Ερντογάν : Πρόταση στον Πούτιν για τον Νότιο Καύκασο αφήνει εκτός παιχνιδιού τη Δύση

Πρόταση πολυμερούς συνεργασίας στον Νότιο Καύκασο παρουσίασε ο Ερντογάν στον Πούτιν, η οποία αποκλείει τη Δύση από κάθε ανάμειξη στην περιοχή.

Δημιουργία πλατφόρμας

Είπε, μάλιστα, ότι το σχέδιο για τη δημιουργία πλατφόρμας που θα διασφαλίσει την περιφερειακή ασφάλεια και την ανάπτυξη της συνεργασίας στον Καύκασο είχε ήδη εγκριθεί από τον Βλαντιμίρ Πούτιν, σύμφωνα με τη ρωσική ιστοσελίδα Взгляд.

Είναι αλήθεια ότι η πρόταση του Ερντογάν διαφέρει από τις προτάσεις που υποβλήθηκαν μέχρι τώρα για συνεργασία στη μετα-σοβιετική Ρωσία, από τη Μολδαβία, την Ουκρανία ή τη Γεωργία.

«Σήμερα, με τον αδερφό μου (πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίγιεφ) συζητήσαμε για τη δυνατότητα δημιουργίας πλατφόρμας από έξι χώρες – το Αζερμπαϊτζάν, την Τουρκία, τη Ρωσία, το Ιράν, τη Γεωργία και, εάν το επιθυμούμε, το Ερεβάν, την Αρμενία. Θα ήταν καλή συνεργασία για την ανάπτυξη της περιοχής», διευκρίνισε ο τούρκος ηγέτης.

«Οι ξένοι δεν ανήκουν εδώ»

Από μόνη της, η προσέγγιση ότι «οι ξένοι δεν ανήκουν εδώ» είναι παραδοσιακή για τη διπλωματία του Ερντογάν.

Ερντογάν – Αλίγιεφ (Reuters)

Ο τούρκος ηγέτης ακολούθησε αυτήν την προσέγγιση στη Συρία, όταν υποστήριξε την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από αυτήν τη χώρα της Μέσης Ανατολής και μια λύση για το μέλλον της με τη μορφή Τουρκίας – Ιράν – Ρωσίας.

Η Μόσχα ήταν επίσημα «ξένη», αλλά η Αγκυρα την εξαίρεσε, επειδή το Κρεμλίνο ήταν αυτό που επέτρεψε ευγενικά στον Ρετζέπ Ερντογάν, έναν από τους εμπνευστές του συριακού εμφυλίου πολέμου, να ξεφύγει από το στρατόπεδο των ηττημένων στο στρατόπεδο των νικητών.

Σε γενικές γραμμές, αυτή η μορφή «μόνο για ντόπιους» είναι πραγματικά εποικοδομητική. Πράγματι, σε αντίθεση με τους εξωτερικούς παίκτες, οι ντόπιοι δεν ενδιαφέρονται να μετατρέψουν την περιοχή σε μια μεγάλη Ουκρανία, φέρνοντας αστάθεια στη Ρωσία, την Τουρκία και το Ιράν.

Εδραίωση της τουρκικής επιρροής

Και στην Αγκυρα, προφανώς, ελπίζουν ότι η πλατφόρμα θα επιτρέψει όχι μόνο τη διαχείριση της περιοχής, αλλά και την εδραίωση της τουρκικής επιρροής σε αυτήν.

Η ίδια επιρροή που έχει αυξηθεί απότομα μετά τη νίκη του Αζερμπαϊτζάν και της Τουρκίας στον δεύτερο πόλεμο του Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Χρειάζονται όμως η Μόσχα και η Τεχεράνη μια τέτοια ιδέα;

Ο παντουρκισμός θεωρείται ήδη από το Ιράν ως άμεση απειλή για την εθνική του ασφάλεια (δεδομένων των εκατομμυρίων Αζέρων που ζουν στο έδαφος της Ισλαμικής Δημοκρατίας, τους οποίους η Αγκυρα και το Μπακού προσπαθούν να κερδίσουν στο πλευρό τους).

Ωστόσο, η Ρωσία και το Ιράν βλέπουν τις απόπειρες εξωτερικών δυνάμεων, κυρίως των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι οποίες περιοδικά προσπαθούν να εμπλακούν στον Νότιο Καύκασο, ως πολύ μεγαλύτερη απειλή.

Θα ανταποκριθούν θετικά

Επομένως, κατά πάσα πιθανότητα, τόσο οι ρωσικές αρχές όσο και οι ιρανοί αγιατολάχ θα ανταποκριθούν θετικά στην πρόταση της Τουρκίας.

Πούτιν – Αλίγιεφ (Reuters)

Είναι πιθανό τόσο το Ιράν όσο και η Ρωσία να θεωρήσουν ότι μπορούν πάντα να συγκρατούν τον Ερντογάν ως ζευγάρι και να του δείχνουν τη θέση του στις συντεταγμένες του περιφερειακού συστήματος ισσοροπίας.

Επιπλέον, για τα συμφέροντα της Μόσχας, μπορούν να είναι χρήσιμες διαφορετικές μορφές αλληλεπίδρασης με περιφερειακούς εταίρους, συμπεριλαμβανομένου του Καυκάσου.

Ωστόσο, στον δρόμο για την υλοποίηση αυτού του έργου υπάρχουν δύο Καυκάσιοι – η Αρμενία και η Γεωργία.

Χωρίς αυτές τις φαινομενικά μικρές χώρες, η δημιουργία μεγάλης περιφερειακής πλατφόρμας, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας και της Τουρκίας, είναι προβληματική.

Η δυσκολία του εγχειρήματος

Για την Αρμενία, η πρόταση του Ερντογάν σημαίνει την αλλαγή του καθεστώτος στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, και οι αρμενικές αρχές ενδέχεται να μην συναινέσουν στην πρωτοβουλία.

Και για τη Γεωργία διαφαίνεται δυσκολία, αφού στην πρόταση δεν υπάρχει ούτε ένα κράτος φιλικό.

Η Ρωσία είναι «κατακτητής» στην Τιφλίδα, η Τουρκία οικονομικός κατακτητής, το Αζερμπαϊτζάν αδελφός του οικονομικού κατακτητή και το Ιράν είναι εχθρός των Αμερικανών, ενώ με την Αρμενία έχουν εδαφικές διαφορές.

Αν και ενδιαφέρουσα η πρόταση, είναι δύσκολο να εφαρμοσθεί. Μόσχα, Τεχεράνη και Αγκυρα πρέπει να πραγματοποιήσουν πολύ σοβαρές διπλωματικές εργασίες, καταλήγει το δημοσίευμα.

Πηγή: echedoros-a.gr, Взгляд