Ηγεσία: 27 και μία προσωπικότητες της Ευρώπης που «διαμορφώνουν» τον κόσμο

Οι στρατηγικοί αντίπαλοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανάμεσά τους φίλοι και σύμμαχοι,  αναγνωρίζουν σε ένα πρόσωπο τον κορυφαίο.

Όποιος είναι καγκελάριος της Γερμανίας και ο εκάστοτε  Γάλλος πρόεδρος θα έχουν πάντα ηγετικές φωνές αλλά κανένας δεν μπορεί να αναγκάσει την υπόλοιπη Ευρώπη να ακολουθήσει τον σκοπό τους.

Σύμφωνα με το Politico, το οποίο για πέμπτη συνεχή χρονιά δημοσιεύει την 28άδα του 2020, το Βερολίνο μπορεί να έχει το πάνω χέρι όσον αφορά τη χρηματοδότηση ή το εμπόριο. Όμως για στρατιωτικά θέματα, το Παρίσι, το Λονδίνο ή ίσως η Μόσχα έχουν πιο ισχυρό ρόλο.

Και οι κατακερματισμένοι θεσμοί της ΕΕ έχουν διαφορετική ισχύ η οποία εξαρτάται από το θέμα.  Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καθορίζει τη νομοθετική ατζέντα, για μεταρρυθμίσεις σε τομείς πολιτικής όπως τα πνευματικά δικαιώματα και η προστασία της ιδιωτικής ζωής. Όμως, όσον αφορά θέματα όπως η μετανάστευση ή ο ρόλος του ευρώ, οι ηγέτες στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχουν το πάνω χέρι.

Στο παρελθόν, στην κορυφή της λίστας δεν ήταν απαραίτητα το πιο επιδραστικό άτομο στην Ευρώπη. Ήταν κάποιος που έκανε κάτι σημαντικό το οποίο είχε σημαντικά απροσδόκητο αντίκτυπο.

Εκτός από τον Μακρόν στο Νο. 1, η λίστα χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες, καθεμία από τις οποίες αντιπροσωπεύει διαφορετικό τύπο ισχύος. Το Politico επιλέγει 9 ηγέτες για κάθε κατηγορία.

Η πρώτη έχει τους «επιδραστικούς» (με μεγαλύτερη ικανότητα άσκησης επιρροής) η δεύτερη τους «ριζοσπάστες» (ανατρεπτικούς- καινοτόμους) και η τρίτη τους «οραματιστές» (οι ιδέες τους καθοδηγούν την ευρωπαϊκή πολιτική και γενικότερα πολιτικές).

Υπεράνω όλων ο Εμανουέλ Μακρόν: Ο Γάλλος πρόεδρος θέτει την ισχύ του , ίσως και περισσότερη απ’ όση διαθέτει, μονομερώς, για την πολυμέρεια.  

Στην πρώτη κατηγορία των επιδραστικών, η κατάταξη έχει ως εξής:

1.       Μαργκρέτε Βερστάγκερ: αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής επιτροπής

2.       Κριστίν Λαγκάρντ: Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας

3.       Βλαντιμίρ Πούτιν: Πρόεδρος της Ρωσίας

4.       Μπόρις Τζόνσον: Βρετανός πρωθυπουργός

5.       Ανγκέλα Μέρκελ: Γερμανίδα Καγκελάριος

6.       Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν: Πρόεδρος Ευρωπαϊκής Επιτροπής

7.       Λίο Βαραντκαρ: Πρωθυπουργός της Ιρλανδίας

8.       Σεμπάστιαν Κούρτς: Αυστριακός Καγκελάριος

9.       Φιλ Χόγκαν: Ευρωπαίος επίτροπος εμπορίου

Στην δεύτερη κατηγορία των ριζοσπαστών εντάσσονται:

1.       Ντόμινικ Κάμμινγκς: Υψηλόβαθμος σύμβουλος του Μπόρις Τζόνσον εμπνευστής της καμπάνιας για το Brexit.

