«Όλες οι οχλούσες δραστηριότητες χωροθετούνται πάντα «δυτικά από το ποτάμι»

Οι δήμοι της δυτικής Αθήνας, έχουν πληθυσμό περίπου ένα εκατομμύριο ανθρώπους. Στη πρόσφατη συνεδρίαση της ΚΕΔΕ τέθηκε από πλευράς δημάρχου Χαϊδαρίου θέμα αυτόνομης αναπτυξιακής χρηματοδότησης ως επιμέρους άξονας μέσα στο Ταμείο Ανάκαμψης για την Ελλάδα.

Ο Βαγγέλης Ντηνιακός αναφέρθηκε «στην ανάγκη άμβλυνσης των μεγάλων ανισοτήτων ανάμεσα στις δικές μας πόλεις και στο υπόλοιπο Λεκανοπέδιο», τονίζοντας ότι αποτελεί υποχρέωση της Πολιτείας αλλά και όλων των αιρετών της περιοχής. Η άμβλυνση αυτών των ανισοτήτων, όπως είπε, αποτελεί και ρητό στόχο του ισχύοντος Γενικού Ρυθμιστικού Σχεδίου της Αθήνας.

Ο Δήμαρχος Χαϊδαρίου στη συνέχεια περιέγραψε στη συνεδρίαση που συμμετείχαν τόσο ο υπουργός εσωτερικών Τάκης Θεοδωρικάκος όσο και ο υφυπουργός Θοδωρής Λιβάνιος, την ιστορική αδικία που έχουν υποστεί η Δυτική Αθήνα και οι όμορες περιοχές. Αποτέλεσμα της αδικίας αυτής – όπως υποστήριξε ο κ. Ντηνιακός είναι η αναπτυξιακή υστέρηση των Δήμων και το χαμηλότερο τουλάχιστον 10% κατά κεφαλήν εισόδημα των κατοίκων.

Η Δυτική Αθήνα δικαιούται όχι απλώς ισότιμη αλλά ενισχυμένη συμμετοχή στους πόρους του Ταμείου Ανάπτυξης ώστε να αντιστραφεί η υφιστάμενη αναπτυξιακή υστέρησή της είπε ο δήμαρχος και «όλοι πρέπει να συμβάλλουν ώστε να αξιοποιηθεί αυτή η σημαντική δυνατότητα και να δώσουμε στους πολίτες της Δυτικής Αθήνας προοπτική και, προπαντός, ελπίδα» πρόσθεσε.

Το αμέσως επόμενο διάστημα ο Βαγγέλης Ντηνιακός θα πραγματοποιήσει συναντήσεις με τους Δημάρχους της Δυτικής Αθήνας, ειδικούς επιστήμονες και εκπροσώπους του πολιτικού κόσμου, για την κατάρτιση συγκεκριμένης πρότασης για την ειδική χρηματοδότηση που ζήτησε. Πριν τα αποτελέσματα των συναντήσεων, αν δηλαδή θα συμπορευτούν και οι υπόλοιποι δήμοι, εμείς θελήσαμε να μπούμε στο μυαλό του δημάρχου Ντηνιακού για να καταλάβουμε περισσότερα και του υποβάλλαμε κάποια ερωτήματα.

Ποια είναι η ιστορική αδικία που έχει υποστεί η Δυτική Αθήνα δήμαρχε;

«Οι αναπτυξιακοί και επενδυτικοί πόροι προς τις περιοχές της Δυτικής Αθήνας και του Δυτικού Πειραιά (Β Πειραιά) ήταν πάντα λιγότεροι.  Για παράδειγμα, δεν υπάρχει ούτε ένα μεγάλης εμβέλειας αναπτυξιακό πρότζεκτ που να έχει χωροθετηθεί εδώ. Μια μεγάλη ανάπλαση ας πούμε. Πολύ παλιά, λόγω της χωροθέτησης  εργοστασίων στο Περιστέρι, το Αιγάλεω και την Β’ Πειραιά, όλη η περιοχή υποδεχόταν εσωτερικούς μετανάστες από την επαρχία. Οικοδομήθηκε σε μεγάλο βαθμό χωρίς πολεοδομικό σχεδιασμό. Αυτό έφερε χαμηλές τιμές των κατοικιών, που με την σειρά του προκαλεί χαμηλότερες ποιότητες στην οικοδομή, που δεν ελκύει τα υψηλότερα εισοδήματα κλπ. Φαύλος κύκλος. Την εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων η ανισότητα εντάθηκε αντί να μειωθεί. Όλες οι συνδεόμενες αναπλάσεις πραγματοποιήθηκαν στο παραλιακό μέτωπο. Η μεγάλη  επένδυση που υλοποιείται στο παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού επίσης είναι μια σημαντική παρέμβαση ανάπλασης, και αυτή σε άλλες περιοχές από τις δικές μας. Όλες οι οχλούσες δραστηριότητες χωροθετούνται πάντα«δυτικά από το ποτάμι». ΧΥΤΑ Φυλής, διυλιστήρια, Ναυπηγεία. Με αποτέλεσμα να αναλώνονται ελεύθεροι χώροι και να επιβαρύνεται το περιβάλλον. Ακόμη και το Μετρό, πόσους Σταθμούς έχει δυτικά από τον Κηφισό; Μιλάμε για μια περιοχή (Δυτικός Τομέας Αθηνών και Β Πειραιά) με σχεδόν 1 εκατομμύριο κατοίκους»

