Από παθολογική έμμονη ιδέα της θλιβερής τριανδρίας Ερντογάν-Τσαβούσογλου (υπ. Εξωτερικών) και Ακάρ (υπ. Άμυνας) η στοχοποίηση του ακριτικού Καστελόριζου εξελίσσεται, καλπάζοντας, σε ευθεία απειλή κατάληψης του ελληνικού νησιού. Και αυτό προφανέστατα σημαίνει προετοιμασία, για ένα νέο τουρκικό κατοχικό, σε βάρος της Ελλάδας σχέδιο Αττίλα 3 μετά βέβαια από τον Αττίλα 1 και 2 που υποδούλωσε για 45 χρόνια το 40% της Κυπριακής Δημοκρατίας!

Πριν από μερικούς μήνες, ο εθελοντικά αδρανής για την επεκτατική εξάπλωση του Ερντογανικού τζιχαντισμού γεν. γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, επιφορτίστηκε από τη βορειοατλαντική «Συμμαχία» για τη δημιουργία «μηχανισμού αποκλιμάκωσης» της έντασης στην ανατ. Μεσόγειο.

Η είδηση για το νέο αυτό ρόλο του πειθήνιου οργάνου της Μέρκελ, γεν. γραμματέα του ΝΑΤΟ, κάθε άλλο παρά μας ικανοποίησε για τα υπερχειλίζοντα αισθήματα «συμπαράστασης»  της αντιευρωπαϊκής «Συμμαχίας» μας προς την Ελλάδα και την Κύπρο. Προφανώς, διότι μας αρκεί η παχυδερμική αδιαφορία τόσο της εξωευρωπαϊκής «Συμμαχίας» όσο και της πειθήνιας σε αυτήν προεδρεύουσας (ευτυχώς ως τη φετινή πρωτοχρονιά) κυρίας Μέρκελ.

Είναι περιττό να θυμίσουμε, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πήρε το όνομά της (Ευρώπη) από την ελληνική πραγματικότητα και όχι την εξωπραγματική μυθολογία.

Με έκδηλη ανησυχία και κατήφεια, τόσο η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ όσο και ο σχεδόν υποκρυπτόμενος πίσω από τη σημαία του ΝΑΤΟ γεν. γραμματέας του Συνασπισμού Γενς Στόλτενμπεργκ, ετοιμάζονται να απολογηθούν στην ευρωπαϊκή Κοινή Γνώμη για την ανοιχτή και ανοίκεια ανοχή του Ερντογανικού τζιχαντικού επεκτατισμού στην ανατολική Μεσόγειο.

Αυτός λοιπόν ο πολυεθνικός σχηματισμός αμέτρητων ταχυτήτων, που νόθευσε τα οράματα των ιδρυτών της Κοινής Αγοράς και της ΕΟΚ, για μία Ευρώπη της πολιτικής, οικονομικής και πολιτιστικής συνοχής και αλληλεγγύης. Αυτό λοιπόν το ασπόνδυλο μόρφωμα, που δεν μπορεί να συγκριθεί με κανένα υπόδειγμα ευνομούμενων ομοσπονδιών της Υφηλίου (π.χ. Καναδάς, Αυστραλία, ΗΠΑ), καλό θα ήταν με πρωτοβουλία της προστάτιδος του Ερντογάν Άνγκελας Μέρκελ ν’ αποδείξει εμπράκτως, ότι θεωρεί το Ερντογανικό καθεστώς χειρότερο και από τις κάκιστες ημέρες της καταρρέουσας οθωμανικής αυτοκρατορίας του 19ου αιώνα.

Θα το τολμήσει η Άνγκελα Μέρκελ, ή μοιραία θα ανοίξει το δρόμο, για την κάθαρση από τον φονταμενταλιστικό ισλαμισμό στον δεδηλωμένο φιλοντεγκωλικό ευρωπαίο Εμμανουέλ Μακρόν;

Ο λύκος που φυλάει τα…πρόβατα!

Σε αντίθετη περίπτως, η ΕΕ των 28 χωρών-μελών της θα συνεχίσει ή μάλλον θα εξελιχθεί σε μια ημιδιαλυμένη άνευρη και ασπόνδυλη ομοσπονδία με:

–     Την Ουγγαρία και την Πολωνία να πρωτοστατούν στη βάναυση κατάργηση του κράτους δικαίου και στο ανοιχτό μποϋκοτάζ, κατά της ευρωπαϊκής συνοχής και αλληλεγγύης. Ο γράφων αυτό το σημείωμα αποδίδει την αγενέστατη εκτροπή των δύο αυτών χωρών, στα χούγια του προηγούμενου καθεστώτος του αυταρχικού μονοκομματικού κράτους, αλλά και στο δόγμα της περιορισμένης κυριαρχίας του φιλοσταλινικού Λεονίντ Μπρέζνιεφ, που καθιέρωσε ακόμη και την αιματηρή εισβολή των σοβιετικών τεθωρακισμένων στα «ανυπάκουα» κράτη-μέλη του Συμφώνου της Βαρσοβίας (περίπτωση της ματωμένης Άνοιξης της Πράγας το 1968).

–     Με ουσιαστικά υπολειτουργούντες ή τελείως αδρανείς 3 έως 4 Οργανισμούς Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Άμυνας στους κόλπους της ΕΕ. Και αυτό διότι η συντηρητική πλειοψηφία της ΕΕ ατύπως και σιωπηρώς έχει εκχωρήσει τα καθήκοντα στο φιλοτουρκικό ΝΑΤΟ. Δηλαδή έχουν βάλει το λύκο να φυλάξει τα πρόβατα…

Για μια πορεία χωρίς νεο-οθωμανικά βαρίδια

Από τα προαναφερόμενα προκύπτει ότι η περαιτέρω βιωσιμότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και η αναβάθμιση του ρόλου της, ως υποδείγματος Ένωσης ομονοούντων δημοκρατικών-προοδευτικών χωρών, δηλαδή όχι μόνον η μακροημέρευση, αλλά και ο αναπτυξιακός και φιλειρηνικός ρόλος της ΕΕ θα συμβάλει στο αίτημα της Διεθνούς Τάξης μόνον:

1) Με την αποχώρηση από το ΝΑΤΟ και την ταυτόχρονη αντικατάστασή του από αμιγώς ευρωπαϊκό σύστημα Ασφάλειας, δηλαδή με την ενεργοποίηση και αφύπνιση από τη χειμερία νάρκη όλων των αδρανοποιημένων ευρωπαϊκών θεσμών Άμυνας και Ασφάλειας.

2) Με την δημιουργία Ευρωπαϊκής κοινοπραξίας για την κατασκευή πολεμικού υλικού αποκλειστικά για τις ανάγκες των χωρών-μελών της ΕΕ.

3) Με την καθιέρωση Ευρωπαϊκού Καταστατικού Χάρτη (Συντάγματος), που θα ρυθμίζει τη λειτουργία της ΕΕ, χωρίς τις πολλές και αντικρουόμενες ταχύτητες, αλλά με τις αρχές μιας ομοσπονδιακής λειτουργίας με γνώμονα την ισοπολιτεία μεταξύ των χωρών-μελών της.

4) Με αυστηρές κυρώσεις, ακόμη και με αποβολή από την ΕΕ, κάθε χώρας-μέλους, που ασυγχώρητα παραβιάζει τους κανόνες της ομοσπονδιακής ευταξίας και αλληλεγγύης.

Headlines