2.       Ρόμπερτ Χάμπεκ: Ο αναμορφωτής των Πρασίνων στη Γερμανία

3.       Ντέιβιντ Μάρκους: Η αιχμή του δόρατος για το κρυπτονόμισμα του Facebook, Libra, το οποίο θα κάνει ντεμπούτο το 2021.

4.       Ματέο Ρέντζι: πρώην Πρωθυπουργός της Ιταλίας, που μπορεί να προκαλέσει εκλογές  και ανατροπές στο ιταλικό πολιτικό σύστημα ανά πάσα στιγμή με το νέο του κόμμα Viva.

5.       Ματέο Σαλβίνι: Ο εθνικιστής επικεφαλής της Λίγκα μπορεί να προκαλέσει ανατροπές εάν το πολιτικό του άστρο ξανανέβει στην Ιταλία.

6.       Νίκολα Στάρτζεον: Η επικεφαλής του Εθνικού κόμματος της Σκωτίας επιδιώκει δεύτερη ψηφοφορία για να ανεξαρτητοποιηθεί η Σκωτία από το Ηνωμένο Βασίλειο.

7.       Γιοχάνες Κασπάρ: Επικεφαλής της Αρχής Προστασίας Δεδομένων στο Αμβούργο, σταμάτησε την Google Street View στη Γερμανία και άνοιξε πόλεμο με τις ηχητικές βοηθούς της Amazon και της Google

8.       Φρανσουά Ρουφέν: Γάλλος βουλευτής που έχει εγκολπωθεί – αν όχι ηγείται- το κίνημα των «Κίτρινων Γιλέκων»

9.       Ζουζάνα Τσαπούτοβα:  Η πρώτη εκλεγμένη γυναίκα πρόεδρος της Σλοβακίας που θεωρείται ότι ανοίγει το δρόμο στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη για ελευθερία και τέλος στις ελίτ της διαφθοράς.

Στην τρίτη κατηγορία, των οραματιστών, ηγούνται:

1.       Γκρέτα Τούνμπερκ: Η 16χρονη Σουηδή ακτιβίστρια ενσωματώνει την γενεακή αδικία της κλιματικής αλλαγής.

2.       Βίκτορ Όρμπαν: Ο εθνικιστής Ούγγρος πρωθυπουργός που μάχεται τους ευρωκράτες και συντηρεί δεξιά κύματα θαυμασμού στην ευρωπαϊκή κεντροδεξιά δημιουργώντας απλά σλόγκαν.

3.       Μπρούνο Λε Μερ: Ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών που ονειρεύεται την ευρωπαϊκή «αυτοκρατορία».

4.       Κάρολα Ρακέτ: Η γερμανίδα πλοίαρχος που υποχρέωσε τις ιταλικές αρχές να δεχθούν τους μετανάστες στα λιμάνια τους.

5.       Κλάους Βέλλε: ο γενικός γραμματέας του ευρωκοινοβουλίου που επεκτείνει την ισχύ του θεσμού.

6.       Ελίζαμπεθ Ντένχαμ: Η επίτροπος πληροφόρησης της Μεγάλης Βρετανίας ήτα η πρώτη που επέβαλε κυρώσεις στο Facebοok για το σκάνδαλο με τα προσωπικά δεδομένα της Cambridge Analytica. Tώρα έχει επικεντρωθεί στην τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου.

7.       Γκετζ Κούμπιτσεκ: Ο γερμανός ακροδεξιός ιδεολογικός ηγέτης του φασιστικού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία ( AfD).

8.       Όλαφ Σολτζ: Ο γερμανός υπουργός Οικονομικών που πρέπει να τηρήσει τον ισοσκελισμένο προϋπολογισμό.

9.       Ζαν- Ντανιέλ Ζαμόρ: Επιχείρησε να ηγηθεί των ποδηλατών – ντελιβεράδων της Uber και της Deliveroo και να προκαλέσει απεργία αλλά το κίνημα δεν προχώρησε.