Η δολοφονία του Τζον Λένον και το παγκόσμιο σοκ που προκάλεσε

Στις 8 Δεκεμβρίου του 1980, δολοφονείται στη Νέα Υόρκη ο Τζον Λένον, που μέσα από το μουσικό συγκρότημα των Beatles και τη συνεργασία του με τον Πολ Μακάρτνεϊ αποτέλεσε έναν από τους πιο επιδραστικούς καλλιτέχνες.

Γράφουν «ΤΑ ΝΕΑ» της 10ης Δεκεμβρίου 1980:

«Ο διανοούμενος των θρυλικών Μπήτλς, δολοφονήθηκε τη νύκτα της Δευτέρας, καθώς έμπαινε στην είσοδο της παλαιάς πολυκατοικίας – ονόματι Ντακότα – όπου έμενε στο Μανχάτταν. Η Νέα Υόρκη ήταν η δεύτερη πατρίδα του.

»Ένας νέος άντρας πρόφερε ήσυχα τ’ όνομά του για να γυρίσει, κι άρχισε να τον πυροβολεί. Η γυναίκα του, Γιόκο Όνο, άρχισε να φωνάζει υστερικά, ο 40χρονος άγγλος μουσικός ψέλλισε ‘με πυροβόλησαν’ και σωριάστηκε στο πεζοδρόμιο.

»Χτυπημένος με πέντε σφαίρες, στο στήθος, την πλάτη και τον αριστερό βραχίονα, ο Λέννον ήταν ήδη νεκρός όταν μεταφέρθηκε επειγόντως στο νοσοκομείο Ρούσβελτ της Νέας Υόρκης».

Ο Τζόν Λένον δολοφονήθηκε από τον θαυμαστή του Μαρκ Ντέιβιντ Τσαπμαν, ο οποίος καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη δηλώνοντας ένοχος καθώς όπως υποστήριξε η πράξη του ήταν επιθυμία του Θεού.

«Ο δολοφόνος του, ονόματι Μαρκ Νταίηβιντ Τσάπμαν, 25 ετών, φωτογράφος, από τη Χονολουλού (…) έριξε το περίστροφο στο πεζοδρόμιο και στάθηκε ακίνητος και αμίλητος, περιμένοντας να συλληφθεί. (…) Κρατούσε το τελευταίο άλμπουμ του Λέννον ‘Νταμπλ Φάντασυ’, πάνω στο οποίο ο πρώην Μπητλ του είχε γράψει την προηγούμενη ιδιόχειρη αφιέρωση»

»Η Γιόκο Όνο, σε κατάσταση υστερίας, επανελάμβανε συνέχεια ‘πέστε μου ότι δεν είναι αλήθεια…’. Όταν οι γιατροί της είπαν ότι ο Τζων Λέννον ήταν νεκρός, είπε ότι θα γυρίσει σπίτι της να πει τα νέα στον πεντάχρονο γιο τους, Σων».

Η αντίδραση του κόσμου

Η είδηση της δολοφονίας του Τζον Λένον έπεσε σαν κεραυνός, όχι όμως εν αιθρία καθώς συνταρακτικά γεγονότα εξελίσσονται, την περίοδο εκείνη στη διεθνή κοινότητα . Παρ’ όλα αυτά ο χαμός του Τζον Λένον επισκιάζει τα πάντα.

Γράφει ο Βασίλης Βασιλικός στις 24 Δεκεμβρίου 1980:

«Η εβδομάδα που κύλησε μπορεί να χαρακτηρισθεί, στις ΗΠΑ, σαν εβδομάδα Τζων Λέννον. Επισκιάστηκε κι ο πόλεμος Ιράν – Ιράκ και η σοβιετική απειλή για την Πολωνία και το θέμα των Αμερκανών ομήρων. Ο θάνατος του Λέννον παραλληλίστηκε μ’ αυτόν του Μπομπ Κέννεντυ και του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ»

Με το άκουσμα της είδησης, η ζωή στο Λίβερπουλ, ιδιαίτερη πατρίδα του Λένον, σταμάτησε.

«Σοκ πραγματικό προκάλεσε η είδηση στο Λίβερπουλ, τη γενέτειρά του, απ’ όπου ξεκίνησαν οι Μπητλς και άφησαν ανεξίτηλα ίχνη στη μουσική με τον ανεπανάληπτο ρυθμό, τη μελωδία και την ποίηση των στίχων τους.

»Χιλιάδες θαυμαστές του, πολλοί κλαίγοντας, βγήκαν στους δρόμους του Λίβερπουλ, ενώ οι τοπικοί ραδιοφωνικοί  σταθμοί διέκοψαν τα προγράμματά τους για να παίξουν τραγούδια των «Μπητλς».

Η αντίδραση των Beatles

Οι Beatles είχαν «διαλυθεί» ήδη από το 1969 και πολλοί είχαν κατηγορήσει γι’ αυτό, την Γιόκο Όνο. Το 1980 είχαν πλέον περάσει περισσότερα χρόνια απ’ όσα είχε διαρκέσει η κοινή ζωή των Beatles.