Ποιες είναι οι μεγάλες ανισότητες της δυτικής Αττικής σε σύγκριση με τον υπόλοιπο νομό;

«Λιγότερο πράσινο ανά στρέμμα και ανά κάτοικο από την υπόλοιπη Αθήνα. Χειρότερης ποιότητας συγκοινωνίες.  Λόγω του χαμηλότερου εισοδήματος των κατοίκων, λιγότερες ιδιωτικές επενδύσεις στις υπηρεσίες.  Σχεδόν καθόλου χορηγικό και κοινωφελές ενδιαφέρον. Το Ίδρυμα  Νιάρχος είναι αλλού. Η Στέγη Ωνάση είναι αλλού. Τα λέει και το Γενικό Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας.

Ποια είναι τα λάθη του παρελθόντος που δεν πρέπει κατά την άποψη σας να επαναληφθούν στο ταμείο ανάπτυξης κ. Ντηνιακέ;

Μεγάλο μέρος των ΕΣΠΑ δαπανήθηκαν σε έργα που δεν «έπιασαν τόπο».  Έργα υψηλής κοστολόγησης σε σχέση με το όφελος  ή με σχετικά μικρό αναπτυξιακό αποτέλεσμα.  Είναι αναμφίβολο ότι οι πόροι του ΕΣΠΑ δεν πέτυχαν να βελτιώσουν τα ελληνικό αναπτυξιακό μοντέλο. Ούτε αναπτύχθηκε σημαντικά η «παραγωγή» (δευτερογενής τομέας) ούτε μειώθηκε η  εξάρτηση από τον τουρισμό ούτε αυξήθηκε η εξωστρέφεια της οικονομίας.

Γιατί δήμαρχε να υπάρξει ειδικό σχέδιο για την δυτική Αθήνα, τον δυτικό Πειραιά και την δυτική Αττική και γιατί να μην τον διεκδικήσουν και άλλες περιοχές αυτό;

Λόγω της μεγάλης αναπτυξιακής υστέρησης και ελλείψεων στην ποιότητα ζωής στις Δυτικές περιοχές της Αττικής. Αυτό που αναφέρουμε. Εντός της Αττικής, η αναπτυξιακή εξισορρόπηση θα επιτευχθεί μόνον αν κάποια στιγμή ενισχυθούν περισσότερο οι περιοχές που αντιμετωπίζουν πρόβλημα. Αλλιώς θα διαιωνίζεται η ίδια κατάσταση. Επίσης, η υφιστάμενη ανισότητα από μόνη  της ωθεί τις επενδύσεις στις ήδη ανεπτυγμένες οικονομικά περιοχές της Αττικής. Αυτό που αναφέρουμε παραπάνω. Δηλαδή, από μόνη της η  τωρινή δυναμική των πραγμάτων θα οξύνει την υπάρχουσα ανισότητα. Στην πραγματικότητα, με ένα ειδικό αναπτυξιακό σχέδιο για τις Δυτικές περιοχές, απλώς θα καταφέρουμε μια ίση κατανομή των πόρων. Χωρίς αυτό, για «αντικειμενικούς λόγους»  (προϋπάρχουσες μειωμένες  αναπτυξιακές ευκαιρίες στις περιοχές μας) οι Δυτικές περιοχές θα βρεθούν πάλι αδικημένες. Φυσικά, άλλες περιοχές με αντίστοιχα χαρακτηριστικά με την δική μας, όπως η Δυτική Θεσσαλονίκη, μπορεί να υποβάλλουν αντίστοιχες προτάσεις. Αλλά αυτό δεν είναι στη δική μας αρμοδιότητα. Είναι μια πρόταση που θα συζητηθεί με την Αυτοδιοίκηση της περιοχής και με την Περιφέρεια. Προφανώς η κεντρική εξουσία πρέπει να συμβάλλει και αυτή στον σχεδιασμό για καλύτερα αποτελέσματα. Η πρόταση μας δεν λέει «δώστε μας πόρους εν λευκώ». Αλλά τώρα είναι η στιγμή να γίνει ο απαιτούμενος σχεδιασμός.