Το Βόρειο Σέλας, τα δάση και το ατέλειωτο χιόνι που φωτίζει ακόμα και τις πιο σκοτεινές νύχτες- η χειμωνιάτικη Σουηδία μοιάζει με χώρα των θαυμάτων.

Συνηθισμένος να ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο για διάφορες αναθέσεις, ο Σουηδός φωτογράφος Marcus Westberg βρέθηκε φέτος χωρίς μακρινά ταξίδια στο πρόγραμμά του, λόγω της πανδημίας. Αποφάσισε έτσι να εστιάσει, για πρώτη φορά σε τόσο βάθος, στην πατρίδα του με αποτέλεσμα μερικές από τις καλύτερες φωτογραφίες της καριέρας του.

Οι εικόνες του αποτυπώνουν την απόκοσμη μαγεία των τοπίων της Σουηδίας.

«Η Σουηδία ήταν για μένα τόπος ξεκούρασης και χαλάρωσης, εκεί που θα περνούσα χρόνο με την οικογένειά μου. Δεν είχα προσπαθήσει ποτέ να εξερευνήσω την χώρα μου με τον ίδιο τρόπο που είχα εξερευνήσει την Μαδαγασκάρη, το Μαλάουι ή τη Ζάμπια. Όλα αυτά μέχρι τώρα» αναφέρει ο φωτογράφος που λόγω της πανδημίας και των ταξιδιωτικών περιορισμών βρέθηκε να περνά φέτος πολύ περισσότερο χρόνο από συνήθως στην χώρα του.

«Με τα σύνορα κλειστά αποφάσισα να κάνω το καλύτερο δυνατό και ταξίδεψα βόρεια από της Στοκχόλμης. Αυτό που ξεκίνησε ως ταξίδι δύο εβδομάδων εξελίχθηκε σε μια σειρά ταξιδιών που κράτησαν αρκετούς μήνες. Ξεκίνησα να ταξιδεύω τον περσινό χειμώνα και σταμάτησα φέτος τον χειμώνα» συνεχίζει.

«Αν πρόκειται να περάσεις τον χειμώνα σου στη βόρεια Σουηδία το σίγουρο είναι ότι δεν κινδυνεύεις να σε κάψει ο ήλιος. Επίσης ότι θα χρειαστείς φακό κεφαλής και πολλά ζεστά ρούχα. Η Σουηδία βρίσκεται περίπου στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος με την Αλάσκα και, παρόλο που η κλιματική αλλαγή έχει φέρει πιο ήπιους χειμώνες, δεν έχει αλλάξει τη διάρκεια της μέρας.

Και όμως, όσο ταξίδευα μέσα στο χιόνι και τον πάγο, με έλκηθρα, σκι και οχήματα χιονιού, ή ξάπλωνα κάτω κοιτώντας με τις ώρες το Βόρειο Σέλας, δεν ένιωσα να μου λείπει καθόλου το φως της μέρας.

Αντ ‘αυτού, αυτό που τράβηξε την προσοχή μου ήταν η μαγευτική ομορφιά των λευκών, παγωμένων τοπίων και των ατελείωτων αποχρώσεων του μπλε. Μακριά από κτίρια και δρόμους, το χιόνι φώτιζε ακόμα και τις πιο σκοτεινές νύχτες».