Οι τέσσερις τους όμως (Πολ Μακάρτνεϊ, Τζον Λένον, Τζορτζ Χάρισον και Ρίνγκο Σταρ) είχαν ζήσει τόσα πολλά και τόσα έντονα μαζί, που θα ήταν αδύνατον να μην τους συγκλονίσει μια τέτοια τραγική εξέλιξη, όπως η δολοφονία του Λένον.

«Ο Πωλ Μακάρτνεϋ, που μαζί με τον Λέννον έγραψαν τα περισσότερα τραγούδια των Μπήτλς, απομονώθηκε αρχικά στην αγροικία του στο Σάσσεξ, όταν έμαθε για τη δολοφονία, αλλά αργότερα δήλωσε: ‘Δεν μπορώ να το πιστέψω. Ο Τζων ήταν περίφημο παιδί. Θα τον νοσταλγήσει όλος ο κόσμος». Και έκανε έκκληση στους δημοσιογράφους να αντιληφθούν την κατάστασή του.

»Ο Ρίγνκο Σταρ διέκοψε τις διαοπές του στις Μπαχάμες και πέταξε στη Ν. Υόρκη για να παρασταθεί στη σύζυγό του Λέννον. Απέφυγε να δηλώσει ο,τιδήποτε και ζήτησε από τους δημοσιογράγους να τον αφήσουν ήσυχο.

(…)

Ο Τζώρτζ Χάρρισον απέφυγε να μιλήσει στους δημοσιογράφους και μόνο ο εκπρόσωπός του δήλωσε ότι όπως όλοι μας δεν μπορεί να το πιστέψει»

(…)

Ο Σινt Μπερνστάιν, που ήταν ο πρώτος παραγωγός των Beatles, δήλωσε την ημέρα εκείνη: «Ήταν ο Μπαχ, ο Μπετόβεν και ο Ραχμάνινωφ της εποχής μας»

Η τελευταία συνέντευξη

Λίγες μόλιw ημέρες πριν τον θάνατό του, ο Τζον Λένον είχε δώσει την τελευταία, όπως θα αποδεικνυόταν, συνέντευξη της ζωής του.

Στις 15 Δεκεμβρίου, «ΤΑ ΝΕΑ» τη δημοσιεύσαν. Λίγες συνεντεύξεις υπήρξαν τόσο βαθιά «βουτηγμένες» στην τραγική ειρωνεία όσο αυτή του Τζον Λένον.

«Ή θα ζήσουμε ή θα πεθάνουμε. Αν είμαστε νεκροί, πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Αν είμαστε ζωντανοί πρέπει να ζήσουμε σαν ζωντανοί τη ζωή μας.

»Μιλώ στα αγόρια και τις κοπέλλες που μαζί περάσαμε όλα αυτά που περάσαμε, στις ομάδες της δεκαετίας του ’60 που επιβίωσαν του πολέμου [του Βιετνάμ], των ναρκωτικών, της πολιτικής, της βίας στους δρόμους. Να που τα ξεπεράσαμε και είμαστε εδώ».

Στα τελευταία εκείνα δημόσια λόγια του, ο Λένον μίλησε για το «βάρος» που κλήθηκε να σηκώσει ως δημιουργός και μέλος των Beatles.

«Δεν θέλω να ξαναπουλήσω την ψυχή μου για να κάνω έναν εμπορικό δίσκο. Ανακάλυψα πώς μπορώ να ζήσω και χωρίς αυτό, και πιο ευτυχής. Αλλά δεν πρόκειται να ξαναγυρίσω πίσω και να προσπαθήσω να φτιάξω ένα πρόσωπο που δεν είμαι.

(…)

»Μετά από 10, 15, 20 σχεδόν χρόνια με συμβόλαιο και με την υποχρέωση να παράγω δύο άλμπουμ το χρόνο και ένα μονό (SINGLE) κάθε τρεις μήνες…Ανεξάρτητα από το τι άλλο ήθελα να κάνω, ή από το πώς ήταν η οικογενειακή μου ζωή ή προσωπική μου ζωή, το μόνο που μέτραγε ήταν να παράγω τα τραγούδια που ζήταγε το συμβόλαιο».

Ο Λένον αναφέρθηκε και στα δύο κομβικότερα πρόσωπα – σημεία αναφοράς της ζωής του. Τον Πολ Μακάρτνεϊ και τη Γιόκο Όνο.

«Με μόνο δύο καλλιτέχνες δούλεψα για πάνω από μία νύχτα. Με τον Πωλ Μακάρτνεϊ και την Γιόκο Όνο. Και δεν θα μπορούσα να κάνω καλύτερη επιλογή.

(…)

»Λέγανε ότι αυτή η Γιαπωνέζα μάγισσα με τρέλανε κι έχασα τα μυαλά μου. Αυτή όμως έκανε ακριβώς το αντίθετο, με συνέφερε».

Σε ένα απόγειο της τραγικής ειρωνείας, στη συνέντευξή του εκείνη ο Τζον Λένον ευχήθηκε κάτι, που η μοίρα έκανε πραγματικότητα ελάχιστες ημέρες μετά.

«Ελπίζω να πεθάνω πριν από την Γιόκο. Γιατί αν ζήσω παραπάνω δεν θα ξέρω πώς να επιζήσω, πώς να συνεχίσω!»