Τα λάθη που εμποδίζουν τα παιδιά να πειθαρχήσουν

Όταν τα παιδιά κάνουν κάτι, τα ανταμείβουμε, τους αφαιρούμε προνόμια ή δοκιμάζουμε τις κλασικές λογικές συνέπειες.

Ωστόσο, μερικές φορές νιώθουμε ότι παρ’ όλες τις προσπάθειες και τις στρατηγικές που ακολουθούμε, το παιδί συνεχίζει να φέρεται άσχημα, να αντιμιλά και να μας αγνοεί.

Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι κάνουμε κάποιο από τα παρακάτω λάθη στην πειθαρχία του.

Δεν σεβόμαστε τα χαρακτηριστικά του παιδιού μας

Τα χαρακτηριστικά του παιδιού μας επηρεάζουν το πώς θα ανταποκριθεί σε διάφορες στρατηγικές πειθαρχίας.

Τα χαρακτηριστικά περιλαμβάνουν την προσωπικότητα, την ιδιοσυγκρασία, τα ταλέντα, τις δεξιότητες, τις δυνατότητες και τις αδυναμίες.

Για παράδειγμα, η ανατροφή ενός παιδιού που αναστατώνεται εύκολα απαιτεί διαφορετικές στρατηγικές πειθαρχίας σε σύγκριση με ένα ήρεμο παιδί που είναι πρόθυμο να συμβιβαστεί. Σκεφτόμαστε λοιπόν τι είδους κανόνες, όρια και συνέπειες ταιριάζουν καλύτερα στα μοναδικά χαρακτηριστικά του δικού μας παιδιού.

Δεν λαμβάνουμε υπόψιν την ηλικία του παιδιού

Η ηλικία του παιδιού επηρεάζει την προσέγγιση πειθαρχίας που θα ακολουθήσουμε. Τα μικρότερα παιδιά χρειάζονται άμεσες συνέπειες, ενώ τα μεγαλύτερα καταλαβαίνουν ότι η λάθος συμπεριφορά τους το πρωί μπορεί να έχει συνέπειες αργότερα μέσα στην ημέρα.

Δεν είμαστε συνεπείς

Οι αρνητικές συνέπειες πρέπει να είναι σταθερές. Αν έχουμε προειδοποιήσει το παιδί ότι αν συνεχίσει την κακή συμπεριφορά θα τιμωρηθεί (π.χ. αν χτυπήσεις τον αδερφό σου, δεν θα δεις τηλεόραση για 2 ημέρες), και στη συνέχεια δεν εφαρμόσουμε την τιμωρία, του περνάμε το μήνυμα ότι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, χωρίς συνέπειες.

Ενθαρρύνουμε την κακή συμπεριφορά

Μερικές φορές τα παιδιά λαμβάνουν ενθάρρυνση για αρνητικές συμπεριφορές, γεγονός που τα κάνει να συνεχίζουν την κακή συμπεριφορά.

Για παράδειγμα, ένα παιδί που λαμβάνει πολλή προσοχή επειδή γκρινιάζει, μαθαίνει ότι το κλαψούρισμα είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να τραβήξει την προσοχή.

Δεν επικροτούμε την καλή συμπεριφορά

Ένα παιδί που δέχεται επαίνους για την καλή του συμπεριφορά είναι πιο πιθανό να τη συνεχίσει στο μέλλον και να υπακούει στους κανόνες. Εάν διαπιστώσουμε ότι το παιδί δεν λαμβάνει αρκετή θετική ενίσχυση για την καλή του συμπεριφορά, προσαρμόζουμε τη στρατηγική πειθαρχίας μας έτσι ώστε να αυξήσουμε το κίνητρό του να συμπεριφέρεται καλά.