσταση της υγείας του είχε επιδεινωθεί και πέθανε εξαιτίας επιπλοκών της COVID-19», ανέφερε η οικογένεια σε δελτίο Τύπου το οποίο εστάλη στο Γαλλικό Πρακτορείο.

«Οπως ήταν η επιθυμία του, η κηδεία του θα γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο», σύμφωνα με την οικογένεια και το Ιδρυμα που φέρει το όνομά του.

Ο κεντροδεξιός πρώην πρόεδρος, ο οποίος γεννήθηκε το 1926 στο Κόμπλεντς (Γερμανία) και αναδείχθηκε στο ύπατο αξίωμα της Γαλλίας το 1974, εισήχθη τον Σεπτέμβριο σε νοσοκομείο της πόλης Τουρς, στη δυτική Γαλλία, με αναπνευστικά προβλήματα.

Ανάρρωσε, αλλά εισήχθη εκ νέου σε νοσοκομείο στα μέσα του Νοεμβρίου.

Είχε γεννηθεί στη Γερμανία

Ο Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν είχε γεννηθεί το 1926 στο Κόμπλεντς της Γερμανίας, όπου ο πατέρας του υπηρετούσε ως οικονομικός διευθυντής των γαλλικών αρχών κατοχής μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η οικογένεια ντ’ Εστέν κατάγεται από τη νοτιοκεντρική περιοχή της Ωβέρνης με δικό της πύργο στο Σαμελιέρ.

Αποφοίτησε από το Λύκειο Ζανσόν ντε Σαλλύ του Παρισιού. Κατά την περίοδο της νεότητάς του υπηρέτησε στα τεθωρακισμένα της Στρατιάς της Ελεύθερης Γαλλίας. Μετά τις σπουδές του στην Grande Ecοle – ENA, τελείωσε την Πολυτεχνική Σχολή αποφοιτώντας έκτος στη σειρά, διορίστηκε Οικονομικός Επιθεωρητής.

Με το Ανεξάρτητο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα εξελέγη βουλευτής στη γαλλική εθνοσυνέλευση.

Ο εκσυγχρονισμός

Το 1959 διορίστηκε υφυπουργός Οικονομικών και τρία χρόνια αργότερα υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας σε ηλικία 36 ετών και πέρασε στην ιστορία ως ο νεαρότερος γάλλος υπουργός Οικονομικών.

Συγκρούστηκε με τους ορθόδοξους Γκολικούς για ζητήματα ιδιωτικής πρωτοβουλίας, ευρωπαϊκής ένωσης και στενότερων δεσμών με τις Η.Π.Α. Γι’ αυτό και παύθηκε από τον Ντε Γκολ.

Από το 1974 ως το 1981 διετέλεσε πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, τηρώντας κεντροδεξιά πολιτική. Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, προώθησε τον εκσυγχρονισμό της γαλλικής κοινωνίας, εφαρμόζοντας το συναινετικό διαζύγιο και νομιμοποιώντας τις αμβλώσεις, ενώ υπήρξε και ένας από τους αρχιτέκτονες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του σε υψηλά αξιώματα η Γαλλία σταθεροποιήθηκε ως η δεύτερη οικονομική δύναμη της Ευρώπης και τέταρτη στον κόσμο.

Οι σχέσεις Γαλλίας – Γερμανίας

Οπως και ο Σαρλ ντε Γκολ, προώθησε τη σύσφιξη των σχέσεων Γαλλίας-Γερμανίας αλλά, σε αντίθεση με τον Ντε Γκολ, υποστήριζε την ένταξη της Μ. Βρετανίας στην (τότε) ΕΟΚ.

Το 1981 έχασε τις εκλογές από τον Φρανσουά Μιτεράν, και παράλληλα ο Ζακ Σιράκ, πρώην πρωθυπουργός του, διέσπασε την ενότητα της παράταξης των συντηρητικών στρεφόμενος εναντίον του.

Μετά από μια δυσμενή περίοδο, άρχισε να επανακτά την επιρροή που ασκούσε παλαιότερα και πρότεινε την άμεση εκλογή προέδρου της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, ελπίζοντας στην ανάδειξή του στο αξίωμα αυτό.

Headlines