«Η έξαρση είναι το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή. Να εξαρθείς πάνω από τον εαυτό σου. Από τα πάθη σου. Σπάνια εξαίρονται οι άνθρωποι. Η ζωή όλων βέβαια ενέχει στιγμές έξαρσης. Όταν λες την αλήθεια, ακόμα και όταν σε θίγει, σε πειράζει, είναι έξαρση. Η θυσία για τον άλλον, ο έρωτας, η αφοσίωση είναι έξαρση. Η φιλία, η αφοσίωση στον άλλον, η αλήθεια είναι έξαρση. Πίστευα πάντοτε σ’ αυτό. Να λες πάντα την αλήθεια, έστω κι αν ενοχλεί. Μια παροιμία, δική μας, κρητική, λέει πως η αλήθεια είναι μαλώτρα…»

Απόσπασμα συνεντεύξεως που είχε παραχωρήσει ο Εμμανουήλ Κριαράς στη Βίκυ Χαρισοπούλου (εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ), στις 17 Ιανουαρίου 2005.

Ανέκαθεν πίστευα, κι όσο μεγαλώνω το πιστεύω ακόμα περισσότερο, ότι η μεγαλύτερη δοκιμασία για έναν άνθρωπο με ήθος και καλλιέργεια είναι η αναμέτρηση με τον εαυτό του, με το είναι του, με τον εσωτερικό κόσμο του.

Άτεγκτος κριτής η συνείδηση, τιμωρός της ασέβειας, της αλαζονείας, του ψεύδους.

Πόσο δύσκολη, πόσο επώδυνη, πόσο βασανιστική είναι στ’ αλήθεια η έξαρση στην οποία αναφέρεται ο αείμνηστος καθηγητής, ο σπουδαίος δάσκαλος;

Η έξαρση πάνω από την πεζότητα της καθημερινής ζωής, την ασημαντότητα, τη χυδαιότητα, την ανούσια αντιπαλότητα;

Οι λόγοι του Κριαρά, τροφή που καλλιεργεί το πνεύμα και την ψυχή, πολύτιμη παρακαταθήκη, κτήμα ες αεί για όλους μας.

Headlines