Τι απέγινε η Κεντροαριστερά του θρύλου;

Θα συνιστούσα, φιλικά, σε εκείνους που τους τρώει ο καημός για την Κεντροαριστερά, να δώσουν λίγη προσοχή σε όσα συνέβησαν την περασμένη Τετάρτη στη Βουλή, κατά την ψήφιση της τροπολογίας για την εξυγίανση των ΕΛΤΑ. Εκεί, θα βρουν την απάντηση στον προβληματισμό τους και θα εξηγήσω αμέσως παρακάτω πώς το εννοώ.

Κατ’ αρχάς, η τροπολογία. Βάσει αυτής, το κράτος χρηματοδοτεί με 280 εκατομμύρια τα ΕΛΤΑ. (Τα ΕΛΤΑ που είχαν περιέλθει σε τέτοια κατάσταση επί ΣΥΡΙΖΑ, ώστε παρακρατούσαν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ για να πληρώνουν μισθούς, θυμίζω…). Συγχρόνως, όμως, προωθεί και ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού της λειτουργίας της εταιρείας. Εθελούσια έξοδος εργαζομένων για τον εξορθολογισμό του μισθολογικού κόστους, εσωτερικές μετακινήσεις υπαλλήλων ή μετατάξεις σε άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου, ψηφιακός μετασχηματισμός, οργανωτική αναδιάρθωση κ.ά. Για να το πούμε απλά, καρότο και μαστίγιο.

Η συγκεκριμένη προσέγγιση στο θέμα είναι αυτή που υπαγορεύουν η λογική και η υπευθυνότητα. Διότι αλίμονο αν, μετά από το βάσανο μιας ολόκληρης δεκαετίας, ακόμη δεν έχουμε βάλει μυαλό και συνεχίζουμε να πετάμε λεφτά στον πίθο των Δαναΐδων, για να χρηματοδοτούμε αφειδώς θέσεις εργασίας στο Δημόσιο χωρίς τη στοιχειώδη ανταποδοτικότητα. Κάτι τέτοιο σήμερα θα ήταν όχι μόνον σπατάλη χωρίς αντίκρισμα, εφόσον η εσωτερική λειτουργία των ΕΛΤΑ θα παρέμενε ίδια και ζημιογόνος, αλλά και προσβλητική επίδειξη ανευθυνότητας προς τους φορολογούμενους. Οι δημόσιες επιχειρήσεις οφείλουν να είναι οικονομικά βιώσιμες για να επιτελούν τον σκοπό τους.

Εκτός από τον υπουργό Οικονομικών, την τροπολογία υπερασπίστηκε στη Βουλή (με επιχειρήματα όπως τα παραπάνω) και ο υπουργός Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης. Πρόκειται, βέβαια, για τον Κυριάκο Πιερρακάκη, προερχόμενο από το ΠΑΣΟΚ – και παλαιό νεοβενιζελικό, αν μου επιτρέπεται το λογοπαίγνιο.

Ας δούμε όμως και τις θέσεις των πρώην συναγωνιστών του από την πλευρά της αντιπολίτευσης. Ο Ανδρέας ο Lovέρδος έψεξε την κυβέρνηση, επειδή καθυστέρησε να φέρει την τροπολογία, η οποία άλλωστε ήταν παρόμοια παλαιότερης για τη ΔΕΗ. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι η κριτική του ήταν από την πλευρά του εκσυγχρονισμού, δηλαδή εποικοδομητική. Αρκετά κλικ παραπάνω ήταν η θέση του Βασίλη του Κεγκέρογλου, ο οποίος χαρακτήρισε «λαθροχειρία» την κατάθεση της τροπολογίας και μίλησε για δόλο που αποσκοπεί στην ιδιωτικοποίηση των ταχυδρομείων. Τέλος, αν ανοίξουμε την εικόνα και πέραν της Βουλής, έχουμε την πρόεδρο Φώφη, η οποία σε κομματική συνεδρίαση τερμάτισε το κοντέρ, χαρακτηρίζοντας τον Πρωθυπουργό «ντίλερ συμφερόντων».

Ιδού λοιπόν η εικόνα της διασποράς της Κεντροαριστεράς σήμερα. Ο,τι καλύτερο διέθετε, εν προκειμένω ο Πιερρακάκης, βρίσκεται στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη (που είναι κάτι παραπάνω από κυβέρνηση ΝΔ), ενώ ό,τι χειρότερο έχει προ πολλού μεταναστεύσει στον ΣΥΡΙΖΑ. Σε ό,τι έχει απομείνει ανάμεσά τους, διακρίνουμε τρεις τάσεις: την εκσυγχρονιστική, που οδηγεί προς το πολιτικό κέντρο (Lovέρδος), την παραδοσιακή («μόνο ΠΑΣΟΚ, δεν υπάρχει τίποτ’ άλλο!») του Β. του Κεγκέρογλου και, τέλος, την ανισόρροπη, που τρέχει πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ, με σκοπό να τον υποκαταστήσει από μια αναπαλαιωμένη πασοκαρία (Φώφη). Επόμενο είναι, λοιπόν, τα ποσοστά στις δημοσκοπήσεις να μένουν καθηλωμένα…

ΕΚΚΛΗΣΑΚΙΑ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ

Με τροπολογία που εισήγαγε σε νομοσχέδιο του υπουργείου του, ο Κωστής Χατζηδάκης υποστηρίζει ότι μπαίνει τέλος στη φάμπρικα (δηλαδή την κομπίνα) με τα εκκλησάκια, που χρησίμευε ως πρόσχημα για την αυθαίρετη δόμηση. Εύγε! Διότι δεν έφτανε η κακογουστιά των «αρχοντικών», τα εκκλησάκια μας έλειπαν να κάνουν το κερασάκι στην τούρτα. Η φάμπρικα με τα εκκλησάκια ήταν απαράδεκτη. Σε αυτή τη χώρα, αποδεκτή είναι μόνο η φάμπρικα με την Εκκλησία. Θυμίζω σχετικώς την έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη, που δημοσιεύθηκε πριν από έναν χρόνο και διαπίστωνε πολεοδομικές παραβάσεις στις μονές των Μετεώρων, που αφορούσαν μέχρι και την ασφαλτόστρωση δρόμου σε αρχαιολογικό χώρο…