Μετά από 300 χρόνια το «φεμινιστικό» παραμύθι της Madame d’Aulnoy εκδίδεται ξανά
Η πρωτοπόρος Γαλλίδα συγγραφέας εφηύρε τον όρο «παραμύθι» και σε αντίθεση με τους παραμυθάδες της εποχής επινοούσε δυναμικές ηρωίδες επέλεγαν την μοίρα τους.
- Αίθριος ο καιρός την Πέμπτη, καταιγίδες από την Παρασκευή - Έρχονται «λευκά» Χριστούγεννα
- Τον απόλυτο εφιάλτη έζησε μαθητής από την Πάτρα σε πενθήμερη - Του έδωσαν ποτό με ούρα και τον χτύπησαν
- Νεκρός ανασύρθηκε από τα συντρίμμια γάλλος υπήκοος στο Βανουάτου μετά τον σεισμό των 7,3 Ρίχτερ
- Η Νικόλ Κίντμαν απαντά με «αγένεια» στο κόκκινο χαλί της πρεμιέρας του Babygirl και διχάζει
Mια ιστορία της Madame d’Aulnoy, της Γαλλίδας συγγραφέως του 17ου αιώνα που εφηύρε τον όρο «παραμύθια», πρόκειται να δημοσιευτεί στα αγγλικά για πρώτη φορά μετά από από 300 χρόνια.
Η Marie-Catherine Le Jumel de Barneville, γνωστή ως Madame ή Countess d’Aulnoy, εφηύρε τον όρο «conte de fée» (παραμύθι), όταν δημοσίευσε τη μεγάλη συλλογή παραμυθιών της το 1697. Σε αντίθεση με τον σύγχρονό της Charles Perrault και τους κατοπινούς Αδελφούς Γκριμ και Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, το έργο της Madame d’Aulnoy ήταν δυσεύρετο εκτός ανθολογιών.
Τώρα οι εκδόσεις του Πανεπιστημίου Πρίνστον ετοιμάζονται να κυκλοφορήσουν μια νέα συλλογή του έργου της με τίτλο The Island of Happiness τον ερχόμενο Μάρτιο. Η συλλογή θα περιλαμβάνει εικονογραφήσεις και ένα δοκίμιο από την Αμερικανίδα καλλιτέχνιδα Natalie Frank.
Στη συλλογή περιλαμβάνεται η πρώτη αγγλική έκδοση του «The Tale of Mira», ενός από τα πρώτα έργα της D’Aulnoy, στο οποίο η όμορφη Mira σκοτώνει δεκάδες άντρες.
Όποιος την έβλεπε την ερωτευόταν απεγνωσμένα. Ωστόσο, η υπερηφάνεια και η αδιαφορία της οδηγούσε όλους τους θαυμαστές της στον θάνατο- έως ότου και εκείνη ερωτεύεται κάποιον που αδιαφορεί γι’ αυτήν.
Είναι μια «φεμινιστική ιστορία φαντασμάτων» γεμάτη σκοτεινό χιούμορ, σύμφωνα με την Frank. «Tα παραδοσιακά παραμύθια προειδοποιούν για τους κινδύνους του ανεκπλήρωτου έρωτα. Το συγκεκριμένο όμως προειδοποιεί για τη βία που προκύπτει από ανεκπλήρωτους πόθους και σε έναν βαθμό ειρωνεύεται την σοβαρότητα των κλασικών τραγικών παραμυθιών», γράφει στην εισαγωγή της.
Σε μια άλλη ιστορία του βιβλίου με τίτλο «Finette Cendron», ένας βασιλιάς και μια βασίλισσα ζουν μέσα στην πολυτέλεια και την υπερβολή μέχρι που χάνουν το βασίλειό τους και εγκαταλείπουν τα παιδιά τους στο δάσος ενώ στο «Belle-Belle» μια παρενδυτική δούκισσα βοηθά ένα βασιλιά που έχει χάσει τα πάντα.
«Ρωτήστε κάποιον εξοικειωμένο με τα παραμύθια ή οποιονδήποτε μελετητή ποια είναι τα καλύτερα κλασικά παραμύθια και θα αναφέρει μόνο ονόματα ανδρών- Charles Perrault, Αδελφοί Γκριμ, Χανς κρίστιαν Άντερσεν», δήλωσε ο ακαδημαϊκός Jack Zipes, που υπογράφει την εισαγωγή και την μετάφραση του βιβλίου. «Κανείς δεν αναφέρει ποτέ τη μυστηριώδη Marie-Catherine Le Jumel de Barneville, η οποία ήταν στην πραγματικότητα η πιο ενδιαφέρουσα και πρωτοπόρος συγγραφέας παραμυθιών του 17ου αιώνα, με έργο επίκαιρο μέχρι και σήμερα.»
Η D’Aulnoy γεννήθηκε το 1650. Παντρεύτηκε σε ηλικία 13 ετών με έναν διαβόητο τζογαδόρο 30 χρόνια μεγαλύτερό της. Προσπάθησε να τον σκοτώσει χωρίς επιτυχία, πέρασε ένα σύντομο διάστημα στη φυλακή και στη συνέχεια ταξίδεψε στην Ισπανία και την Αγγλία για περισσότερο από μια δεκαετία, μια περίοδο κατά την οποία πιστεύεται ότι εργάστηκε και ως κατάσκοπος για την Γαλλία.
Το 1690, επέστρεψε στο Παρίσι και έγινε η πιο γνωστή συγγραφέας παραμυθιών της στη χώρα μέχρι τον θάνατό της το 1705.
Στις ιστορίες της D’Aulnoy, σύμφωνα με τον Zipes, «Οι γυναίκες είχαν μεγαλύτερο έλεγχο της μοίρας τους απ’ ό, τι στα παραμύθια των ανδρών. Αυτό που την ενδιέφερε περισσότερο ήταν η κατάσταση των γυναικών, η δύναμη της αγάπης, η ηθική συμπεριφορά και οι τρυφερές σχέσεις μεταξύ των εραστών».
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις